Bu gece o sustu, dinledi.
Yüreğinden akan çığlıklarla boğulu,
Acı feryadın sesini.
Yanında ne sevdikleri,
Ne de bir kainatın aşk dediği,
Güzelliklere bürünmüş acı dolu nefreti.
O sustu dinledi, söyleyemedi.
Utandı o dertdaş kalemi,
Sel oldu mürekep yazamadı,
Bitmek bilmeyen acı hasreti.
O sustu dinledi, kabullenmedi.
Nasıl yazılır, söylenir bilemedi,
O yeminlerle örtülü berrak,
Derde eyvAllah diyen aşka ihaneti.
Yakup ATCI
