Arkadaşlar öncelikle şunu söylemek istiyorum. Bunu yazarken cidden ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. Çok iyi başladım ben bu kitabıma, çok mutlu bir şekilde başladım. Ama gün geçtikçe ve bölüm yayınladıkça bu mutluluğum yavaş yavaş azalmaya başladı. Belkide iyi yazamadım. Belki kurguma kendimi kaptıramadım bilemiyorum ama hikâyeme olan ilginin düşüşü beni fazlasıyla üzdü ve yıprattı. Her bölüm yazmaya yeltenişimde okunma oranındaki azlığı görmem beni geri itti ve tekrar tekrar üzdü. Ben her hikâyenin hakettiği değeri bulduğuna inanıyorum ve bu hikâyem sanırım pek bir değeri haketmiyor. Sorun bende ve bunu kabul ediyorum. Her şeye rağmen bugüne kadar yanımda olan herkese çok teşekkür ediyorum. Final için bir bölüm yayınlar mıyım bilmiyorum. Şu an bildiğim tek şey çok üzgün olduğum. Belki yaz tatilinde kitabımı düzenleyip tekrar yayınlarım. Tabii o zaman geldiğinde buralarda tek tükde olsa okuyucu bulabilirsem. Bu yazının kaç kişiye ulaşacağı bile meçhul sonuçta. Hoşçakalın. Sağlıcakla kalın. .
