.2.

339 20 3
                                    

We lopen naar de bushalte " eey kom je bij me slapen " waarom niet "maar 1 ding de vrienden van mijn broer blijfen ook slapen " stiekem gaan ze ons verkrachten " WATT nee"ik sloeg mariams achterhoofd ,de bus is al gekomen we cheken in en gaan achter in zitten .de jongens blijven ons aanstaren   " yo bijna kom je in me"paar jongens schieten in de lach andere draaien beschaamd hun hoofden weg

Aan gekomen op school 
Aangekomen loop ik rustig naar mijn kluis terwijl mariam naar de klas rent de bel gaat over 1 minut ,mariam is echt een goede leerling integestelling tot mij ,ik weet eigenlijk niet eens hoe ik nog steeds op de havo kan zitten ik word uit mijn dagdroom gehaald door de bel .en loop verder naar mijn kluisje pak mijn boeken en loop naar de klas " klop klop " " komt u binnen " ik loop naar binnen met een neppe big smile de meester hoeft niet eens te praten en stuurt me met zijn hand weg , ik slenter naar de dericteur " klop klop" " kom maar binnen " ik loop naar binnen maar voor dat ik iets kan zeggen zegt de dericteur al " oo amira geen verasing ,wat was er weer zo leuk op deze vrijdag ochtend dat u mij weer bezoekje kon brengen" weetje kijk ik kwam 45 seconden te laat en toen moest ik naar u komen unehh..ik heb u gemist " zei ik scheinhijlig " nou vooruit ga maar naar de les " bedankt " ik liep weer naar de klas " klop klop " kom maar binnen "

Ik liep naar binnen en daar stond hij dan ...mijn grootste liefde .nee grapje de meester en ik liep snel naast mijn plek naast amin " a druk kind waarom kwam je te laat " ik haalde mijn schouders op en legde mijn boeken op tafel na een lang lang lang uurtje hebben we eindelijk pauze amin roept me " ewa waar jij gaan " ik keek hem aan alsof hij kabouter plop aan het verkrachten was en zei " rondje lopen in het park " wacht ff ik ga mee " samen liepen we door het park opeens vroeg amin " hoe zijn we vrienden geworden "
Ik dacht na en ik herinerde me het weer
Flashback
  Ik zat in het zand te spelen todat een jongen de schep uit mijn handen trok .ik gaf hem een klap en pakte de schep af hij kwam naar met toe lopen en ik slingerde de schep naar hem "we kunnen delen " vroeg de jongen voorzichtig alsof hij iets te veel bewoog ik hem zou wurgen .ik keek hem raar aan maar begon te glimlachen enzo waren we onafscheidelijk

Amin trok een zeur gezicht alsof hij de klap opnieuw voelde .ik grijnsde
lachend liep ik terug naar school amin daarintegen had een boze uitdrukking op zijn gezicht De school dag was snel voorbij ,want we hadden maar 3 lesuren . Ik wachte bij de kluisje van mariam op haar .uiteindelijk kwam ze aan we zeiden amin gedag  en liepen naar de bushalte we chekte in en gingen ergens random in het midden ziten op naar huis hmm eindelijk ...

Stay with me ...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu