KARMAŞIK YALANLAR

part 6

Uzun süredir yazamadığım için çok üzgünüm ama bu arayı telafi etmeye çalışıcam. Sınavlarım bitti sonunda ve artık rahatım.Bu arada ilk hikayem olduğu için ilkkez birine bölüm adıyorum .Bu bölüm senin için OZGURS .(unutmadan multimediaki şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim anlamı çok güzel)

Sonunda beklediğim mesaj gelmişti. Zaman kaybetmedenmesajı açtım sadece "Teşekkürler" yazıyordu.Bunun karşısındane diyebilirdim ki  "Onemli değil" diye cevap attıktan sonra moralim bozulmuştu. Mesajın arkasından kendimi sadece enesle mesajlaşmaya verdim başka hiçbir şeyle ilgilenmedim.    "Beni bırak sen ne durumdasın?" diye soduğunda şaşırmadım desem yalan olur. Bende verebileceğim en soğuk cevabı verdim "Kendimi kullanılmış hissediyorum"gerçekler acıdır boşuna dememişler diye içimden geçirirken  "Ben seni kullanmadım" yazmazmı bizimki acaba bana yaptığı şeye   ne diyor beyefendi "Kullanmadın mı? Yaptığın şey neydi peki?"yazmamla cevap gelmişti "Daha önceden de dediğim gibi ben seni gerçekten sevmiştim" mesajı bir kez daha okudum okudum ama sadece okudum hala bana beni sevdiğini mi söylüyordu bu ,bundan sonrasını o hak etmişti "O zaman neden Tuğçeyle çıkıyorsun?" diye sitem ettim. "Öyle gerekiyordu hem sana güvenemiyordum" mesajı iki kez okudum ama hala bi anlam çıkaramadım "Oyle gerekiyordu derken?" diye mesaj attım (biliyorum biliyorum buraya mı takıldın sorusu var ama evet buraya takıldım) "Boşver"off sanki konuyu ben açmıştım  "Peki dediğim gibi size mutluluklar" diye mesajı yolladıktan sonra tam telefonumu bırakacakken mesaj sesiyle elime geri aldım "Arkadaş kalma olasılığımız yok mu? Seni kaybetmek istemiyorum"sesli bi şekilde HAYIRRRR diye haykırsamda sadece  "Sence bu doğru olur mu?" yazıp yolladım. "Olmasa söylemezdim" mesajıyla biraz durakladım hala nasıl böyle düşünebilirdi anlamıyorum.Beynim hala düşünürken ellerim çoktan yazmaya başlamıştı "Deneyebilirim o zaman" mesajını yolladım "Iyi o zaman teşekkürler" "Onemli değil" mesajını attıktan sonra kendime inanamadım. Enesle arkadaş kalmayı nasıl kabul edebilirdim bana çok fazla acı veren bir kişinin hayatımda işi neydi pişmanlık duyuyordum ama tek bildiğim bir şey vardı onu seviyordum tüm bunlarıda sevdiğim için yapıyordum belki. Son mesajı attıktan sonra uzun bi süre telefona bakmadım. Bir süre sonra kafamı topladım ve mesajlara baktım. "Okula alışabildin mi?" mesajı vardı. "Alıştım" Bir an da farkettim ki enesle konuşmayı çok özlemişim aslında konuşmayı değil kendisini. Insan hiç görmediği birini nasil sevebilir nasıl özleyebilir çok garip değil mi? Bunlar rüya falan değil her şey gerçek olduğuna göre olabiliyormuş. Ve bir mesaj daha "Böyle mi konuşacaksın hep?"yazınca biraz şaşırdım "Nasıl konuşuyorum ki?" "Soğuksun" "Bu kadar şeyin üstüne nasıl konuşmamı bekliyorsun ki?" gerçekten ne bekliyordu aşkım falan dememi mi "Ilk tanıştığımız andaki Ilayda gibi çıkarken ki Ilayda gibi" yok artık sözü buna denir yani bu çocuk gerçektende manyak bu kadar şeyin üstüne benden nasıl böyle birşey isteyebilir ki "Boşuna bekleme ben artık eski Ilayda olamam" "Olabilirsin" vayy canına enesin inatçı tarafıda mı varmış bak bu yeni işte neyse ben alttan almaya çalışıcam  "Ben aslında eski Ilaydayım ama sana değilim"yazdım "Ne demek bu?"yazdığında tam cevap verecekken yazacak bir şey olmadığını farkettim, bir kaç saniye sonra aklıma gelen en iyi şeyleri yazdım  "Sana artık güvenemiyorum" mesajını attıktan sonra bir süre mesaj gelmeyince cevap bulamadığını anladım ve kendimi tutamayıp şahmat dediğim anda mesaj geldi "Beni hala seviyor musun?" bu mesaj karşısında çok şaşırmıştım ne diyecektim şimdi aklıma gelen ilk şey "Nerden çıktı şimdi bu?" oldu ve hemen mesaj attım. "Nerden çıktığının ne önemi var cevap verir misin?" kalbim sıkışmaya başlamıştı bile "Benim için önemi var" yazdım "Cevap ver" ne diyeceğimi bilmiyordum ama ona asla evet yazamıcamdan da emindim "Sevmiyorum"yazdım saniyeler sonra "Doğruyu söyle" yazdığında gene ne zaman bu kadar inatçı olduğunu düşünmeden edemedim"Doğruyu söylüyorum" diyip ardından "Benim çıkmam lazım" mesajını attım. "Kaçmayı bırakır mısın?" "Kaçmıyorum ben şuan çıkmam lazım işim var"yazdım hemen  "işin falan yok yalan söylediğini biliyorum" bildiği halde neden hala üzerime geliyoruduki "O zaman neden soruyorsun?" "Yani seviyorsun?"off off artık yeter ama  "Off üstüme gelmeyi bırak evet seni hala seviyorum lanet olsun ki seviyorum bana bu kadar şey yapmana rağmen hala seviyorum sana güvenememe rağmen seni seviyorum daha fazla üstüme gelme lütfen"yazdığım zaman kedimi ağlamamak için tutuyordum (yanlış anlamayın bunlar sinirsel ağlamalar) "Özür dilerim, bana güvenebilirsin ayrıca"yazdığında hiç düşünmeden "Olanlara rağmen mi?"diye sordum "Evet olanlara rağmen daha öncede dediğim gibi böyle olmasını istemezdim"mesajını okuduktan sonra daha fazla konuşmak istemeyip "Gerçekleri öğrendiğine göre benim çıkmam lazım artık iyi geceler"yazıp bekledim. Cevap çok geçmeden gelmişti "Iyi geceler prenses"  aslında işim falan yoktu hepsi uydurmaydı sadece kaçtım gerçeklerden kendime bile itiraf etmekte zorlandığım şeyi ona söylemiştim ne yapmıştım ben nasıl bunu yapabilirdim başkasıyla çıkan birini sevmem doğru olmasa bile bunu yüzüne söylemem kötüydü. Kafam iyice karışmıştı. Ihtiyacım olan şey sadece uykuydu bu düşüncelerden kurtulmak için uyumayı denedim ama uyuyamadım. Bir süre yatakta boş boş takılırken uyuyakalmışım. Sabah uyanınca her zamanki gibi telefonuma bakmıştım "Günaydın prenses" diye mesaj atmıştı. Cevap verip vermemekte kararsız kaldım ama kendimi tutamayıp "Günaydın" diye mesaj atıp hazırlanmaya başladım.