"Yağmur sana söylemem gereken birşey var." dedi.
Tam o sırada karnıma giren sert bir ağrı yüzünden kendimi lavaboya attım. Kerem ne olduğunu anlamamıştı. Galiba üşütmüştüm. Kusma isteğim gelmeye başlayınca kafamı duvara yasladım ve ağzımı elimle kapattım.
Kapıdan giren birkaç kız benimle ilgilenmeye çalışıyordu.
-Bırakın bu gerizekalıyı!
Sesin geldiği yöne kafamı çevirdim. Bana seslendiğini anladığımda kaşlarımı çattım. 'Sen kimsin ödlek?' bakışlarımla kızın üzerine yürüdüm.
-Bana mı dedin? dedim.
-Sana dedim. Dedi boynunu kaldırıp küçümser gözlerle bakarak. Siyah saçlı, uzun boylu, çekik gözleri vardı.
Ellerimi kızın yakasına yapıştırdım.
-Sorunun ne lan senin!
-Sorun sensin kızım! Dedi titrek ses tonuyla..
-Hayırdır!
Ellerimi kızın yakasından çektim. Ellerimi kolumda birleştirdim ve cevap vermesini bekledim.
-Çınar benim!
Ulan Çınar ! Her bokun altından sen çıkıyorsun!
Dişlerimi sıktım ve ellerimi indirdim.
-Lan banane Çınardan! Dedim kahkaha atarak.
Zil çaldı ve o sırada sınıftan bir kız kapıdan içeriye girerek yanıma geldi. Sanırım adı Aslıydı.
-Kerem çok endişelendi. Ne oluyor iyi misin?
Tartıştığım kıza sinirli bakışlarımı doğrultup lavabodan çıktım.
Sesimi çıkartmadım çünkü çok sinirliydim. Çınar'ın sınıfına doğru ilerledim. Koridordaki herkes benim bu sinirli ve hızlı yürüyüşüme bakıyordu.
Sınıfın kapısının önüne girdim ve içeriye bir adım attım. Gözlerimi etrafımda gezdirirken Deniz'i gördüm. Pencere kenarında oturmuştu. En önde. Bu sınıfta mıydı?
Onun da bana baktığını farkettiğimde yumuşamıştım biraz. Adından dolayıydı galiba. Herneyse.. Nerede ağacımız?
Başımı duvar kenarına çevirdiğimde Çınar'ı uyur vaziyette yakaladım. Hızlı hızlı yürüyerek oturduğu en arka sıraya ilerledim. Zil çoktan çalmıştı. Hoca gelir miydi bilmiyorum. Gerçi geçen Çınar ve Deniz'in kavgasının sonucunda hocalar ne yaptı onu bile bilmiyordum. Disiplin denilen kural bu okulda da vardı öyle değil mi?
-Çınar!
Bağırışımı tüm sınıf duymuştu. Ellerim sinirden titriyordu. Her haltına beni de bulaştırmak zorunda mısın Çınar! Seni istemiyorum ya istemiyorum!
Başını sıradan kaldırdı uykulu gözlerle beni inceledi. Suratına yapışan ve beni sinir eden sırıtmasını yaptı!
-Buyur güzelim. Dedi ayağa kalkarak.
Ellerimi havaya kaldırıp güzel tokat yapıştırdım.
-Benim hayatıma burnunu sokma demedim mi lan sana ben! Anlıyoruz şerefsizsin ama.. dedim elimi sınıfa onaylar şekilde sunarak. Çünkü herkes biliyor haliyle. Ve devam ettim.
"Şerefsizlerin hayatımıza girmeye çalışmasını anlamıyoruz! Bu alanda ilerlemeye falan mı çalışıyorsu-. "
Lafımın bitmesine kalmadan müzik öğretmenimiz Şaban Hoca içeriye girdi. Tüm sınıf sessizdi ve herkes şaşkındı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Kimsin?
RandomHayatındaki değerli insanları kaybetmiş , kalbi kırgınlıklarla dolu Yağmur.. Bakalım Suratsızın evinde neler olacak?Yoksa yeni sırlar mı ortaya çıkacak?