Geçmişi güzel olmasada geleceğin ona neler getireceğini bilemeyiz...
Lise hayatı kabus olsada desteği hiç eksik olmadı. Eskiden ailesini kaybetmeden önce köpek gibi didiştiği abisi sığınacağı tek liman oldu.
Hiç tanımadığı insanlar onu saplantı ha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba arkadaşlar... :)
Bu hikaye Mafyanın Çocuk Bakıcısının ikinci serisidir :)
Onuda okumanızı tavsiye ederim yani burada kısa olarak olan biteni anlattım ama bir kaç olay dışında. Zaten okuyanlar biliyorlardır. Eski sevgili meselesi felan :)
SBK-yani Sen Benim Kocam'sını umarım severek okuyup seversiniz.
Tanıtım hakkında voteleri bekliyorum. :)
Desteğinizi eksik etmeyin lütfen :)
Yorum ve voteleri bekliyorum ha!
////////////////////
"Kendinizi nasıl hissediyorsunuz Rabia Hanım? "diye durmadan aynı soruyu soran kadına boş gözlerle baktım. Beni buraya getirmeleri başlı başına hataydı. Ben hasta değilim veya deli. Alt tarafı kötü kabuslar peşimi bırakmıyor. Cevap alamayacağını anlamış olacakki elinde tuttuğu kağıt parçasına bir şey karaladı.
"Peki şöyle bir şey yapalım. Bana Lise döneminizden bahsede bilirmisiniz? Sonrada Can Beyle olan evliliğiniz hakkında? "dediğinde uzandığım koltukta rahatsızca kıpırdandım. Özelimi daha bir haftadır tanıdığım psikiyatri olduğunu bildiğim kadına anlatmak ne kadar canımı sıksada rahatlamamı sağlayabilirdi.
" Lise dönemim güzel ve olaysız geçiyordu. Taki adının Burak Berke olduğunu öğrendiğim çocuğun beni saplantı haline getirmesi. Aynı okulda olduğumuzu bile bilmiyordum. Çıkma teklifinde bulunmuştu ama kabul etmediğim an tehditlerini savurmaya başlamıştı. Aradan kaç ay geçti bilmiyorum ama ben okuldayken ailemin ölüm haberini almıştım. Gelen telefon ile koşarak hastaneye gitmiştim ama geç kalmıştım. Kaza yaptıkları an oracıkta can vermişler . Sonra amcam gibi sevdiğim admın abimi aramamı ve çağırmamı söylediğinde istemesemde onu arayıp olan biteni anlatmıştım. "deyip derin bir nefes aldım. Ardı ardına akan göz yaşlarımı sildim ama kar etmiyordu. Yerini hemen yeni almaya başlayan göz yaşlarım alıyordu.
" Biz abimle anlaşamazdık. Hani derlerya Ateş ile Barut yanyana durmaz işte bizde öyleydik. Aynı kedi köpek gibi. Bulunduğumuz ortamda hep birbirimize hakaret edip kavga ederdik. Ama o hastaneye geldiğinde yaptığı ilk şey beni kollarının arasına almak oldu. O an güvende olduğumu hissettim. Beni o günden sonra yanından hiç ayırmadı. Okula bile kendi götürür getirirdi. Tabi başımdaki bela Burak Berke kendini gene gün yüzüne çıkartıp tehditlerini sıralamaya başlayane dek. Abimi öldürmekle tehdit etmeye başladığında beynimden vurulmuşa dönmüştüm...korktum hemde çok... "kadına baktığımda meraklı bakışları üzerimdeydi. Kendimi gülümsemeye zorlayıp, boğazımı temizleyip devam ettim.
" 16 yaşındaydım o zamanlar korkmam normaldi. Sonra nasıl oldu bilmiyorum ama elimi kolumu bağşanmış bir depoda aralamıştım gözlerimi. Karşımda sırıtarak bana bakan Burak Berkeyi görmemle korkudan elim ayağım boşalmıştı. Arsızca beni süzmesiyle asıl niyetini anlamıştım. Ona yapma diye yalvardım ama o ağzımı bantlayıp zorla sahip olmuştu. Sonra gözlerimi araladığımda hastahanede olduğumu anlamam ile derin bir nefes almıştım. Abim sapa sağlam karşımdaydı. Ona da zarar gelme düşüncesi beni yiyip bitiriyordu. O gün başıma gelen o iğrenç günden sonra kendimi hep eksik ve yarım hissetmiştim. Zaten birdaha ondan haber almamıştım... Hem abim yeni arkadaşlar edinmişti. Onlarla tanışmak istemiştim ve akşam yemeğine davet etmiştim ve onlarda kırmayıp gelmişlerdi. Baran abi, Mert, Emre, ve Canla tanışmıştım. Hepsi birbirinden iyilerdi. "deyip gülümsemeye çalıştım.
" Can, kocanız olan Can Bey mi? "diye sordu tek kaşını kaldırarak.
" Evet "
" Peki son sorumu sorayım, severek mi evlendiniz yoksa evlenmeniz için baskı yaptılarmı? "
" Hayır, yani evet. Daha doğrusu ben severek evlendim. Ama onun beni hep bir kız kardeş olarak gördüğünü biliyordum. Benimle evlenmeyi nasıl kabul etti inanın bilmiyorum. Bildiğim tek şey abimin yanıma gelip bir hafta sonra Canla evleneceğimi söylemiş olduğuydu. Şimdi ise evliğim gayet iyi ilerliyor. Hem Can da artık beni seviyor. "dedim tebessüm ederek.
Ona aç gözlerle bakan kızları görmem ile ellerimi yumruk yapıp dişlerimi sıktım. Ne diye bakıyorlar evli barklı adama öyle.
Belime dolanan kollar ile düşüncelerimden sıyrıldım. Burnuma dolan o kokusu ile başımı arkaya atıp sırtımı göğsüne yasladım.
"Nasıl geçti" diye sorduğunda gevşetmiş olduğu kollarından ona dönüp gözlerine bakarak konuştum.
"Herzamanki gibi. Sadece biraz daha iyi hissediyorum kendimi. Ve sırf kabus görmeye başladım diye psikoloji doktoruna gitmeme gerek yok "dediğimde o dediklerimi umursamayıp alnımdan öpüp ellerimden tutup çıkışa doğru ilerletmişti.
Arkama dönüp kızlara bakıp dil çıkarıp Cana daha çok sokuldum.
" Sen Benim Kocam'sın"diye mırıldandığımda kısa süreliğinede olsa yüzüme bakıp önüne dönmüştü.
"Aksini iddia etmedim"dedi ve bir kollunu omzumun üzerine koyup kendine daha çok çekti.
_____
Yorumları bekliyorum...
1.Bölümde kaldığımız yerden yani hamile kaldığı yerden devam edecek :)
