BESTFRIEND siya yung isang taong handang makinig sayo kahit alam niyang matigas ang ulo mo.
Chapter 1 <3
-Ericka’s POV-
“EKANG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
Ugh. My alarm clock starts to ring! But I don’t care. Puyat ako and I want to get my sleep as long as I want. Bahala sya sa buhay nya. Sumakit sana ang lalamunan nya! Basta ako matutulog!
“EKANG! WAKE UP!”
Tss. Alam nyo yung nakatakip na yung unan sa tenga mo pero ang sakit pa rin sa pandinig yung pagsigaw nya!
“5 minutes more. KJ!” hindi na ako makatiis sa lalaking ito! Grabe! Living with him is like a living hell. I swear! At dahil narinig nya ang hirit kong 5 minutes, 5 seconds nandito na yan sa room ko at magbibigay ng morning homily.
5
4
3
2
1
*BOGSH!* (tunog ng nagbukas na pinto)
I told you. Ang bastos din ee di man lang kumatok! Tsk. Walang manners talaga!
“ARGH. HOW MANY TIMES DID I CALL YOUR NAME? HUHH? ERICKA MARIE JAVIER-SANTILLAN?” inis na tanong nya. And it wakes me when he calls me that way! Napabangon na ako at sinigawan ko rin sya.
“AND HOW MANY TIMES DID I TELL YOU TO STOP CALLING MY NAME WITH YOUR SURNAME?? HUHH??” naiinis na ako! Wala na ee sira na yung tulog ko! At mas naiinis ako pag tinatawag ang pangalan ko kakabit ng apelyido nya.
“BECAUSE THAT’S MY WAY TO WAKE YOU UP!”
“FINE! HAPPY NOW?”
“ARGH. NAPAKAISIP BATA MO TALAGA! LATE KA NA NAMAN! GRADUATING STUDENT KA NA-----“ argh. Bakit ba nakasigaw sya ng nakasigaw? Ang sakit sa tenga aa.
“CAN YOU PLEASE LOWER DOWN YOUR UGLY VOICE?!!” Tss. Naiirita na ako aa. Di ko tuloy maiwasan na sigawan din sya.
“FINE! I heard nakipag away ka na naman sa university, si Rochelle na naman ba?” tanong nya habang inaayos nya ang kanyang necktie. As if he cares for me.
“Psh. What’s new about that? I just gave her what she wants.” Walang gana kong sagot habang naghihikab ako.
“Tsk. Be matured enough Ericka Marie. Aalis na ako, may meeting pa ako with your lolo. Nakahanda na yung breakfast mo.” Bago sya lumabas ng kwarto ko lumapit mo na sya sa akin para bigyan ako ng halik sa noo.
“Sorry kung nasigawan kita. Alis na ako. Bye.” At ginulo nya ang buhok kong magulo.
“Psh. I used to it. It’s our morning ritual.” Yeah! You read it right! It’s our morning ritual. Every morning we shouted to each other. Hindi na bago sa amin ang sigawan sa umaga actually yan na ang almusal namen. Parang hindi kasi kumpleto ang araw namen pag hindi kame nagsisigawan sa umaga, syempre joke lang yan. Nagkakasigawan lang kame pag yung tipong tamad na tamad ako bumangon at late na naman ako. At pag sya unang sumigaw asahan mo hindi yan lalabas ng kwarto ko ng hindi hihingi ng sorry at hahalikan ako sa noo. Baliw lang po ee. Yung lalaking kausap at kasigawan ko sya si Kevin Jonas Santillan. He’s my BEST FRIEND slash HUSBAND. Yeah! We got married. When I reached my legal age, my lolo decided me to marry him for business deal with Santillan’s Empire. How come na mag best friend kame? Simply, kasama ko sya sa paglaki ko. Tinuring ko syang kuya. Hindi ko alam kung magkababata ba ang tawag dun kasi ahead sya sa akin ng 5 years. Oh well. Not my concern anymore. We have a secret contract about our marriage thingy and he’s inlove with my ate actually they have their secret relationship, na ako, si ate at si KJ lang ang nakakaalam. So, I don’t even care about that secret. I’M HAPPY WITH MY LIFE NOW.
“Haha. I know. Lock the door when you leave.” Paalala nya sa akin habang papalabas na sya ng kwarto ko.
Nang makalabas na sya ng room ko ready na ulit ako para mahiga sa aking higaan ng umulit ulit sa isipan ko ang mga huling sinabi nya sa akin.
Lock the door when you leave.
Lock the door when you leave.
Lock the door when you leave.
WHAT???????????????????? KJ! I will punch your face and kick your ass if I see you tonight. ARGH. That guy! Nakakainis talaga sya! Pag binilinan nya ako ng ‘Lock the door when you leave.’ Isa lang ang ibig sabihin nyan, wala na naman si nanay Sol dito sa condo nya, malamang sa malamang pinagbakasyon nya na naman si nanay Sol ng one week. Kaya pala walang umawat sa pagtatalo namen kanina. Pero huli na ang lahat! Sigurado ako na nakaalis na yung lalaki na yun!
<Banana Song – Minions> (ringtone ng cp ni Ericka)
Kuya KJ >.< Calling…
“YOU!” bungad ko sa kanya ng sagutin ko ang tawag nya.
*”Hey! Don’t shout at me!”
-------
-Kevin’s POV-
“YOU!” ang ganda ng bungad nya sa akin, wala man lang ‘hello’. Psh.
“Hey! Don’t shout at me!” Itong batang ito masama talaga ang ginigising ee.
*”NA SAAN NA SI NANAY SOL??” na ilayo ko yung phone ko sa tenga ko dahil sa pag sigaw nya.
“Hey! Little brat. Can you please---“
*”NA SAAN BA KASI SI NANAY SOL??”
“Psh. She’s on her vacation.” Natahamik sya sa sinabi ko. Pinagbakasyon ko kasi ulit si nanay Sol ng isang linggo dahil alam kong kelangan nya ito. Alam ko kasi simula ng alagaan nya si Ericka hindi man lang sya nagbabakasyon. Kaya ng naging mag asawa na kame ni Ericka every year sinisugurado ko na may isang linggong bakasyon si nanay Sol. Sa totoo lang, sapilitan pa ang bakasyon nya ee. Ayaw nyang iwan si Ericka, at ganun din naman si Ericka ayaw na ayaw nya na wala si nanay Sol sa tabi nya. Masyado silang attached sa isa’t isa. At kahit na mag asawa na kami hindi nya pa rin iniiwan si Ericka.
“Hey Ekang.” Narinig ko syang humikbi sa kabilang linya. Hininto ko muna ang pagda drive dahil alam ko sa mga oras na ito umiiyak na sya. And I hate that! Ako na naman ang dahilan ng pag iyak nya!
*”*huk* b-bakit mo s-sya *huk* p-pinagbakasyon? *huk*” haist. Eto na nga ba sinasabi ko ee. Nakokonsensya na naman ako.
“Shh. Ekang stop crying huhh?? Babalik ako jan sa condo. Wait for me.” Di pa naman ako nakakalayo. Babalikan ko sya dahil ako naman ang may kasalanan. At ayokong umiiyak sya ng dahil sa akin.
Jerojero <3
