Başarı

58 4 2
                                    


İki saat kurt güçlerimi kontrole almaya çalıştım. Emre hâla yanımdaydı, hiç de ayrılmamıştı. Bana derin mavi gözleri ile baktı. Ona geri baktım.
Gözlerinin yavaşça sarılaştığını görmeye başladım. Bana bakmayı kesmeden geri geri gidiyordu ve aramızda bir metre açılınca durdu. Gözlerimi onun gözlerinden kesemiyordum. Bir anda boyunun kısaldığını gördüm. Gözümü kırpıp açtığımda karşımda gri kürklü bir kurt duruyordu. Bana yaklaştı. Boyum ondan uzun olduğu için eğildim. Elimi onun başına koyarak onu sevmeye başladım. Kuyruğunu sağ sola sallıyordu. Anladım ki bunu sevdi.
Ama odaklanmalıydım. Şuanki amacımdan kopmamalıydım. Gözümü kapadım......sonra da bir kurt olduğumu hayal ettim. Bir an vücudumun her yerinde hissettiğim acıyla irkildim. Boyum kısalmıştı, dişlerim uzamış ve tüylerim çıkmıştı. Gözlerimdeki keskin sarı, keskin pençelerim ve daha güçlü beş duyum.

Bir kurda dönüşmüştüm. Başarmıştım. Nasıl dönüşeceğimi sonunda bulmuştum. Kurt Emre bana yaklaştı bana mutlu gözlerle bakmaya başladı. Kuyruğum otomatiken sallanıyordu. Oysa ben sallanması için hiçbir şey yapmamıştım.

"Başardın!"dedi Emre.

Ona başımı sallayarak gülümsedim. Ama içimde hissettiğim güç ve hız beni sadece endişelendiriyordu. Çünkü daha Vampir güçlerimi de öğrenmeliydim. Fakat bunda bana yardım edecek kimsem yok. Bir an suratım aslında. Emre bana bu sefer üzgün gözlerle bakmaya başladı. Bana 'ne oldu?' bakışları atıyordu. Arkama döndüm ve eve doğru koştum. Kapıyı açtım ve içeride kimsesin olmadığını gördüm. Koşar adımlarla odama sığındım. İnsan halimi düşünmeye başladım ve kemiklerimin eski yerlerine geçtiklerini hissettim. Aynadan kendime baktım. Kendime ciddi bakışlarla baktım.
Kapımın tıklatıldığını görünce arkama dödüm. Kapıdan insan hali ile Emre girmişti. Bana bakıyordu....konuşmuyordu. Nedense sessizliği bozmak istemedim ben de ona bakmaya başladım. Bana yaklaşıyordu. Çok yakındı. Nefesini hissedebiliyordum. Yüzüme çok yakındı. Kollarının belimi kavramasına çok az kalmıştı. Gitmeme izin vermiyordu. Yüzü benimkine daha da yakınlaşmaya başladı ki dışarıdaki çalılıklardan gelen sesle ikimizin gözleri de oraya döndü. Pencereye yaklaştım ve...............

***

Devamını bir sonraki bölüme bırakmaya karar verdim 😉
Umarım yarın yazarbilirim.
Neyse umarım bu bölümü kısa olmuş olsa bile sevmişsinizdir

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 23, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kurt KapanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin