EXO VE TÜRK KIZI

Hazırlık

Medyada abla var

Ablam ile birlikte bavullarımızı hazırlarken bir yandan da sohbet ediyorduk . Ve sohbetimizin konusuuuu dans ve şarkı söylemek .Bizim aileden yetenek akıyordu bence . Ama kibir olarak algılanmasın bu . Ailecek mavi gözlü bireyleriz ve ses tonlarımız da birbirine yakın bir ara grup kurmayı bile düşünmüştüm . Abim güzel gitar çalıyordu keşke o da bizimle gelse belki Kore 'ye gidince onu ve ailemi özleyecektim ama doğru bir karar verdiğimi düşünüyorum
Bavullarımızı arabaya koyunca havaalanına doğru bir yolculuk başladı . Kısa bir süre sonra havaalanına geldik . Annem neredeyse ağlayacak gibi duruyordu yanına gittim ve sımsıkı sarıldım
"En kısa zamanda tatil için tekrar geleceğim ki bu tatil bir gün olsa bile geleceğim tamam mı ağlamak yok "

" kızım bir daha düşünsen olmaz mı "

"Anne ben kararlıyım "

"Tamam o zaman git ama çabuk dön özletme kendini "
Daha sonra babama sarıldım ve en Son da abime sarılınca içimi bir sıkıntı kapladı . Hemen uçağa bindim ve yerime yerleştim. Bir saniye ben profosyonel bir şekilde korece bilmiyorum ki . Uçak kalkmadan babamı aramam lazım
" alo baba "
"Efendim kızım "
" baba ben çok iyi korece bilmiyorum ki "
" merak etme seni orada dostumun oğlu olan lee min ho karşılayacak "
(Yazar burda seni şanslı pislik diyor )

"Baba sen ne diyorsun lee min ho koskoca aktör allah aşkına "
" valla sende koskoca Asya Karaca 'sın ben kızımı orada ezdirmem "
"Tamam baba anladım "
Telefonu kapattım ve gözlerimle ablamı aradım yan tarafta koltukta oturuyordu ama bu koltuk benim yanım değildi kaş göz işareti yapıyı dedim ama yanımdaki şahsiyete yakalandım . Bir saniye bu türk değil ki oh rahatça ablama konuşabilirim .
Ablama doğru eğildim ve pist dedim
"Ne var asya "
"Abla ya bir baksana bizi çıkışta lee min ho karşılayacakmış "
" kim dedi sana "
"Babam "
" neyse ben uyuyorum bay "

Ablam uyuyunca bende biraz müzik dinlemek istedim ve Locked away 'ı açtım daha sonra da uyumuşum zaten

Bir süre sonra ablam beni dürtünce uyanmak zorunda kaldım .
" Efendim abla"
" geldik hadi kalk da bavullarımızı alalım "
Aşağı indik ve lee min ho yu aramaya başladım tabi bunu gözlerimle yapıyorum
Sonra bir pankart dikkatimi çekti üstünde "Asya ve Ece Karaca" yazıyordu ablamın kolundan tutarak o tarafa çekistirdim ve pankartı önünde durdum .
" Abla galiba bizi arayan şahsiyet bu "
" asya çok zekisin harcanıyorsun buralarda "
" neyse sana laf yetiştirmiyeceğim "
Pankarta doğru el salladım. Pankart birden aşağı inince korktum

Pankartı indiren bir yaşlı bir amcaydı hani nerde lee min ho. Neyse
" merhaba " dedi ama ingilizce söyledi .
" merhaba "dedik ablamla
Sonra gelen arabaya bindik arabada bizden başka biri daha vardı ama pek bir tanıdık geliyordu orası da ayrı gerçi
"Merhaba " dedi çocuk. Yoksa bu lee min ho olabilir mi ki ??
"Merhaba " dedim ve ablama doğru eğildim (türkçe olan yerler koyu olan yerler )
"Abla bu kesinlikle lee min ho "
" nereden anladın ki "
"Sesi çok tanıdık geliyor bir kere"
" neyse kapat konuyu"

Kalacağımız yere gelince teşekkür ettik ve eve girdik yarın ilk okul günümüzdü . evet günümüzdü çünkü ablamda benimle birlikte konservatuvar okuyacaktı . benden sadece iki yaş büyük olması büyük bir avantaj bizim için . Hem konservatuvar okumak için yaş sınırı varmıydı ki . Belkide vardı ama babam bu işi halletmişti. Eve girince gözlerim kocaman açıldı . Çünkü bu ev bir öğrenci evi olamaz bence. Çünkü salon boydan boya kitap doluydu ...

Çok güzel bir salon ama fazla büyük ve ayrıca evde 3 katlı gibi. Çünkü çatı katı da var ama çok fazla bu ev ya. Babam gene abartmış anlaşılan o ki .

Daha sonra evin diğer bölümlerini gezmeye başladık. Sırada benim odam vardı çünkü kapıda Asya yazıyordu .

Mavi yoğunluklu bir odaydı ama en sevdiğim mavi tonunda . Babam benim ne seveceğimi çok iyi biliyor olmalı. Ablam bana uzun bir süre 'gıcıksın' temalı bakışlarını attı :D Sırada ablamın odası vardı galiba . Onun odası benim odamdan daha güzel gibi. Çünkü oda beniminden büyük görünüyor

Ablamın odası da siyah tonlarındaydı ama ablamın ki benimkinden daha boş gibiydi . Neyse evi gezmeyi bıraktık çünkü saat çok geç olmuştu ve biz annemlerle görüntülü konuşacaktık. Kitap dolu olan salona yerleştik ve bilgisayarı açtık babamı aradık hemen açtılar.

''baba gene abartmışsın burasının bir öğrenci evi olması gerekiyordu ''

''sizin rahatınız anneniz ve benim için önemli ''

ablam söze atladı

''barış nerede görünmüyor ''

bu sefer annem cevapladı

''odasında ağlıyor sizi özlemiş kerata ''

Annemin bu sözü bizi güldürmüştü ama içimde bir hüzün vardı .

''anne keşke sarma gönderseydin bize ya burada sarmayı çok özleyecekmişim gibi görünüyor ''

''göndereyim isterseniz yavrum elinize ne zaman varır ki ''

''valla anniş onu bana değil dahi ablama soracaksın'' dedim kıkırdadı annem

'' soruyorum ece hanım sarmalar elinize ne zaman gelir ''

ablam zekasını konuşturdu ve annemi cevapladı

''tam olarak 3 gün 10 saatte normalde daha kısa sürer ama kargoydu onaylanmasıydı derken ''

''o kadar mı uzaktasınız be kızım ''

''anne güney kore deyiz ''

''neyse ben Barış'ın yanına gidiyorum yoksa şuracıkta ağlayacağım ''

''anne yaaaa'' diye bağırdık ablamla birlikte

''tamam ağlamayacağım ''

'' neyse kızlar hadi siz yatın uyuyun yarın yorucu bir gün olacak '' dedi babam

''iyi geceler baba ''

'' ne gecesi kızım burada öğlen ''

''tamam o zaman iyi öğlenler '' dedik ve kapattık ,

Odalarımıza yerleştik ve güzel bir uyku çekmeyi planladım .