Sabah uyayınca İrem'e Ozan'la ne konuşup konuşmadığımı anlattım.
Sonra İrem her zaman ki şaşırmış kelimesi olarak "oha" dedi. Ben hiç bunu demesine şaşırmadım.
"He kızım. Bitirdim işte herşeyi. Ozan Ceren aşkı artık yok. Sadece içimizde ağlayarak anılarımızla saklayacağız. İçime sinmesede doğru olan bu!" Dedim acıklı bir sesle.
"Üzüldüm be. Oysaki sizin aşkınızı bilmeyen yoktu aileleriniz dışında. Siz beraber olmadan nasıl yaşayacaksınız?" Diye soru sorduğunda şaşırmadım fazla.
"Biz beraber olmadan yaşamayı öğreneceğiz. Belki içimiz kan ağlayacak ama gülmeyi deneyeceğiz. Birbirimizle karşılaştığımızda selam vereceğiz geçeceğiz." Dedim gözümden yaş süzülürken. Gerçekten çok üzülüyordum. Ama yapacak birşey yoktu.
"Anladım" dedi İrem kafasını eğerek. "Hatırlıyormusun ben okuldan gitmeden önce bitane defterim vardı. Ozan'la o defterle mesajlaşırdık. Ben bu yazdıklarımızı paylaşıcam diyince defterdeki yazdıklarımı koparıp yanımıza gelmişti ve buruşturup atmıştı defteri de atmıştı. 'Al böyle paylaş. Sana güvenmiştim ben' diye haykırmıştı. İşte o zaman anladım biz birbirimize ait değiliz o gün çok üzülmüştüm. Başka bir gün senden kağıt kalem istemiştim Ozan'a yazı yazmak için 'ben seni kaybettim ama bundan daha kötü birşey var. Beni kaybettin allah yardımcın olsun' yazmıştım sonra Ozan'a vermiştim. Oda kuzeniyle bana bişey demişti 'asıl sen beni sonsuza dek kaybettin' ne kadar üzülmüştüm yine. Ozan beni hep üzmeye çalıştı." Dedim ağlayarak. O günler aklıma geldikçe ciğerim yanıyor. Çok üzülüyorum. İrem'in bu dediklerime karşı cevabı bana öyle usulca bakmak oldu. Gerçekten çok üzülüyordum.
İrem'in odasında bir köşeye geçtim. Yanıma bir sürü kağıt peçete ve telefonumu aldım. Sırtıma yastık koyduktan sonra telefonumdan Sancak- Gözümden Düştüğün An şarkısını açtım. Bu şarkı rap olmasanada rap kategorisinde 9. sırayı almıştı. Bu şarkı bana çok acıklı geliyordu. Kulaklığımın tekini çıkırdım. "İrem raftan bana bi kaç tane kido versene" dedim. Oturduğu yerden kalkarak bana 3 tane kido verdi vermişken kendisine de 3 tane aldı.
Biz üçünü aynı anda içerdik.
✴ ✴ ✴ ✴ ✴
Bir süre sonra vedalaşıp evime gittim. Bilin bakalım yolda kimi gördüm. Ozan. Ne işi vardı onun burda. "Ne işin var senin burda?" Diye sordum gözlerinin içine bakarak.
"Sana bişey demek için geldim geceden beri burdayım." Dedi bana bakarak. Bir duvara yaslanmıştı. Kıyamam sana. Yok yok kıyarım.
"Çabuk de" dedim acele edercesine.
"Nolur ben sensiz yapamam bana bir şans daha ver" dedi usulca. Yazıkk. Sen öyle zannet pislik herif. Bir yandan kıyamıyorum bir yandan nefret ediyorum.
"Olmaz. Biz birbirimize ait değiliz. Aslın da biz birbirimiz için yaratılmışız ama olmaz" dedim yere bakarak.
"Nolur" dedi. Sesi acıklı geliyordu.
"Ozan seni tanıdığım güne, sana seni seviyorum dediğim güne, sana benimle çıkarmısın dediğim güne lanet olsun. Keşke Asu'yla oynadığımız oyunu anlatmasaydım." Dedim ona bakarak.
"Ceren nolur üzme beni" dedi gözleri dolmuştu.
"Sana bişey diyim mi? Hani ben sana ilk seni seviyorum dediğimde seni sevmiyordum 6-7 gün geçtikten sonra sevmeye başladım ve bunu senden sakladım. Büyük ihtimalle sende beni sevmiyordun." Dedim sert bir şekilde.
Ozan'ın daraldığı belliydi her halinden.
"Hayır o gün seni seviyordum sana oyun oynamıyordum. Ben seviyorum dediysem gerçektir." Dediğinde ağlamaya başladım elimi alnıma koyup başımı salladım. Sonra Ozan'a baktım. "Hni bi tane defterle yazışıyoruk ya okulda o zaman ben bunları paylaşıcam diyince kağıtları buruşturup yere atmıştın. Sonra da 'al böyle paylaş' demiştim. İşte o zaman gerçekten seni sevmeyi biraz daha bıraktım." Dedim. Bana öylesine bakıyordu. Sonra oradan uzaklaştım.
"Bizim yıldızlarımız aynı ikimizde birbirimiz olmadan yapamayız" diye arkaödan seslenmişti. Bi an duraksadım tekrar yoluma devam ettim sonra. Ağlıyordum. Artık Ozan'ı görmek istemiyordum...
Eve gider gitmez odama girdim. Kido rafımdan kidoları aldım. Montumu çıkarıp cebimden kulaklığımı ve telefonumu alıp odamın kapasını kitledim. Sonra yatağıma geçtim. Kulaklığımı kulağıma takıp telefonumdan Cem Adrian-Sana Sarılınca şarkısını açtım.
Sonra bütün gün odamdan çıkmayarak Ozan'ın fotoğraflarını bakarak ağlayıp durdum ve tüm bunalımlarımda yanımda olan kidoları içtim. Akşam olunca uyudum..
Arkadaşlar yine uzun bölüm yapamadım.
Üzgünüm bu aralar beni üzen bana eskilerden biri bana mesaj atınca sinirlerim çok bozuldu. Buda birazcık kitabıma yansıdı. Özürdilerim arkadaşlar.
Burdan İrem'e selamımı yolluyorum.
"La Bob'un karısı, kaplumbağa suratlım, domuz burunlum, eşşek gözlüm, at kulaklım okulda sana bş sürprizim var. Meraktan çatlada patla" ksjssjzndjsjsjjd evet bunu diyorum.
Islak öpücükler frambuazlı dido dan sjsjszbsjsjsj
Byü
Byü zjsjjs
