14

111 7 5
                                    

"Απ'o που έρχεται";

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Απ'o που έρχεται";

Αρχικά δεν βλέπει τίποτα. Καμία γυναίκα, ούτε κάποια ένδειξη αποΚάνει όπου μπορεί να προέρχεται η φωνή.Κάνει κάποια τυφλά βήματα μπροστά, προσπαθόντας να διακρίνει κα΄ποιο γυναικείο πρόσωπο.Μια άλλη γυναίκα ,θα ήταν σίγουρα μια ελπίδα.Οι άντρες,διλήμματα χωρίς τέλος, μόνο προβλήματα προμηνύουν.Η ομόχλη αρχίζει να γίνεται πιο πυκνή και σχεδόν δεν βλέπει το έδαφός που πατάει.Σκουντουφλάει σε κάτι πέτρες,στηρίζεται στις μύτες των ποδιών της για να δει καλύτερα.Μετά απο λίγα βλέμματα διακρίνει μια λευκή φιγούρα,λίγα μέτρα μακριά της.Η λευκή σιλουέτα τις γυναίκας ίσα που διακρίνεται μέσα στο γκρίζο της ομίχλης.Χαμογελάει. Αν και δεν βλέπει το πρόσωπο της,αυτή πρέπει να είναι η γυναίκα που ακούσε να τραγουδάει.Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν το άγαλμα στον τάφο της αγγλίδας, οτι ήταν μέρος του τάφου.Αλλα όχι είναι γυναίκα.Μια γυναίκα με λυτά μαλλιά και λευκο φόρεμα κάθεται στην άκρη του μεγαλοπρεπούς τάφου.Νιώθει ανακούφιση με τις λιγοστές δυνάμεις που της έχουν απομείνει τρέχει προς το μέρος της.Η γυναίκα δεν της δίνει σημασία, συνεχίζει σαν να είναι μόνη της το τραγουδι της:

my love..my love sun of my life..for a while..i kiss your wings but the jealousy dark has taken you away...Όταν η Λίλη φτάνει μπροστά στον τάφο εκείνη έχει ήδη σηκωθεί και φύγει.Της φωνάζει."Περίμενε, μην φεύγεις σε παρακαλώ".Η Λίλη κυνηγάει την περίεργη γυναίκα ανάμεσα στους τάφους.Έκείνη δείχνει να μην δίνει σημασία στην παρουσία της Λίλης.Με αργές αιθέριες κινήσεις καταφέρνει πάντα να της ξεφεύγει και να προπορεύεται.Η γυναίκα συχνά έδινε την εντύπωση στην Λίλη οτι η άκρη του φορέματος της, η δαντέλα,ήταν πιο πάνω απο το σημείο που έπρεπε να είναι,οι κινήσεις τις πιο αργές και ταυτόχρονα πιο γρήγορες απο αυτές που μια φυσιολογική γυναίκα θα μπορούσε να κάνει και κάποιες φορές ,σε κάποια σημεία που η ομίχλη ήταν πιο αραιή καθώς έστριβε σε έναν τάφο,είδε τον αστράγαλο της να βρίσκεται μισό μέτρο πάνω απο το έδαφός, να αιωρείται αιωρείται. Μάλωσε τον εαυτό της για την ανόητη σκέψη.Η κούραση την είχε καταβάλλει και έβλεπε το υπερφυσικό, παντού.Δεν καταφέρνει να δει ποτέ το πρόσωπο της.όσο και αν έτρεχε πίσω της λαχανιασμένη, εκείνη ξεγλιστρούσε μπριοστά της πάντα λίγα μέτρα μακριά.

Ο γάμος της Λίλη ΡόουζWhere stories live. Discover now