He's Loving Girl

Chapter 7

Irene's Pov

Even though Jd and I share two classes, the only one where we sit next to each other is English. Naglakad siya papalapit sa akin, hahawakan ko na sana yung pintuan ng room para buksan ng agad niya akong inunahan, wala na akong nagawa kung hindi hayaan nalang na siya ang magbukas ng door. Lalabas na sana ako ng bigla siyang nagsalita.

"Your friends asked me to stop by tonight," he says at muli na naman siya lumapit sa tabi ko "but I won't be able to make it."

"Oh!" I say, caught completely off guard, regretting the way my voice just betrayed me by sounding so happy. "I mean, are you sure?" Kinalma ko yung sarili ko para hindi mapag-halataang na ayaw ko naman talaga siyang pumunta.

Tumingin siya sa akin he's eyes shiny and amused. "Yah, I'm sure. See you Monday," pagkasabi niya 'nun direderetso siyang naglakad patungong kotse niya,

Pag-dating ko sa parking lot nakita ko si Ryan na naghihintay sa akin, naka crossed arms pa siya, tumingin siya akin ng diretso sabay ngisi.

"Ano yun hah? Baka gusto mong magkwento sa akin kung anong nangyari, because that did not look good." Sabi niya, hindi ko muna pinansin yung senaryo niya, binuksan ko yung passenger sit at pumasok, hinintay ko muna siyang makasakay bago magsalita.

"Sabi niya, hindi daw siya makakaputa." I shrug, iniwas ko yung tingin ko sa kanya at tumingin nalang ng diretso sa kalsada.

"Bakit? ano baka kasing sinabi mo that made him change?" He glares at me.

"Nothing."

Ngumisi siya ng nakakaloko
"Seriously, I'm not responsible for wrecking your night." Pumukit ako at nagkunwaring nag-tutulog tulugan para tumigil na siya kakainterrogate sa 'kin sa inis siguro niya sa'kin bigla niyang pinitik yung noo ko. "What?"

"Nothing." Nagtaas siya ng kilay at tinuon yung pansin sa kalsada, aba dapat lang baka mabangga kami nito sa ginagawa niya, para namang hindi matutuloy yung party kung hindi siya umatend. Gaano ba kaimportante yung pressence ng lalaking 'yun to make him upset tssk. "Okay, promise you won't get mad."

Pumikit ako at napabuntong hininga. Here we go."It's just that----I so don't get you. It's like, nothing about you makes any sense." Huminga ako ng malalim and refuse to react. Mostly because it's about ro get worst.

"For one thing, you're completely knock-down, drag-out gorgeous----at hindi mo 'yun alam, at ang hirap sabihin sayo, kasi lagi ka nalang nakatago dyan sa nakakainis at nakakastress mong hoodies. I mean, sorry to be the one to say it, Irene, pero kasi naiinis ako sa tuwing nakakarinig ako ng masasama about you, ang hirap mag-pretend. Also, I hate to be the one to break it to you, but making a point to avoid the completely hot new guy, na obyus namang may gusto sayo.

Napanganga ako sa sinabi nya, ang tanging nagsink-in lang sa akin na sinabi niya ay yung huli. Seryoso ba siya isang Jasper Dwayne Lee magkakagusto sa isang freak na katulad ko? Wth is he's talking about. Magsasalita na sana ako ng muli siyang nagsalita

"Unless----of course----you're gay." Seryoso ba talaga siya sa sinasabi niya, ang pagkaka-alam ko siya ang bakla sa aming dalawa... "because it's totally cool if you are," he continues. " I mean, obviously, since I'm gay, and it's not like I'm gonna discriminate againts you, right?" Tumawa siya na may kasamang nerbyos.

Umiling nalang ako kinuha ko yung cellphone ko sa back pack ko at sinilip kung may text. "Dahil ba hindi ako interesado kay Jd doesn't mean I'm a gay," sabi ko, bago ko narealise na nagmukha pala akong defensive. " there's a lot more to attraction than just looks, you know." Tulad nalang 'nung nakakatunaw niyang mga mata sa tuwing tumitingin siya sa akin, at yung tono ng boses niya na ang sarap pakinggan na siyang nakakapag-pati---

"Dahil ba kay Samantha?" He says, not buying my story.

"No." Humigpit ang pagkakahawak ko sa aking, cellphone habang nakatitig sa kalsada, my god! Kailan kaya siya matatapos kakasalita rinding rindi na talaga ako, bakit ba kasi ang tagal namin makarating sa bahay, 'nung nasa tapat na kami ng bahay magtethank you na sana ako ng magsalita siyang muli.

"Ha! I knew it! It is because of Samantha----dahil tinawagan niya si mike. Hindi ako makapaniwala na mas gusto mo si mike! I mean, do you even realize you're giving up a chance to lose your virginity to the hottest guy in school, maybe even the planet, dahil lang ba sa tinawagan ni Samantha si mike?"

"This is ridiculous," bulong ko, umiling ako at saka binuksan ang pintuan ng kotse niya, bago ako bumaba nilingon ko siya and say "thanks for the ride! see yah later byeeee!

Dumungaw siya sa bintana ng kotse niya and say, "sana ma-appreciates ni Samantha na kung gaano ka kabuting kaibigan."kumaway nalang ako sa kanya, wala na akong lakas para sagutin pa siya.

As it turns out, Friday night was cancelled. Hindi natuloy kasi nagkasakit yung bunsong kapatid ni Samantha, at siya lang yung tao sa bahay nila na pwedeng mag-alaga sa kapatid niya. At ganun din si Ryan hindi siya pwede kasi yung Dad niya inaya siyang mag laro ng pinaka-hate niyang foot ball game. At hindi lang 'yun pinilit daw siyang isuot yung team colors and act like he cared.

At 'nung malaman ni tita Sab na nakauwi ako ng maaga, iniwan niya yung trabaho niya and offered to take me to dinner. At dahil ayaw ni tita Sab sa outfit kong hoodies and jeans, wala akong nagawa kung hindi isuot yung kulay blue na dress, at yung 3" high heels naglagay din ako ng konting lipgloss. (A relic from my old life, when I cared about things like that), transfer my essentials from my backpack to the little metalic clutch that goes with the dress, and trade my usual ponytail for loose waves.

At 'nung malapit na ako sa pintuan ng aking kwarto, biglang nagpakita si Aicelle sa may harapan ko at sinabing, "It's about time you started dressing like a girl." At sinuri ako mula ulo hanggang paa.

"Oh my god, you scared the heck out of me!" Naibulalas ko at kagaad kong sinarado ang pinto para hindi ako marinig ni tita Sab na nagsasalita mag-isa, baka isipin niyang baliw ako.

"I know." She laughs. "So where you going?"

"Some restaurant. It's in the East Wood." Sabi ko my heart still racing dahil sa pag-kagulat ko sa kanya.

She raises her brows and nods. "Kogi Bulgogi."

"Paano mo nalaman?"

"I know lots of things." She laughs "way more than you."

Tumalon siya sa kama ko, at ginulo gulo yung mga unan ko tapos sumandal sa head board ko."yeah, well, not much I can do about that, huh?" Sabi ko, out of the blue, bigla nalang akong natawa sa kanya, she's wearing the exact same dress and shoes as I am.