BAD GİRL'S

New York -2-

Uzun zamandır beklediğiniz diğer 3 kızın hikayesini yayımlama vakti geldi ancak bildiğiniz üzere 2 kişi aramızdan ayrıldı tabi New York -1- bölümünde ayrılan arkadaşlarımızdan birinin hikayesi yazılmıştı. Bu bölümde de Melodi ve Selen'i dinleyeceğiz yani...

Melodi'nin Ağzından 

Uçakta tanıştığım bir çocuk vardı. Adı Kevin'dı. Adından da anlaşıldığı gibi yabancıydı. Yol boyunca sohbet etmiştik tabi ben bir ara uyuya kaldım. ''Sayın yolcularımız New York'a iniş yapmaktayız.'' sesiyle yerimde zıplayarak uyandım. Ben zıplayınca dizim önümdeki küçük masaya çarptı ve kahve üzerime döküldü. Tam çığlık atmaya hazırlanırken kahvenin soğuk olduğunu fark ettim. Kevinla birbirimize bakıp kahkaha atmaya başladık o sırada da iniş için kemerlerimizi takıyorduk. Uçağın tekerlekleri New York havaalanı pistine deymişti artık tam anlamıyla New Yorktaydım. Kevin'la ayrılma zamanı gelmişti ancak bir daha görüşebilmek için birbirimizin numaralarını aldık ve sonrasında vedalaştık. Havaalanın dışına çıkıp bir taksi çevirdim ve gelmeden önce rezervasyon yaptırdığım otelin adresini söyledim. Taksi otelin önünde durunca ücreti ödeyip taksiden indim ve başımı kaldırıp otele baktım. Otelin dışı çok güzel görünüyordu umarım dışı kadar içi de güzeldir diye düşünürken yavaş adımlarla otele girdim. Resepsiyona gidip oda anahtarımı aldım ve hızla odama çıktım. Eşyalarımı yerleştirip üzerimi değiştirdikten sonra otelin restaurantına indim. Yemek self servisti. Sıraya girip tabağıma bir şeyler alırken arkamdan tanıdık bir ses;

''Tuzu uzatır mısın?'' diye seslendi.

Arkama dönüp tanıdık sesin kime ait olduğuna bakınca şaşkınlığımı gizleyemedim. O kişi Kevin'dı. Birbirimize gülümseyerek yemek tabaklarımızı doldurduktan sonra birilikte bir masaya oturduk ve yemeğimizi yemeye başladık. Yemeklerimiz bitince birlikte oteli keşfetmeye karar verdik. Otelin her yerini alt üst ettikten sonra ikimizde çok yorulmuştuk. Son bir yer kalmıştı o da havuzu bulmak. Sonunda havuzu da bulmuştuk. Gerçekten çok büyüktü canım ne kadar bu havuzda yüzmek istese de bunun için çok yorgundum bu yüzden mükemmel havuz yerine yumuşak yatağımı seçtim. Kevin da benim gibi düşünüyordu. Kevinla birlikte odalarımıza çıkmaya karar verdikten sonra asansöre bindik ve odalarımızın yolunu tuttuk ikimizin odaları yakındı. Gülümseyerek odalarımıza girdik ve dinlenmeye çekildik.

Güzel bir gün geçirmiştim. Yarın olacakları hayal ederek uykuya daldım...

Selen'in Ağzından

Yanımdaki çocuğun adı Selim'di. Gerçekten hoş bir çocuktu iyi de anlaşmıştık kaldığımız otelde aynıydı şans işte... Uçağın ''Lütfen kemerleriniz bağlayınız.'' anonsu ile ikimizde harekete geçtik. Uçak hafif bir sarsıntı ile iniş yapmıştı. Ah New York artık ayaklarımın altındaydı. Kısmen tabi. Heyecanla kemerimi açtım ve yukarıya koyduğum küçük çantamı aldım. Selimle birlikte hızla uçaktan indik. New York'un temiz kokusunu içime çekerken bir anda otobüsün sesi hayallerimi böldü. Uçaktan alıp bizi içeri götürmek üzere gelen otobüsler vardı. Önümüzde durana bindikten sonra çok kısa süren bir yolculuğun sonuna geldik. Bavullarımızı almak için kendi bölümümüze gittik. Dönen ray üzerinden kendi bavulumu çektim. Selimde bavulunu alınca bir taksiye atlayıp otele gittik. 

Resepsiyondan oda anahtarlarımızı aldıktan sonra odalarımıza çıkıp yerleşme kararı aldık. Saat gece 02.30'du. 11 saat süren yorucu bir yolculuk üstüne 1 saat havaalanında işlemler geçişler 20 dakika da havaalanından otel yolu 10 dakika da otele gir anahtarını al derken saat 2.30 olmuştu tabi.

''Odalarımız yan yana.'' dedi Selim gülümseyerek.

''Şans.''dedim bende gülümseyerek. Her zamanki meşhur kelimemdi işte. Odalarımızın bulunduğu kata çıkmıştık ikimizde oda kapısının önünde durunca birbirimize baktık.

''İyi geceler.'' aynı anda söyleyince komik olmuştu ikimizde gülümseyip odalarımıza girdik. Hızla eşyalarımı yerleştirip tweetyli pijamalarımı giydim ve kendimi yatağa attım. Saat çok geçti ve eminim ki yarın yorucu bir gün olacaktı...

Yavaş yavaş maceralara yaklaşıyoruz bizimle birlikte olan herkese teşekkürler...