Y/N: Uzun süre sonra yeni bölüm yayınlıyorum 😢 *ağlamaya başlar* Aslında bölümler yazılıydı ama maalesef hepsi silindi. Neyse ben uzatmayayım da bölümü okuyun *-*
''Onun da canını böyle acıttın mı ha?!''
Karşısındaki adam nefes almaya çalışırken Suho'nun yüzü daha da gerildi.
''Ona elini sürüp sürmediğini söyle bana!''
Sinirle inleyip elini adamın boğazından çekti. Etrafındakileri umursamadan odasına girdi ve kapıyı çarparak kapadı. Masasının üstündeki dosyalardan adama ait olanı buldu ve kenara ayırdı. Kalemini eline alıp dosyaya büyük bir çizik attı.
"Kovuldu!"
Üzerine imzasını da attıktan sonra dosyayı ve kalemi diğer dosyaların üstüne geri koydu. Derin bir nefes aldıktan bir kaç saniye sonra gözü odanın kenarında gözlerini kendinden ayırmadan duran bedene kaydı. Koltuğuna oturup eliyle ona gel işareti yaptı.
"Hey sen!" Lay gelen sesle sıçradı. "Buraya gel.."
Lay tıpış tıpış yanına geldi ve sırtını Suho'ya döndü.
"Huh?"
Suho yerinden kalkıp Lay'in önüne geçti. Dudaklarını birbirine bastırıp gözlerini sıkıca kapayan Lay'in saçını okşadı.
"Seni iyileştirebilirim.." durdu ve derin bir nefes aldı "Ama bunun için benimle konuşman gerek. Konuşmak ister misin?"
Lay'in heyecanla kafasını sallamasına güldü. Suho da onun sesini yeniden duyacağı için çok heyecanlıydı. Koltuğuna tekrar oturup Lay'i de yanına oturttu.
"O zaman-"
"O konuşamaz."
Kapıdan gelen sesle Suho kafasını çevirdi ve hemşireyi gördü.
"Merhaba? Kapıyı çaldığınızı duymadım.."
Kadın omuz silkti.
"Çalmadım zaten.. Buraya hastamı almaya geldim."
Suho afallamıştı.
"Ah.. O konuda.. Belki bir yönetici bir hastayla ilgilenmez ama.. Lay ile beraber ilgilenmemizi tavsiye ederim."
"Eğer öyle diyorsanız.."
Kadın umursamaz bir tavırla göz devirdi. Suho Lay'e bakıp gülümsedi ve tekrar hemşireye döndü.
"Onun konuşamaması hakkında-"
"Buraya geldiğinde konuşamıyordu.. Denilenleri anlıyor ama o fazlasıyla inatçı bu yüzden ne dersek tersini yapıyor."
Suho çenesini ovaladı. Bu sırada Lay kalkmış odayı dolaşıyordu.
"Benim anlamadığım.. Ona işaret dili bile ögretmediniz mi?"
Kadının cevap vermemesiyle Suho yeniden konuştu.
"Bundan sonra onun herşeyiyle kendim ilgileneceğim. Yemeği, eğitimi,bakımı her şeyinden ben sorumluyum. Bayan Kim'i de yardımcım olarak atıyorum. Ve siz de bana diğer darp edilen hastalar hakkında rapor verebilirsiniz."
"Elbette efendim.."
"Bu arada üstteki dosyayı alın ve o adama kovulduğunu söyleyin lütfen."
Kadın onaylayıp odadan çıktığında Lay koşturarak Suho'nun yanına geldi.
"Bir psikoloğa göre fazla sinirliyim değil mi?"
-Suho-
Şu an deli gibi ona sarılmak istiyorum. Öpmek beni neden bıraktığının hesabını sormak istiyorum. Onsuz geçirdiğim yılları telafi etmek istiyorum. Tanrım! Karşımda o kadar savunmasız ki.. Gözlerinin altı mosmor olmuş. Yüzünde eski ışık yok. Gülmek sanki ona yabancı geliyor. Çok zayıflamış. Ona yapılanlardan sonra.. Onların hepsini tek tek öldüreceğim! Yıllardır aradım ve o babamın hastanesinde- Telefonumu cebimden çıkarıp babamı aradım.
"Bir toplantıdayım önemliyse lütfen bip sesinden sonra mesaj bırakınız..Biip"
Bağırmamaya çalışarak konuştum.
"Onun burada olduğu biliyordun değil mi? Eğer ona yapılanlardan herhangi birinde parmağın varsa.."
Hızla telefonu kapadım. Evet ayrıca itiraf ediyorum bir psikolog olmama rağmen kendi psikolojim bozuk. Gözlerimi kapatıp kafamı geriye yasladım. Koltuğun gıcırdamasıyla Lay'in oturduğunu anladım. Gözlerimi açmadım ve onun odaya dolan kokusunu içime çektim. Yıllardır hasret kaldığım kokusuyla yanımdaydı. Ani bir dokunuşla gözlerimi açtım. Lay gözlerini kapatmış elini yüzümde dolaştırıyordu. Gülümsememe engel olamazken aklımda ayni cümle yankılanıyordu.
"Kör olsam dahi bu yüzü unutmayacağım.."
Y/N(2): Yeni bölüm bekleyenlere teşekkür ederim. (Özellikle ODNurayExo)
-dontouchmyxing
