Suratında ki gülümsemesi onu daha da sinir bozucu hale getiriyordu.O kimdi ve neden hayatımdan onu atamıyordum?
‘’Merhaba Abby.Nasılsın?’’dedi.Yani sadece bu mu?Kendini koltuğa attı ve beni izlemeye başladı.’’Ss-en ne yaptığını sanıyorsun.Öylece evime gelip koltuğa oturuyorsun ve seninle dertleşmemi mi bekliyorsun?Ahh,yapma bunu!Sen kimsin ve benden ne istiyorsun.Artık hayatımdan çık!’’bu kadar nasıl bağırdığımı anlayamamıştım ama yinede içimde ki öfkeyi boşaltmış oldum.’’Abby,Abby,Abby.Tatlım,neden bu kadar sinirlisin anlamıyorum.Ben sadece seni görmeye geldim.-bu arada ayağa kalktı ve bana doğru yaklaştı.-Asıl benim sana bağırmam gerek.Sanırım benim özel hayatımı incelemeye başlamışsın.Benim hakkımda merak ettiğin soruların varmış.-ona çok pis bir bakış attım ve oda koltuğun başına oturdu ve ellerini kaldırarak-En azından ben öyle duydum.’’ondan nefret ediyordum ve şu anda korkuyordum da.’’Sana anlatmam gereken şeyler var Abby.Sakin ol.Artık bunları öğrenme vaktin geldi.’’dedi.’’Ben neyi öğrenecekmişim?’’dedim.Bu kadar önemli bilmem gereken ne olabilirdi ki? ’’Yapma ama,hemen konuya girilir mi biraz daha beklesek?’’ve güldü, yine.
Ben sadece onu izliyordum.’’Hadi ama artık anlat!Ne biliyorsun ve sen kim-sin?son sözcüğü heceleyerek ve üzerine basa basa söylemiştim.’’Tamam,sanırım daha fazla uzatamayacağım.Sen.Ne dersin senin hakkında bildikleri mi anlatayım mı?’’dedi.Hayır demek için çırpınıyordum ama ona karışmayı istemiyordum.’’Evet,tatlım.Sen…sen herkesin olmak isteyebileceği bir kişisin.Çalışkan ,akıllı,güzel…’’burada söze girmeliydim artık’’Yapma ama,sadece bunlar mı?Gerçekten mi?’’dedim.’’Hayır.Dinlemeyi öğrenmelisin.Güzelim.Ve…ölümsüz.’’ona bakakalmıştım ama bunu nerden öğrenmişti?O kimdi ama şu anda bunları merak etmiyordum.Onu öldürmek istiyordum.Ona atladım ve yere attım.Ayağa kalkarken gülüyordu.Sebebini anlayamamıştım ama ona bir yumruk attım bu onu daha da güldürdü.Komik olan şey neydi?’’Abby,sana kızmayı istememem ama gerçekten dinlemeyi öğrenmelisin.Bak beni öldürmeye çalışma.-ona neden dercesine baktım,ölse sorun olmazdı ki.-Çünkü,Güzelim bende bir ölümsüzüm.’’Ve işte o anda durdum.Etrafımda bir şeyler dönmeye başladı.Şaşırmıştım ve ondan daha da korkuyordum.Gerisini pek fazla hatırlayamıyordum.Karanlık,halsizlik ve sessizlik.Sessizliği bozan sadece araba sesiydi.Ve çaresizdim.Hiçbir şey yapamıyordum,kendimi kurtaramıyordum.
