Yine Aliyi düşünerek geçirdiğim zor bir geceydi.Ne oldu bana böyle bu kadarmı?önemsiyorum ben bu Ali'yi evet yıllardır arkadaşım ama onu kaybetme korkusu beni ne hale getirdi.Ah Ali meğer ne anlamlıymışsın yüreğimde...Sabah yorgun argın uyandım.Tonton annemin hazırladığı kahvaltıdan bir haşlanmış yumurtayı mideme sorgusuz hop indirdim.Biraz şu Ali meselesinden kurtulmam gerek.Zihnimi çok yordu.İçimden bağırmak geliyor;
ALi BENDEN UZAK DUR!
En azından dinlenmek istiyorum biraz..Ama mümkün değil okul çıkışı dünün telafisi için beraber yürüyelimmi ?diye sordum.Güya içimden Aliden gizlediğim düşüncelerden kurtulacaktım.Yani kendisinden uzaklaştığımı düşünsün istemedim.Dost yüreği işte naparsın
.Esra:Ali seni bekliyorum hadi yürülelim biraz.
Ali:Canım benim işim var.
Esra:Anlamdım Ali ne işin var.?
A:Bir arkadaşla işim var.Onla buluşacağım.
E:(Aman yarabbim!Kesin onla buluşacak! Allahım inanamıyorm bu kız kim delireceğim.Off Ali Off. ..)
Kimle görüşecaksin anlamadım Ali?
A:Esra ne bu sorgu işim var dedim ya!
E:Peki Ali ...
Meraktan ölebilirim ben şimdi bu merakla eve gidemem .baksana kızla beni tanıştırma gereği bile hissetmiyor.Ah Ali bu kadarmıyım senin için.İnanamıyorum..offf offf...
Ali el sallayıp bıraktı gitti beni.Adeta çakılı kaldım olduğum yerde.Ama yok eve gidemem ben.Takip edecem onu yoksa deliririm şu rahatlığa bak.Vayy Ali bey ne yere bakan yürek yakanmışsın sen.Koynumda arkadaş değil yılan beslemişim meğer....
