Hoofdstuk 8

8 5 0
                                    

P.O.V: Jazzlin

Net wanneer ik mijn speer wil gooien hoor ik een kreet. Huh? Wat? Wie kent dit plekje. Alleen Lana... Ik draai me om en zie dat Calum zijn voet wordt vast gehouden door een krab. Ik begin keihard te lachen, dat heb ik al zó vaak mee gemaakt. 'Hoe kom je hier?' vraag ik. 'Ben je gevolgd' antwoord Calum. Mijn ogen worden groot. 'Wat huh hoe?' vraag ik. 'Help me even Jazz' mompelt hij met tranen in zijn ogen. Ik lach en haal de krab van zijn voet af waarna ik hem in de zee gooi. 'JAZZ! CAL WAAR ZITTEN JULLIE?!' hoor ik Luke roepen. Shit.. Moet dat.. 'HIER' roept Calum. Ik sla hem.. Niet doen.. Ik wordt nerveus! Misschien moet ik dat niet zeggen.. Ja dat lijkt me slim. 'JAZZ CAL' roept Luke en rent naar ons toe maar dat faalt en hij valt op zijn bek.. 'Slimpie' antwoord Calum lachend. Meteen wordt ik zenuwachtig, hoe moet ik me gedragen? Ben ik wel leuk zo? Wat voel ik?! 'Hey Jazz' glimlacht Luke. Wat moet ik zeggen? Verdromme Jazzlin zeg gewoon simpel hoi terug! 'hey' antwoord ik onstabiel. Opeens voel ik een kneepje in mijn enkel. Ik kijk om, Tijgertje.. Oh ja dat is waar.. Ik had Tijgertje meegenomen. 'Tijgertje honger?' vraag ik. Tijgertje kijkt op met zielige oogjes. Ja dus.. Hmm, een vogel? Denk het.. 'Wat doen jullie hier?' vraag ik terwijl ik de lucht in de gaten houd. 'Michael en Lana zaten te kibbelen' antwoord Luke. 'BUK' roep ik, maar hij kijkt me alleen maar raar aan. 'KIJK UIT' gil ik en gooi de speer net over zijn hoofd. 'Aaah' roept Luke. Mijn speer raakt de vogel en ik ren er op af. 'Tijgertje!' gil ik. Tijgertje sprint er op af en ik haal mijn speer er uit, ik geef Tijgertje het vogeltje die meteen aanvalt. 'Goed vervolg je verhaal' mompel ik en klop mijn handen af. Het is spoedig tijd voor andere kleren. 'Goed, Michael en Lana wat?' vraagt Calum. Luke staat me alleen maar aan te gapen. Calum zelf zit ook volgens mij een beetje in een shok. 'Sorry wat heb ik verkeerd gedaan?' vraag ik. Ze schudden hun hoofd. 'Oh oke' mompel ik en ga zitten op een steen. Ik pak mijn speer en bekijk hem.. Die steen is niet scherp genoeg meer. Ik zucht pak mijn slijpsteen en begin te slijpen. 'Verte- AUW' roep ik en kijk naar mijn hand. Bloed, bloed en nog meer bloed. 'Shit Jazz alles goed?' roept Calum en pakt mijn pols om te kijken. Een diepe snee, wel gewend maar deze is echt diep diep heel erg diep.. 'Je zit DIEP in de put' lacht hij. Ik lach zachtjes terwijl ik mijn tranen weg slik en mijn spullen pak. 'Vertel je verhaal op de terug weg maar' zeg ik tegen Luke. Hij knikt en kijkt met grote ogen naar mijn hand. 'Tijgertje!' roep ik. Tijgertje komt met nog een deel van de vogel in zijn bek naast me lopen en we lopen terug naar ons dorp. 'Nou, Michael en Lana zaten te kibbelen en Lana vertelde dat als iemand je stoort met jagen je maar beter op kan passen.. Dus ik dacht ik ga Calum tegen houden. Ik ben meteen naar deze plek toegelopen aangezien je de vorige keer met jagen hier ook langs ging en toen hoorde ik stemmen' antwoord hij. Ik knik. 'Goeie poging' lach ik. Luke lacht ook en knikt. 'En jij Calum?' vraag ik. Het wordt langzamer hand donker en ik kon het pad nog maar net zien.. We hadden iets eerder moeten vertrekken maar ach ja. 'Nou, ik was wel benieuw hoe je trainde dus ik volgde je op afstand. Ik wist namelijk niet zeker als ik je wel mocht volgen' antwoord hij. 'Nou, omdat jullie goeie vrienden zijn wordt ik er niet boos om. Maar liever niet, ik heb eigenlijk volle concentratie nodig' antwoord ik. Ze knikken stil en we lopen in een stilte naar het dorp. Eenmaal aangekomen komt meteen de 'wijze vrouw' op ons afgelopen. 'Hallo' glimlach ik. Ze kijkt ons paniekerig aan. Het was al donker geworden. 'Zijn Lana en Michael bij jullie?' vraagt ze. Mijn ogen sperren open. 'Nee, hoezo?' vraag ik. 'Ze zijn nog niet terug' antwoord ze. 'Nee, dat meen je niet! Lana weet dat je niet in het donker buiten het dorp mag! Dan zijn de Tijgers en Leeuwen wakker KIMBA' roep ik uit en sla geschrokken een hand op mijn mond. 'JAZZLIN' Brult Bjin. 'DAT. WOORD. IS. VERBODEN' brult hij. Ik verontschuldig mezelf en kijk naar de 'wijze vrouw'. 'Gaan we hun zoeken?' vraag ik. Ze knikt 'doen we' antwoord ze. 'Goed, splitsen we op?' vraag ik. 'Ja, jullie met zijn 3en. Ik blijf hier Bjin jij vraagt ook iemand mee Pheton ofzo' zegt ze. 'Ja, doe ik' antwoord hij. Ik zucht en begin met lopen. 'Jazzlin wacht even' zegt Bjin. Ik draai me vragend om. 'Nog 1 keer zo'n woord en je weet wat je te wachten staat, ook wil ik dat je je normaal gaat gedragen. Je sluit jezelf steeds meer af van de groep.. Je weet hoe je wordt gestraft als je anders bent dan de groep he' zegt hij streng. Ik knik en denk terug aan de herinnering. Snel stop ik het weg.. Ik wil nu niet huilen om mijn ouders. 'Goed, jullie gaan het bos in' zegt hij. We knikken. 'Kimba.. Het is al donker' mompel ik. 'JAZZLIN' buldert Bjin. Ik kijk met grote ogen om, Kimba... Waarom zei ik dat... 'Je straf vanavond!' zegt hij boos. Ik knik maar, wetend dat ik er niet heen ga. Tijgertje begint zachtjes te grommen. Ik tik hem aan en begin te lopen het bos in. 'W-wat is er met Kimba?' vraagt Calum. 'De duistere heer. Je roept hem eigenlijk zo op' antwoord ik. Luke en Calum kijken elkaar raar aan. 'Waar gaan we heen?' vraag ik. 'Weet jij nog waar je heen ging Luke?' vraagt Calum. 'Deels, maar niet waar we geëindigd zijn' antwoord Luke. 'Als we maar zo ver mogelijk komen' mompel ik bezorgd.

The IslandWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu