Nefretin Aşkı

★İzmir★

Uçaktan inmiştik. İzmire adımı bastım. Önümde annem, babam,sabiha hanım, halim bey yürüyorlardı. Ben ve ılgaz arkalarından geliyorduk. Sesimiz soluğumuz çıkmıyordu. Önümüze gelen arabaya ailemiz binmişti. Bizde arkadaki arabaya binmiştik. Ilgaz ile baş başa kalmıştık. Ben sadece bir düğün ile işi bitirmek istiyordum. Ve bunu ılgaza söylemek istiyordum.
Ilgaza dönüp suratına baktım ve konuşmaya başladım.

"Ilgaz şey... Ben sadece bir düğün istiyorum kınaya gerek yok annenle babana söylesen sadece düğünle işi bitirelim." dedim

Bana dönerek tamam anlamında başını salladı ve yola odaklandı. Gözlerindeki duygu çok farklıydı anlamamıştım. Bende cama dönüp dışarıyı izlemeye başladım. Arabanın büyük bir villada durmasıyla ağazım tavan yapmıştı. Oha 3 katlı altın renge boyanan bir villaydı. Kapı açılınca annemler içeri girdi arkadanda biz girdik. Ağazım açık salonu izliyordum. Ev resmen altın renkten çoşuyordu. Önümde duran vazo da altın renkte olunca 'acaba gerçekmidir' diye düşünmüşlüğüm oldu. Sabiha hanım konuşmasıyla ona doğru döndüm.

"Şimdi odalara geçelim eşyaları yerleştirelim daha sonra konuşuruz " demişti. İçin içimi yiyordu en sonunda dayanamayıp konuşmaya başladım.

"Şey... Sabiha hanım biz kına istemiyoruz sadece düğün yapın bitsin" dedim ılgaza döndüğümde anlını ovalayıp bana bakıyordu. Kadının suratı düşmesiyle ne dedimki der gibi ılgaza baktım. Dudaklarını oynatıp 'anne' demişti. Ayyy kadını kalpten götürücem. Nasıl telafe edicektim ki. Kaynanaya hanım mı denir. Sabiha hanıma baktığımda bana bakıyordu. Kafasını sallayıp merdivenlere doğru gitti ve yukarıya çıktı.

"Ah Nil kızım neden kadına hanım dedin o senin kaynanan " dedi annem

"Ağzımdan kaçtı" dedim gözlerimi yere dikerek. Ilgazın sözleriyle gözlerimi yerden ayırdım.

"Hadi gel odaya çıkalım daha sonra gönlünü alırsın." dedi yanına gidip birlikte yukarıya çıkmaya başladık. Odamız 2. Katta soldan en son ki odaydı. İçeriye girdiğimde oha demekle yetindim. Bune lan resmen bizim evdeki salon kadar büyüktü.