KARMAŞIK YALANLAR

part 16

selaaaaaam :D upuzuuuun bir ara olduğunu biliyorum ama işte o beni bile hala heyecanlandıran (ki yazarken bile çok zorlandım) bir bölüm oldu.... Yorum yaparsanız memnun olucağımı biliyorsunuz..... iyi okumalaaaar diim o halde ;)

MELİSA

Yaklaşık  5 dakikadır İlaydayı bekliyoruz ve görünürde yoktu off nerdeydi bu kız yaa zaten servisimde her an gidebilirdi ama İlaydayı aşırı merak ediyorum egeye de bir şey söylemek istemiyorum şuan, deli dolu bi çocuk ne yapacağı belli olmazdı serviste umrumda değildi zaten en son ege "nerde bu yaa kaç dakika oldu bir notu almak bu kadar uzun sürmez ben bakmaya gidiyorum" hemen peşine takılıp "bekle bende geliyorum" cidden nerdeydi bu kız. Bahçe kapısında içeri girdiğimizde gözlerime inanamadım ilaydanın kolundan biri tutmuş bir şeyler konuşmaya çalışıyordu ama yanındakinin kim olduğunu göremedim ilayda bir şekilde kolunu kutardı o sıra da çocuk arkasını döndü ve yüzünü göredüm görmez olaydım enes buraya gelmiş ne yapmaya çalışıyor bu çocuk yaa ilayda onu unutmaya baslamıştı aklına bile gelmiyor şimdi tekrar gelmişti bu sırada ege ye bakmayı akıl ettim ege ye döndüğümde ellerini yumruk yapmıştı ve aşırı derecede sinirliydi "o çocuk kim" dedi ne diyecektim şimdi ilayda olayları tam anlatmamıştı "eski sevgilisi" dedim korka korka "şu sene başında çıktığı mı?" cevet vermedim sessiz kaldım "melisa bir şey sordum" diye sesini yükseltti "evet" diyebildim sadece sonra birden ege ilaydalara doğru yürümeye başladı ne yapmam lazımdı şimdi off ićimde bir sıkıntı var demiştim ve yine haklı çıktım işte.

ENES

Ailemle aram bu sıralar pek iyi değil zaten hiçbir zamanda iyi olmadı. Annemden gelen telefon yüzünden kuzenimin okuluna gitmek zorunda kaldım neymiş teyzemlere gidecekmişiz benim kuzenimle beraber gelmemi istiyorlarmış ama ben o okula gitmek istemiyordum çünkü ilayda orda onun canını çok yaktım ve onu görmeye hazır değildim mecburdum ama gitmeye. Okula gittiğimde çıkış saatlerine daha vardî nerde beklesem diye düşünürken kantinlerinde beklemeye karar verdim. Kantinde zaman geçirirken kuzenimden mesaj geldi "kuzi biraz beklemen lazım benim etüt tarzında bir şeyim var üzgünüm kantinde bekleyebilirsin beni" "off ya ne kadar surer kantindeyim zaten" "en fazla 20 dakika" "tamam bekliyorum" off bilseydim başka bir yere giderdim ya da daha geç gelirdim tam bu sırada zil çaldı bende etrafa bakınmaya basladim. Zil çaldıktan bir süre sonra ilaydayı gördüm yanında melisa ve bir çocuk vardı. Çocukla yakınladılar sanırım beni unutmuştu gözlerinden mutlu olduğu belli oluyordu peki ben mutlu muydum? Tuğçyle ilişkim yurumediği belliydi zaten ben ne istediğini bilmeyen bir aptaldım ve büyük hata yaptım ilaydayla ayrılmamamız lazımdı bir şekilde devam etmeliydim ilaydayı geri kazanmaya çalışacaktım ama çok zor olacaktı onu çok kırdım. Yanındaki çocuk sevgilisi miydi acaba bu sorunun cevabını nasıl öğrenecektim semaya mı sorsaydım acaba tam bu sıra da ilaydanın sınıfa döndüğünü gördüm bir şeyini unutmuş olmalı cesaretimi toplayıp dışarı çıktım ve ilaydayı beklemeye başladım konuşabilmek için iyi bir zamandı.Beklediğim zaman geldi ilayda kapıdan çıktı "ilaydaa" diye seslendim olduğu yerde kaldı sanırım sesimi tanımıştı bir süre bekledim ama hareket etmeyince ona doğru yürümeye başladım ve tekrar "ilaydaa" dedim yine bir tepki vermeyince kolundan tutup kendime çevirdim bir süre sadece baktı sonra "bırak kolumu" diye bağırdı"konuşabilir miyiz" "konuşmak mı dalga mı geçiyorsun konuşacak bir şeyimiz yok" "hayır var lütfen" "enes bırak kolumu" kolunu çekmeye çalışırken "bırakmıycam" diye sesimi yükselttim "canımı acıtıyorsun bırak bitti her sey yaa seni sevmiyorum" seni sevmiyorum derken gözlerime bakmadı gerći bütün konuşma boyunca gözlerime bakmadı ama yine de bi umut vardı içimde "yalan söylüyorsun" dedim ve bir şekilde kolunu çekti kapıya doğru gözlerini çevirince arkamı dönüp baktım melisa ve ilaydanın yanındaki çocuk bize bakıyordu melisa şaşkındı yanındaki çocukta sinirli gibiydi ve bize doğru geldiğini farkettim "ilayda" diye seslendi ve yanımıza geldi "bir sorun mu var" diye sorarken bana bakıyordu ilayda hemen "ege bir şey yok hadi gidelim" demek adı egeydi "hiçbir yere gidemezsin konuşmamız bitmedi" sinirle bana dönüp"bizim konuşacak bir şeyimiz yok" "var" o sırada ege denen çocuk ilaydanın elinden tuttu ve çıkışa doğru yürümeye başladılar elini tuttuğunu görünce sinirlerime hakim olamadım "ege bir saniye" dedim o sırada ege bana döndü ve yüzüne bir tane yumruk geçirdim ege neye uğradığını şaşırdı ilayda ise "sen naptığını sanıyorsun" diye bağırdı  ve egenin yanına gitti o sırada servislerde bekleyen öğrenciler başımıza toplanmaya başladı.Birileri üstüme yürümeye başladı muhtemelen egenin arkadaşlarıydı.  ege bana doğru yürümeye başladı o sıra da ilayda ağlamaya başladı ve ege bunu. farketmiş olmalı ki ilaydnın yanına gitti ve sarıldı ben iyice sinirlenmiştim bu sıra da kuzenim ceren yanıma geldi "noluyor burda" "yok bir sey" diye ona bağırdım o sıra da ege ve ilayda ne konuştu bilmiyorum ama ege arkadaşlarına "dağılı" diye bağırdı herkes dağıldı cerende beni çekiştiriyordu sanırım bir şey anlatmıştı melisa ilaydnım koluna girdi ve onu ordan uzaklaştırmaya başladı ege de peşlerinden gitti. Ben napmıştım böyle bunu yaparak ilayda ve ege denen çocuğu daha da yakınlaştırmıştım ama bu iş burda bitmedi ilaydayı geri kazanacağım ne olursa olsun

EGE

Bütün gün kötü bir şey olacak derlerse tabi kötü bir şey olur. İlaydanın yanında o çocuğu görünce çok sinirlendim peki neden sinirlendim sanırım ben İlaydaya aşık oluyordum ama emin değilim. çocuğun adı Enesti sanırım iladayı kolundan çekiştirirken görünce çok sinirlendim ama ilaydayı üzmek istemiyordum yanlış bir şey yapmamalıydım onu üzüp kaybedemezdim yanlarına gittiğimde İlayda zaten benimle gelmek istedi buna sevinmiştim okuldan çıkarken yanımıza geldi ve yumruk attı işte o yumruğu atmayacaktı zaten yumruk attığını görenler olmuştu sanırım ki arkadaşların hepsi başımıza toplandı tek başıma bile bu çocuğu dövebilirdim ama ilaydann gözünün önünde yapamazdım onun gözünde kaba biri olmak istemiyordum. Enese doğru yürürken ilaydanın ağlamaya başladığını gördüm. Ağladığını görmek beni yeterince üzmüştü. Yanına gittim ve ona sarıldım bunu neden yaptığımı bilmiyorum ama ilayda ya güvende olduğunu hissettirmek istiyordum ona sarılınca o da bana sarıldı zaten bu sarılma sayesinde sinirim biraz olsun gecçmişti ama bu yumruğu ilaydayı ağlatmasını yanına bırakamazdım. Bana sarıldığı sırada kulağıma "yaptığı şey çok yanlış biliyorum ama beni burdan götür lutfen san ihtiyacım var" sana ihtiyacım var dedi bu durum karşısında onu yalnız bırakamazdım enesin olduğu yere doğru gidip "dağılın" diye bağırdım. Herkes söylediğime uydu ve dağılmaya başladılar. Melisa çoktan ilaydanın koluna girmiş burdan uzaklaştırmaya çalışıyordu bende hemen yanlarına gittim.Okulun çevresinde bir tane pastane gibi bir yer vardı onları oraya götürdüm direk eve gitmesine izin veremezdim herkesin sakinleşmesi lazımdı. Masaya oturduğumuzda "kaşın kanıyor" dedi umrumda bile değildi ilayda masadan peçete aldı ve kanayan yeri silmeye başladı "özür dilerim" dedi oha niye özür diliyordu ki şimdi o bir şey yapmam "sen niye özür diliyorsun" "benim yüzümden" derken  onu susturdum ve "saçmalama hiçbir şey senin yüzünden değil" "ege saćmalama benim yüzümden bu haldesin ve kavgaya devam etmek isterdin belki arkadaşların arasinda da"  yine sözüne devam etmesine izin vermedim "saçma sapan konuşma orda senin yardıma ihtiyacın vardı ve bende yardım ettim hiçbir şey umrumda değil sende üzülme hiçbir şeyin önemi yok sen iyi ol o yeter" sözüm bittiği gibi bana sarıldı ve bu bana çok iyi geliyordu o an bütün sinirim geçti diyebilirdim iyi ki melisa da gelmişti konuyu değiştirip herkesin keyfini yerine getirmeye çalıştı ve başardı da bir kaç saat takıldıktan sonra kalkmaya karar verdik melisa hemen minibuse bindi bende ilaydayı evine kadar bıraktım yanımdan giderken yine teşekkür etti ve sarıldı. En son eve giderken ani bir kararla "ilayda " diye seslendim. Efendim der gibi bana bakınca "hmmm senden bir şey isteyebilirmiyim "diye olabildiğince sakin bir tonla sordum onu ürkütmek istemiyordum. "tabiki " daha deminki mesafeyi kapatarak yanıma geldiğinde merakla bana bakıyordu. "bana bir söz vermeni istiyorum " deyip durakladım kafasıyla onaylayınca "bir daha böyle şeyler için kendini üzmeni istemiyorum" diye bir çırpıda söyleyip yüzüne bakmaya başladım. " denerim ama söz veremem " derken hala yüzü ifadesizdi "tamam ama bak deneyeceksin" dedim ve yüzünde oluşan gülümsemeyi izlemek çok hoştu. "tamam " diyip eve girdi. Enesin yapığı iyi bir şey değildi yanına da kalmayacaktı ama en azından ilaydayla daha yakınlaştık ve ilaydaya karşı hislerimi anlamamı sağladı.