The Island

Hoofstuk 13

POV. Lana
Ik loop een beetje door het bos te zoeken naar goed brandhout. 'Wat is dat nou weer' zeg ik. 'Wat bedoel je?' Vraagt Micheal. 'O nee he het is een monster!' Scheeuw ik. Ik ren naar Micheal en ga achter hem staan. 'Lana dat is het vliegtuig' zegt Micheal droog. 'O wist ik wel' zeg ik. Ik loop naar het vliegtuig en zie iets liggen, het lijkt op een handschoen. 'Micheal wat is dat?' Vraag ik. 'Ik denk dat dat een vogelhandschoen is' zegt Micheal. 'Een wat?' Vraag ik. 'Een handschoen die ze gebruiken voor vogel shows' zegt Micheal. 'Bestaan die dan?' Vraag ik. 'Ja er worden heel vaak vogel show gegeven ook met uilen' zegt Micheal. 'O raar wij eten vogels altijd op' zeg ik normaal. Micheal kijkt mij verbaasd aan. Ik neem de handschoen maar mee misschien komt het nog wel is van pas. Na een poosje hout hebben gezocht hebben Micheal, Calum, Ashton en ik allemaal onze handen vol met takjes en lopen we terug naar het kamp. 'Hey jongens' zeg ik als we bij het kamp zijn. 'Heyy!!' Zegt Jazzlin blij. 'Zo jij bent blij wat is er gebeurd?' Vraag ik. 'Niks' zegt Jazzlin met een rood hoofd. Ik vraag maar niet verder want het gaat nu beter met Jazzlin. 'Jongens zullen we gaan slapen?' Vraagt Ashton. 'Ja goed iedee' zegt Jazzlin. Iedereen gaat onder hun "deken" liggen. Het zijn een paar bladeren met takken meer niet.

Een paar uur later
Ik word wakker uit het niks, iedereen ligt te slapen en ik weet nu al dat ik niet meer kan slapen dus ik ga maar een stukje lopen. 'Tjilp tjilp' hoor ik iets schreeuwen. 'Hallo is daar iemand?' Vraag ik een beetje in paniek. Ik kijk om me heen maar zie niks. 'Tjilp tjilp' ik hoor het weer. 'Wie is daar?' Vraag ik weer. Ik ben toch wel een beetje bang. En dan zie ik het. Een klein baby arendje hulpeloos op de grond. 'Hey kleine jongen' zeg ik. Ik pak het baby vogeltje voorzichtig vast. 'Tjilp tjilp' schreeuwt het weer. Ik kijk naar boven en zie een nest liggen. 'Is dat joun nest?' Vraag ik aan het vogeltje. 'Tjilp tjilp' schreeuwt het vogeltje weer. 'Oke dan breng ik je weer naar je nest' zeg ik. Ik hou het baby vogeltje in mijn hand en klim in de boom, eenmaal bij het nest zie ik niks leggen behalve een paar dode baby arendjes. 'O nee he, je broertjes en zusjes zijn dood' de ouders van dit vogeltje zijn vast ook dood. 'Ik ga jou hier niet achter laten kleine jongen' zeg ik tegen het vogeltje. Hier in de buurt is een strand. Als ik daar nou een vis ga vangen en hem in stukjes snij kan dit vogeltje die vis eten. Het is tenslotte een vleeseter. Ik klim de boom uit en loop naar het strand. Het duurt een poosje voordat ik een vis heb gevangen maar ik heb er een. Ik snij de vis in stukjes en geef een stukje aan het baby arendje. 'Je bent vast nog heel jong' zeg ik. 'Tjilp tjilp' shatert het volgeltje. 'Ik mag je wel kleine' zeg ik. Ik wil het vogeltje graag houden, maar ik ben bang dat tijgertje het vogeltje gaat opeten. Maar hij kan zich niet alleen redden. En dan voel ik iets prikken in mijn been. Het is het baby arendje die de stukjes vis uit mijn handen eet. 'Ik ga jou houden' zeg ik. 'En ik zal ervoor zorgen dat niemand aan je komt' zeg ik. Het vogeltje is blij aan het tjilpen. 'Maar je moet een naam hebben' zeg ik. 'Wat vind je van Hero' zeg ik. 'Het vogeltje vladdert blij met zijn vleugels. 'Je kan niet vliegen he?' Vraag ik. Het vogeltje is stil. 'Maakt niet uit dat ga ik je leren' zeg ik. Het vogeltje kijk blij op. 'Kom Hero' zeg ik. Ik pak het vogeltje en laat hem meteen weer los. 'Auw je hebt scherpe nagels' zeg ik pijnlijk kijkend naar mijn bebloede handen. Het vogeltje kijk bezord. 'Natuurlijk' zeg ik. 'Die handschoen van het vliegtuig' zeg ik. 'Hij moet nog bij mijn "bed" liggen' zeg ik. En ik loop met Hero op mijn schouder terug naar het kampvuur, op zoek naar de handschoen.

POV Micheal
Ik word door elkaar geschud door iemand. 'Nog maar 5 minutjes mama' zeg ik mompelend. 'Sinds wanner heb ik een kind en ben ik een vrouw' hoor ik Calum zeggen. 'Jongens Lana is nergens te bekennen' hoor ik Jazzlin zeggen. 'Wat?!' Zeg ik in een keer klaarwakker. 'O en dan word je wel wakker' zegt Ashton. 'Hallo jongens, Lana is weg!' zegt Jazzlin. 'Sugar honey ice tea' zeg ik. 'Wat is dat?' Vraagt Jazzlin. 'Nou kijk ik wil geen shit zeggen want dat is vies dus zeg ik maar Sugar honey ice tea' zeg ik simpel. 'Heel leuk hoor Micheal maar we moeten Lana vinden' zegt Luke in paniek. 'Oke rustig maar Luke' zeg ik. Rustig! Mijn fucking tweeling zusje word vermist' zegt luke boos. 'Oke we splitsen op' zegt Ashton. 'We spreken hier weer af voor dat het donker is, oke?' Vraagt Ashton. 'Oke' zegt iedereen. Iedereen is weg en ik ben nog bij het kampvuur het veilig maken voor eventuele dieren die ook eten willen. 'Psst Micheal' hoor ik iemand zeggen. 'Hallo stem' zeg ik. 'Ik ben het, sukkel' zegt de stem. 'En wie is ik?' Vraag ik. 'Ik Lana' zegt lana, en ze komt de borsjes uitlopen. 'Lana omg waar was je?' Zeg ik opgelucht dat ze terug is. 'Nou kijk ik werd wakker en kon niet meer slapen, dus ging ik een stukje lopen en toen vond ik deze kleine jongen' zegt Lana wijzend naar een klein baby arendje op haar schouder. 'O my godddd die is zo cute' zeg ik hyper. 'Nouja ik wou hem weer terug brengem naar zijn nest maar toen ik bij zijn nest was zag ik zijn broertjes en zusjes. Maar ze waren wel dood' zegt Lana. 'Awww zielig' zeg ik. 'Jep' zegt Lana. 'Ga nou verder met je verhaal' zeg ik. 'Nou zijn broertjes waren dus dood en de ouders denk ik ook. En ik kon het niet laten ik moest hem meenemen anders ging hij ook dood. Dus ik neem hem mee naar het strand en ik gaf hem een paar stukjes vis en besloot om hem te houden en noemde hem Hero' zegt Lana. 'O dat is zo zielig en lief' zeg ik. 'Maar de rest mag niks weten over Hero en tijgertje al helemaal niet' zegt Lana. 'Oke beloofd' zeg ik. 'Waar is die handschoen nou' zegt Lana tegen zichzelf. 'Achter je "kussen"' zeg ik. 'O dankje' zegt Lana. Ze pakt de handshoen en doet hem om. 'Er zit een toutje aan die moet om het pootje van Hero' zeg ik. 'Oja dank je' zegt Lana. Ze doet het toutje om het pootje van Hero. 'Dankje' zegt Lana. 'Ik heb Lana nog steeds niet gevonden' hoor ik Jazzlin in de verte zeggen. 'Kimba Jazzlin is er al' zegt Lana. 'Ik ben hier niet geweest ik kom in de avond terug ik moet eerst een kooi voor Hero maken' zegt Lana. 'Oke ik zeg niks' zeg ik. 'Dankjewel Micheal je bent de beste' zegt Lana en geeft mij een knuffel. 'Doei' zegt Lana en ze zwaait nog even. Ik zwaai verbaasd terug. 'Naar wie zwaar je?' Vraag Jazzlin. 'O naar een vogel' zeg ik. 'Oke' zegt Jazzlin. 'Ik heb Lana nog niet gevonden' zegt Jazzlin. 'Rustig maar ik weet zeker dat ze voor het avond eten weer terug is' zeg ik. 'Ik hoop het' zegt Jazzlin. 'Laten we wat vis vangen bij het strand zeg ik. 'Oke zegt Jazzlin. We lopen naar het strand. Ik hoop je dat je snel terug komt met Hero denk ik.

Lana vermist? Of toch niet en we hebben een nieuwe clubleed Hero het baby arendje. Arends zijn mijn favorite volgel soort ze zijn zo sterk en elegant zoo cool.