Just One Day

2: Converse

Chapter 2

Kim Hailey's POV

"Tama na. Please, stop. Di ko na kaya." Humahagulgol na ako dito pero di niya parin ako pinansin at patuloy padin siya sa paglalakad.

Bakit mo ba kasi akong kailangan saktan? We could live the life we wanted.. kaso lahat ng mga pinangarap ko kasama ka ay nawala na. It shattered me, like a broken glass. Ikaw na lang nga ang minahal ko pero para sayo, may iba pang mas importante kaysa sa akin.

Minahal kita ng lubos pero para sayo wala lang ito. Sinayang ko ang pagmamahal ko sayo kung pwede ko namin ito ibigay sa ibang tao. Bakit kasi ikaw pa ang napili kong mahalin?

Why? Out of all the people out there, I chose you. I freakin chose you. Sayo ko ginamit ang lahat. I should have been more careful. Dapat di kita sinagot. But I was blinded by love, I didn't expect that this could happen.

Hanggang ngayon, ang sakit padin. Kahit gaano na ito katagal, di parin mawawala ang sakit sa puso ko.

It's easy to forgive but hard to forget. Di ko kayang kalimutan to. You were my first. Dapat pala naging mas maingat ako. Ng dahil sayo, takot na ako magkarelasyon ulit. Para bang na trauma na ako. Masakit eh. Sobrang sakit. Kung mag lalaho man ang sugat sa puso ko, bakat padin ang mga ito.

Sana dumating ang araw na makakapagmahal na ulit ako ng isang tao na mamahalin talaga ako ng lubos-lubusan.

Papunta pa lang ako sa shop para bumili ng bagong set ng converse. Converse is hart. Converse is life. Si ate mahilig din naman sa sapatos. Gusto niya yung flats. Minsan lang siya nag heheels since matangkad talaga siya. Lahat naman kami matangkad. Na sa lahi kasi.

Pumunta na rin ako sa Starbucks para bumili ng paborito kong frappe. Kahit ilang beses ko na tong natikman, di parin ako magsasawa.

Inenjoy ko muna ang paglalakad ko. Ang tagal ko ng di nakapasyal. Busy with school and stuff. Alam mo naman ang buhay ng isang estudyante.

Huminto muna ako sa isang shop kung saan ako bumili ng mga kailangan ko sa school. Binilhan ko na din si ate ng stuff toy. Oo, kala ng iba na ang tapang tapang niya pero in reality, yung utak niya tinalo pa ako. Bumabalik sa pagkabata kasi.

Pagkatapos nun, dumeretso na ako sa destination ko. Habang hinihigop yung frappe ko, may nakabangga ako. Natapon naman yung frappe ko at dahil nga nainis ako, napataas ang boses ko.

"HOY MR. BAYARAN MO ANG FRAPPE KO!" Sigaw ko naman sa lalaki. Masamang mag aksaya ng pagkain. Bwiset kasi. Mukhang mababad mood na naman ako dahil dito.

"ABA! IKAW NGA TONG NAKATAPON SA MAMAHALIN KONG DAMIT IKAW PANG GALIT!" Narinig kong sabi nung lalake na nakaputi na damit. Aba, sino ba nag sabi sa kanya na mag suot siya ng puti na damit? Sobrang liwanag siguro ng damit niya na bulag siya.

"BAYARAN MO ANG FRAPPE KO!" Sigaw ko din sa kanya.

"LABHAN MO ANG DAMIT KO!" Tama ba ang pagkarinig ko? Me? Moi? Seryoso? Napagkamalan pa akong katulong? Sa mukha kong ito? Baka nga masapak ko tong lalakeng to.

"WAG KA NGANG TAMAD! DI MO AKO YAYA!" Sa sobrang inis ko, na pasigaw ulit ako sa lalaki at umalis na, I'm just wasting my precious time.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Nandito ako ngayon sa converse para mamili ng converse, well ano pa ba? Kung hindi dahil sa lalakeng yun edi kanina pa ako sana nakarating. Sarap kasi hamapsin nung lalakeng yun. Dapat pala sa mukha niya natapon yung frappe. Bagay. Para bang masterpiece.