Hoofdstuk 6

12 5 1
                                    

P.O.V: Jazzlin

Ik wordt wakker met 2 enorm rode en zere handen en een voet die ook rood is. Ik kreunen draai me om. Wanneer ik mijn ogen opnieuw open schrik ik van Michael die me onderzoekend aan kijkt. 'Wat?' vraag ik. Hij schud zijn hoofd en kijkt me verder aan. Ik begin me wat ongemakkelijk te voelen, 'kun je alsjeblieft stoppen met naar me staren?' vraag ik. Michael zegt niks en blijft me aan kijken. 'Mike dit is niet leuk!' sis ik. Michael begint te grijnzen, maar zijn grijns verdwijnt snel wanneer ik een hand door mijn haar haal. Hij pakt mijn hand en kijkt er naar. 'Hoe om je hier aan?' vraagt hij. 'Straf' antwoord ik simpel en sta op. Tijgertje kijkt me zielig aan. Hoe ik dat wist? Zijn ogen stonden treurig. 'Wil Tijgertje wat eten?' zeg ik liefjes. Tijgertje staat op en begint te kwispelen. Ik glimlach en geeft Tijgertje een knuffel terwijl Michael geschrokken voor zich uit blijft staren. 'Ach, Mike. Zie er niet zoveel tegen op. Gewoon doen waar je zin in hebt' glimlach ik naar hem. Hij kijkt op. 'Kan dat gewoon dan?' vraagt hij. 'Natuurlijk! Zolang je maar niks steelt, je weet Bjin zijn regels niet. Dus hij kan je er ook niet voor straffen' knipoog ik. Michael zucht opgelucht en glimlacht. 'Zullen we wat eten kopen voor Tijgertje en ons zelf?' vraag ik. Michael knikt en staat op. Ik pak mijn buidel en haal er 2 gouden muntjes uit. 'I-is dat e-echt goud?' vraagt Michael. Ik knik 'hebben de mijners opgegraven' zeg ik. 'Wow' antwoord Michael met grote ogen. Ik knik en loop mijn hut uit, de pijn in mijn voet negerend.

'Hey Calum' glimlach ik wanneer Michael, Tijgertje en ik voor mijn hut zitten en het gekochte eten op eten. 'Hey' antwoord Calum en loopt vanuit de 'wijze vrouw' haar hut naar die van mij. 'Hier' glimlach ik en geef een stukje van mijn brood dat gisteren op het vuur is gemaakt van deeg. 'Dankje' glimlacht Calum en gaat zitten. Tijgertje zit genietend haar stukje vlees op te eten en probeert ondertussen speels met haar pootjes de mieren te pakken. 'Jazz?' vraagt Michael. Ik kijk op. 'We kunnen het Calum nu wel allemaal uitleggen' zegt hij. Ik knik en haal een hap adem, dan begin ik te vertellen.

'Dus... Lana en Luke zijn een tweeling, jullie dachten dat wij goden waren enne... Die mensen van het vliegtuig die allemaal opslag dood waren gaan we eten?' vraagt Calum. Ik knik. Hij begint te lachen. 'Leuke grap Michael' grijnst hij. 'Het is geen grap Calum!' roept Michael. Calum zijn gezicht betrekt. 'Dus dit is wel echt?' vraagt hij. Michael knikt en wijst naar mij. 'Wat is Australië?' vraagt Michael aan mij. 'Austa wattes?' vraag ik. 'Kijk, zie je Calum! Ze hebben geen enkel besef dat wij van een ander land komen!' zegt Michael. Calum knikt 'oke ik geloof je, maar gaan jullie écht die mensen op eten en moeten wij dat ook?' vraagt Calum. 'Nee, hoor. Je kan kiezen. Ik zelf vind het ook niet echt lekker. Maar de houthakker bijvoorbeeld, die laat het voor geen smaragd staan!' glimlach ik. Calum knikt. 'Ik zou die Lana wel eens willen zien' zegt hij. 'Ik hoor mijn naa- hey! Dieren go- ohja, hoi ik ben Lana' glimlacht Lana en steekt haar hand uit. Iets wat we van Luke en Michael hebben geleerd. Dat was een ontmoetings groet. 'Als je het over de duivel hebt, trap je haar op haar staart' mompelt Michael. 'Wattes?' vraag ik. 'Oh niks, laat maar' glimlacht Michael. 'Duivel?' vraag ik door. 'Ja dat is een spreekwoord dat in houd dat als je het over iemand hebt, dat diegene dan toevallig langs komt. Dan zeggen wij mensen het zeg maar. Niet dat jullie geen mensen zijn maar je snapt het of niet?' lacht Michael. 'Ik snap het' glimlach ik. 'Lana hoe noemde je me nou net?' vraagt Calum. 'Dieren god' zegt Lana. 'Hoezo dat?' vraagt Calum. 'Eeh, tja...Je lijkt er op vanuit de tekeningen' zegt Lana beschaamd. Calum lacht 'het is oke, ik ben Calum trouwens aangenaam' glimlacht Calum. Lana glimlacht ook en komt er bij zitten. 'Calpal!' roept Luke en rent op Calum af. Calum grinnikt en knuffelt hem terug. 'Hey Fluke' grinnikt hij. Ik kijk naar Lana die haar schouders ophaald. 'Onze bijnamen, we leggen je later wel uit van wat. Maar dat is nu iets te moeilijk voor jullie' glimlacht Michael. We knikken. 'Hoelang nog tot Ashton op gegeten wordt als hij niet wakker wordt?' vraagt Luke. Ik geef Lana en Luke beiden een stuk brood die ze dankbaar aan nemen. 'Morgen avond' zeg ik. Luke zucht. 'Die andere mensen dan?' vraagt Michael. 'Hmm, ik denk dat ze er al een paar gepakt hebben, sommigen kunnen ook weg gedreven zijn' zeg ik. Ze knikken.

P.O.V: Pheton (spreek uit Feeton)

Ik wordt wakker door geluiden uit de hut naast me. Jazzlin.. Ik haat haar zo erg! Ze heeft mijn beste jager plek ingenomen!! Grr, met de jager competities ga ik haar terug pakken, wacht maar Jazzlin, wacht maar. Hehehe

'Hey Jazzlin' glimlach ik. 'Hey Pheton. Hoe gaat het?' vraagt ze vriendelijk. 'Ja prima. Met jou?' vraag ik en ga naast Lana zitten. 'Het zelfde, dit zijn Calum, Luke en Michael. Je hebt het verhaal vast wel rond horen gaan?' vraagt Jazzlin. Ik knik. 'Ze zeggen dat Lana ene tweeling is. Wat is dat?' vraag ik. 'Oh iets van de goden, dan wordt je tegelijkertijd geboren met iemand anders, nou je groeit beiden in dezelfde buik zeg maar' zegt Jazzlin. Ik knik, Lana kijkt haar verontwaardigd aan. 'Goed, eeh... Is dat waar dan?' vraag ik. 'Nee, Luke, Calum en Michael zijn goden. Dus dat kan niet' antwoord Jazzlin met een raar ondertoontje. De jongens zitten nerveus te kijken. 'W-whaa een Tijger!' zeg ik en grijp mijn zwaard. 'NEE!! NIET DOEN' gilt Jazzlin en pakt haar mes en steekt hem net voor mijn neus uit. Ik slik en kijk van het mes naar haar ogen. 'Dat is mijn huisdier, waag het niet om Tijgertje aan te raken!' sist ze en duwt met de punt van haar vlijm scherpe stenen mes in mijn neus. Ik slik en knik zachtjes. Haar reactie vermogen waren te goed, toen ik mijn zwaard nog maar uit mijn houten houder getrokken had, had zij al haar mes naar me toe gebracht. 'Sorry' glimlach ik nep. Ze glimlacht lief terug. 'Geeft niet' glimlacht ze. 'Wat is een huisdier?' vraag ik. 'Een dier, maar dan als een soort van maatje snap je, net zoals de apen die we temmen, ze helpen je dan met van alles' zegt Jazzlin. 'Aaah, oke' zeg ik snappend. 'Zeg, ik ga weer. Trainen voor de competities' glimlach ik. Jazzlin knikt. 'Dat ga ik vanmiddag ook maar eens doen' zegt ze.

P.O.V; Michael

'Wat voor competities?' vraag ik. 'Jager, je krijgt een opdracht, die moet je uitvoeren, bijvoorbeeld 3 aapjes en 2 glurmwormen meenemen' zegt ze. 'Glurmwormen?' vraagt Calum. 'Wormen die je kan eten, ze zitten in bomen' antwoord Lana. 'Owh' antwoord Calum. 'Maar, iedereen een andere opdracht?' vraag ik. Jazzlin knikt 'maar het komt wel op het zelfde neer, dus niet dat ik bijvoorbeeld 10 mieren mee moet nemen en dat Pheton dan 3 tijgers mee moet nemen' zegt ze. Ik knik, eigenlijk was ik best wel geïnteresseerd. Maar eigenlijk moest het dan voor iets anders zijn....

A/N
Hi guys, @justwenno en ik hebben super veel inspiratie hiervoor, dus we hopen dat jullie het ook een leuk verhaal vinden, wij in ieder geval vinden het schrijven hier van super, dus tja. We hopen het!!

Stem, rea en deel voor extra veel!

P.S: Ik, this5sosgirl4evah, had een idee voor het vervolg. Ik ga het nog met justwenno bespreken, maar mijn idee was om bij het vervolg een draaïng te maken. Wat, zien jullie dan wel..

The IslandWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu