KURTARICIM

RÜYA KARA

Öncelikle herkese merhaba . Bu ilk bölüm Rüya Kara ile tanışma olarak kabul edin. Asıl olaylar 2. bölümde başlayacak . Kitabımi okuyan herkese çok teşekür ederim . Lütfen beni yalnız bırakmayın . İyi okumalar umarım seversiniz ve bol yorum ve oy bekliyorum .
********************************
Sabah uyandım . Tabi benimkine uyanmak denirse . Benim hayatım hep karanlıktan ibaret . Aslında bunu kendim yapıyorum . Kimsenin yanıma yaklaşmasına izin bile vermiyorum . Belki izin versem çekip çıkaracaklar beni bu karanlıktan ama yapmadım , yapamadım . Bi insanı dış görünüşünden anlarsınız nasıl biri olduğunu . İnsanın içi dış görünümüne yansar çünkü. Ama benim en büyük sorunum da görememem. Kafamda kendime daha fazla acı çektirmemek için yatağımın yanında duran deneyimi aldım ve yataktan kalktım. Cama gittim. Camı açtığımda içime huzur doldu sanki. Böyle bir koku inanılmaz bir şey. O karın kokusu beni benden alıyor. Kışı çok severim çünkü soğuk. Soğuk insanın acılarını kısa bir süre de olsa unutturur. -En azindan benim için öyledir - 17 yasindayim ama kendi ihtiyaçlarımı bile karşılayamıyorum. Başka insanlara muhtaç yaşamak gerçekten berbat bir şey. Daha kendim bile dış görünüşümü bilmiyorum. Sadece annemin anlattığı kadarıyla; Kahverengi sacli , aynı onunla uyumlu kahverengi gözler ve beyaz ten. Ama ben bunları bilmek istemiyorum ki, ben ağladığım da , üzüldüğüm de , sevindigimde nasıl göründüğümü bilmek istiyorum. Görme engellilere özel bir okula gidiyorum. Ne kadar okula da gitsem orada da hiç arkadaşım yok. Kendimi rahatlatmak için müzik dinlerim. En büyük tutkudur şarkı söylemek ve dinlemek. Ben aslında bu dünyada hiç tatmadigim- belkide hiç tadamayacağım- bir duygu olan aşkın nasıl bir duygu olduğunu şarkılardan öğreniyorum. Bi insanın bu kadar sevipte bu kadar acı çekmiş bence hiç mantıklı değil. Bence aşık olmak bana göre değil. Zaten olacağımı da sanmıyorum. Beni kendi düşüncemde boğulmaktan annem kurtardı." Günaydın biriciğim. Çok güzel kar yağıyor ve okullar tatil. İstersen kahvaltıdan sonra parka gidelim." Annem benim icin çok değerlidir. Herkesin annesi değerlidir. Ama ben annem olmasa bir hicim. Bütün ihtiyaçlarımı annem karşılıyor. Annem çocukları çok sever ama benden sonra çocukları olmamış. O yüzden bana "Biriciğim" der . Babam mimar. Onunla annem kadar yakın değiliz. Sevgisini kolay gösteren insan değildir. Güzel bir apartman dairesinde oturuyoruz. Beni gerçekten seven 2 insan var. Onlar da sevmese bu hayatta durmak istemezdim. Hayatta sana değer veren, seni önemseyen insanların olması çok güzel bir duygu. İşte ben buyum . Hayatımda beni gerçekten seven , önemseyen 2 insan ve koskocaman belki de sonu olmayan bir karanlığım var. Peki bu hep böyle mi kalacak? Beni sadece ben olduğum için sevecek ve beni bu karanlığımdan alıp , onun aydınlığıyla aydınlatacak bir kurtarıcım olmayacak mı?.....
***********************
Bölüm gercekten kısa oldu biliyorum ama dedigim gibi bunu Rüya ile tanışma olarak kabul edin. Yeni bölümler bu kadar kısa olmayacak inşallah . Yorumlarınızı iyi veya kötü bekliyorum . Okuyan , yorum yapanlar oy kullanan herkese çok teşekkür ederim. Umarım beğenmişsinizdir :)