Kış bitmiş bahar yüzünü göstermişti.Artık nur yüzlü yarim Yusuf'u unutmuştum.Evet evet unutmuştum.Sınavlardan tabiiki Ali benden yüksek almıştı.Aliyle aramızda yaş farkı yoktu.Yanlız o benden 3ay önce dünyaya gözlerini açmıştı.Ben bazen sırf bu yüzden abi diye takılırdım.Bazı isteklerime hayır demesin diye şımarık çocuk edasıyla "yaparız değilmi Ali abi "derdim.O da yüzündeki hınzır gülümseyişiyle yüzüme bakar ve isteklerime boyun eğerdi.Baharın tadını çıkarmak için Aliyle bahçede akşamüstleri çay içerdik.Hep benimle dalga geçer bana takılmadan duramazdı.Hala aşklarımla ilgili yaptığı yorumlar aklımdan çıkmıyordu.Karar vermiştim ondan intikam alacaktım.Ona baskı yapacak aylar önce matematik defterinden çıkan o yazıyı kime yazdığını öğrenecektim.Yazı tam olarak şöyleydi"susuyorum, duruyorum hayata karşı bu kadar inat durmasına bayılıyorum.Bir de kendini o kadar değersiz görmese benim gözümden baksa kendine ne kadar güzel olduğunu anlardı.Başkalarını bu kadar önemsemese dönüp yakınındakilere baksa belki gerçekleri görecek .Ama o hiç farketmiyor yüreğim onun için atıyor.Gözlerime bakıyor ama görmüyor.Onu çok seviyorum."yazı burda bitiyor. Ah Ali kim bu kız? nasıl ben bilmem? nasıl farketmem ?anlamıyorum.Günlerdir düşünüp duruyorum o kız her kimse kesin bulacağım..
