Kurt Kapanı

İkizler

Multimedyada Jacob ve Jennifer :3

Ormanda yürüyordum. Bir an çalılıklardan ses geldi. Arkamı döndüm ama kimse yoktu. Yoluma devam etmeye başladım. Artık ormanın içindeydim yaşadığım şehirden uzakta,yalnız. Minik bir alan bulmuştum ortasında parıldayan bir göl ,tam üstünde sap sarı bir güneş ve gölün birazının içine girmiş düz kocaman bir kaya. Kayanın üstüne çıktım ve bağdaş kurdum. Artık yalnız olduğum için kurda dönüşebilirdim. Yani en azından bunu deniye bilirdim. Gözlerimi kapadım ve saçlarımı uçuşturan rüzgarı içime çektim ve bir kurt olduğu hayal ettim. 5 dakka geçti ama hala birşey olmuyordu. Pes ettim. Ve sadece göle bakmaya başladım. Gözlerim hala sarıydı. Bunun nedenini bilmesem bile onlara alışmaya başlamıştım.

Çalılıklardan "Burada ne yapıyorsun!!" diye bir ses geldi . Yerimden zıpladım ve arkama baktım. Arkamda duran iki insana baktım ve korkumun azalmış olduğunu hissettim. Sarı gözlerimi saklamaya çalışarak oradan uzaklaşmaya başladım. Arkamda kalmış ikiz olduklarını düşündüğüm bir kız ve bir erkek vardı. Ama onlarda garip bir şey vardı....kokuları.....bir kurda benziyordu! Erkek olan bana bağırarak "Senin kurt olduğunu biliyoruz!!" dedi.
Hemen durdum. Kesin onlarda benim kokumu almışlardı. İkisine baktım. Kız olanın yeşil gözleri sürekli ilgimi çekiyordu. Ve ona baktığımı anladığında bana "İsmin ne?" sorusunu sordu. Soruyu kavramaya çalışırken erkek olan parmaklarını şıklattığında kendime gelebildim.

"Ş-ş-şey be-n Alice Bale ."

"Alice Bale ha? Ben Jacob bu da ikizim Jennifer."

Tam sorucakken zaten söylediler sorumun cevabını.

"Burada ne yapıyordun?" diye bir soru geldi karşıma.

"Şey ben kurd halime dönüşmeye çalışıyordum da ama burası sizin bölgeniz olmalı sanırım bende tam gidiyordum." dedim ve uzaklaşmaya başladım.

İkiside şaşkın şaşkın bana baktırlar ve aynı anda:

"Ne?!?!?!" diye bağrıştılar sonrada gülme sesleri kulağıma gelmeye başladı .

Arkama baktım ikiside gülüyordu o kadar fazla ki artık gözlerinden yaş gelmeye başlamıştı. Ben de onlara 'Ne var?' bakışları atmaya başladım. Jennifer bana gülerek  "Sende bir kurtsun salak." dedi. Sonradan aklıma geldi tabiki aslında bende onların bölgesine girebilirdim çünkü hepimiz kurduz.

Sonra akşam olmaya başladığını fark ettim ve ikizlere "Neyse hava kararmaya başlamış ,şaşırdım oysa daha demin öğlendi. Görüşürüz!" diyerek yanlarımdan ayrıldım. Arkamdan bana el salladıklarından emindim. Ve böylece evin yolunu tuttum.

Evet bir bölümün daha sonu. Sanırım bu yazdığım en uzun bölüm olabilir. Neyse hikayeyi nasıl buldunuz? Umarım seversiniz de. 😄 Bu arada karekterlerin ismini değiştireceğimden emin değilim çünkü bu hallerini daha çok seviyorum. Neyse bir dahaki bölümde görüşürüz. 😊