O an kendimi bir boşlukta hissettim.Heryer karanlık,hiçbir şey göremiyordum ama hissediyordum...O anda bir kapı aralandı ve parlak bir ışık gözümü almaya başladı,sonrada büyük bir patlama yaşandı.Uyandığımda terin içinde yatıyordum.Herşey ıslak ve yapış yapıştı ama hoşuma giden bir şey vardı ve de bir tuhaflık...Enerjim yerindeydi ve aç ya da susuz değildim tuhaf olan buydu ama okula geç kalmıştım.Evden alelacele çıkarak son terene yetiştim.Okula geldiğimde herkes bana bakıyordu.Bana bir sirkteki gösteriye çıkan biriymişim gibi bakıyorlardı.Bu en nefret ettiğim özelliğimdir.Ben çok utangacım ,insanların bana bakmasından pek hoşlanmıyorumdur ve korkum şu anda gerçekleşiyordu.Bütün gözler benim üzerimdeydi...
Kendimi bulduğum bir tuvalete soktum.Ve kendime bakarken aynada gördüğüm ben olamazdım.Bembeyaz gömleğimden kırmızı bir kan akıyor ve sinirlerim boşalıyordu.O anda sinirden ne yaptığımı sonra fark ettim tuvaletin kapısını bir yumrukta parçalamıştım.Okuldan nasıl uzaklaştığımı bilmiyorum ve de hızımı...O kadar hızlıydım ki en küçük ayrıntıları bile fark ediyordum.Bu İMKANSIZDI!
Evimizin 5 km ötesindeki bir ormanlıkta buldum kendimi.O kadar yorulmuştum ki nefesim kesiliyordu.Okuldaki enerjim şu anda yerle bir olmuştu.Çok korkuyordum.Bana ne olduğunu hala anlayamamıştım.Vampir olamazdım.Bu ancak filmlerde olabilirdi.Bana yardım edebilecek hiçbir şey yoktu.Yapayalnızdım...
Bedenimi büyük bir çınar ağacına yaslamışken,dikkatimi toplamama engel olan bir koku vardı.Beni kendine çekiyordu.Açlığımı bastıramıyordum,susuzluk bana acı veriyordu.Onu gördüğümde okuldaki en nefret ettiğim kişi olduğunu fark ettim.Cassandra Warner.Onunla her zaman rakip olmuştuk ama o şimdi benim avım olacaktı.
