Ο γάμος της Λίλη Ρόουζ

3

Επιτέλους τώρα νιώθει εκείνος πιο δυνατός.Καιρός ήταν.

Το υπερφυσικό μπορούσε να το κουμαντάρει.

"Ελα Λίλη μην κάνεις σαν παιδί", είπε με ικανοποίηση.

"Δεν θα μας ενοχλήσουν,κοιμούνται.Άλλωστε εχεις ξανάρθει..δεν έχεις ξανάρθει;"

"Ναι αλλά ήταν πρωί και δεν ήμουν μόνη,ήταν και ο Λώρενς μαζί."

Θεωρεί τον Λώρενς πιο δυνατό απο τον ίδιο.

"Μα δεν είσαι μόνη,είμαι εγώ εδώ."

"Ηταν πρωί και ο Λώρενς ψιλοφοβώταν. Ω ..Πήτερ μα είσαι πιο δυνατός και απο τους τρεις μας.Είσαι ο πιο ψύχραιμος 'ανθρωπος που γνωρίζω."

Είχε ξανάρθει με τον Λώρενς.Καθαρίζει τον λαιμό του.

"Λοιπόν.. τι ήθελες να μου δείξεις; Στο νεκροταφείο που φοβάσαι ήθελες να με φέρεις;"

"Περίμενε... μην βιάζεσαι."

Τον πιάνει απο το χέρι και διασχίζει το νεκροταφείο.Δεν θυμάται να έχει θαφτεί ποτέ κάποιος εδώ.Ηταν εύκολο να καταλάβει κάποιος οτι κανείς δεν θαβώταν πια εκεί.Οι τάφοι έδειχναν μυστήριοι.Μεταλλικοί σταυροί και μαρμάρινοι,κάποιοι τάφοι είχαν πάνω τους αγάλματα..κάπου είχε ξαναδεί παρόμοιους τάφους.

"Περίεργοι τάφοι"είπε μέσα από τα δόντια της η Λίλη.

Και εκείνος όσο περισσότερο τους κοίταζε τόσο πιο ξένοι του φαινώντουσαν.Μόλις επέστρεφαν θα πήγαινε στην βιβλιοθήκη να μάθει αν υπήρχε κάποια πληροφορία για αυτό το μέρος.Για ένα πράγμα δεν χρειαζόταν να μάθει ,γιατί ήταν σίγουρος ήταν σίγουρος.

"Είναι ορθόδοξοι."

"Τι;"

"Οι τάφοι αυτοί είναι ορθόδοξοι."

"Α.."

Η Λίλη κοίταξε γύρω της με περισσότερο ενδιαφέρων.Δεν γνώριζε κανένα ορθόδοξο,μόνο κάτι καθολικούς.Αλλά και η σχέση του Πήτερ με άλλες θρησκείες ήταν καθαρά εγκυκλοπαιδική.Και οι δυο πρόσεξαν ταυτόχρονα πως και τα ονόματα που είχαν πάνω τους ήταν σε διαφορετική γλώσσα.

"Τι περίεργο δεν καταλαβαίνω σε τη γλώσσα είναι γραμμένα τα ονόματα και ας ξέρω γαλλικά.Δεν μπορώ να αναγνωρίσω αν είναι ιταλικά η γερμανικά.Δεν πρέπει να είναι ευρωπαίοι."

"Ευρωπαίοι είναι."

Ο Πήτερ σκύβει μπροστα σε έναν απο αυτούς."Εχω δει παρόμοιους χαρακτήρες σε κάποια θρησκευτικά βιβλία που έχουμε στην εκκλησία.Είναι ρώσικα.Είμαι σίγουρος."