My Personal YAYA [D.O Kyungsoo FF]

Chapter 24 - Terrified

Hi Guys... huhu! Andyan pa ba kayo? Buhay pa ba kayo? Waaah! Nawawala na ata kayo? Hindi ko kayo mahanap. Yuhoo! Comment comment din pag may time T^T

Hehe. Dahil excited na ako sa UD pagkatapos nito (though hindi ko alam kung kailan ko mata-type yun) eh eto na! Sinulat ko na to. Wahahaha! Sana guys magenjoy kayo. Lovelots. Muah muah! Tsup tsup! Lol.

PS: For sure maguguluhan kayo sa chap na ito kasi pers of all, hindi talaga ito ang plot na naisip ko nung una xD. Ieedit ko to pagkatapos. Pero promise! Mejo-mejo lang kayo maguguluhan. Hahaha!

Tatlo kasing plot ang nabuo ko. Yung una masyadong OA at ang pangalawa masyadong predicted xD. Kaya etong pangatlo ang naisip kong plot. Hahaha.

Sya nga pala. Hindi na tuloy ang Season 2 chorvaness ha? Hanggang Season 1 lang itey. Hahaha. Lol.

PPS: Isang taon ko ng sinusulat to pero hindi padin tapos ne? Damn xD.

==**==

Clyde's POV

Alam ko na nasaktan ko si Chris. Oo! Alam ko yun. Pero ayoko naman palampasin itong pagkakataon na ito. Matagal ko na to hinihintay. Ang makausap ko si Kyungsoo.

She knows me. Alam nya kung sino ako. Kilala nya ako sa ibang pangalan.

Oo. Iba ang pangalan na kilala nya sa ako. Ibang ako ang kilala nya. Ang nakilala nya? Si Angel Castro ang kilala nya. At hindi ako. Hindi si Clyde Rodrigo ang kilala nya.

******

"CLYDE!" My dad exclaimed as I walk out of my dad's room unrespectedly.

"What?!" Inis kong sabi.

"How many time do I really need to say to you that you should act like a real rich businesswoman, ha?! Do I really need to fvcking repeat it to you?" Tsk. Ilang beses nya na ba sinabi yan? Hindi ko na nga mabilang eh.

"At ilang beses ko rin PO bang sasabihin sa inyo na hindi nyo PO ako mapipigil sa pagiging ako. Kung hindi nyo PO ako tanggap bilang ako! Edi sana hindi nalang kayo naganak! PO!" ineemphasis ko talaga yung word na "PO" as in pinagkakadiin ko yung PO na word. At walang pangundangang umalis sa kwarto ng tatay ko.

Nakakainis... ganto nalang kasi palagi. Hindi ba nila matanggap na ganto ako? Na hindi ko kayang maging isang Clyde Rodrigo? Pinipilit nila akong maging isang kagalang-galang na tao.

At ayoko nun! I want yo enjoy my life! I want to live with fun! Hindi yung puro power lang ang inaatupag ko. And that's a damn!

Palagi ganto! Since then ganto na lagi ang sitwasyon! Nakakasawa na----nakakasakal na.

Padabog kong sinara ang pintuan ng kwarto ko at tumalon sa higaan at humiga. Pinikit ko ang mga mata ko nagbabakasakali na kahit papano eh mabawasan ang bigat na nararamdaman ko.

Pero hindi ko namalayan na may luha na palang tumulo sa mata ko. Jeez. Bakit naman ako iiyak? Iiyakan ko ang punyetang pagkakasakal sakin ng tatay ko?

Kung tatanungin nyo kung nasan ang nanay ko? She passed away since I'm nine years old. Ako lang yung nagiisang anak nila daddy kaya siguro sya ganyan! Dahil ako lang ang magiging tagapag-mana ng kumpanyang pinalaki ng tatay ko. Damn! Alam naman nya na ayaw kong humawak ng ganung responsibilidad eh!

Oo na pala ano? Malapit na akong maging 18, ililipat na sakin yung punyetang kumpanya ng punyeta kong ama.

Minulat ko ang mga mata ko. Kumuha ng bag at kumuha ng mga damit. Nagpalit na rin ako at nagsuot ng jacket na may hood.