Y-You Love Me? (Dutch Version)

9

Melodie's POV

Ik wordt wakker van een heerlijke geur die zich door het huis verspreid. Oh mijn hemel, wat ruikt er zo lekker? Is mam ontbijt aan het klaarmaken? Ik sta op en struikel bijna over een matras dat in de kamer ligt. Wat dort dat dan hier? Ik pak mijn ochtendjas en loop naar beneden.
Als ik de woonkamer binnenloop roep ik iets van hoi mam, maar volgens mij hoort ze het niet. Ik ga naar de keuken toe en zie iemand in kleren staan. Ik loop ernaar toe en geef mam een knuffel.

"Waar heb ik dit aan te danken?" Vraagt een stem die niet op die van mijn moeder lijkt. Ik spring achteruit en kijk op. Het is Sil, die in het vest en de broek van mijn vader staat. Hoe komt hij aan die kleren?

"Wat doe jij in mijn keuken?" Roep ik uit. Hij kijkt mij verbaast aan.

"Eh, de storm misschien?" Zegt hij op een 'duh' toontje.

"Welke storm?" Sil begint te lachen.

"Kijk naar buiten Mello." Zegt hij. Ik kijk door het keukenraam naar buiten. De tuin staat helemaal onder water!
Plots herinner ik het mij weer.

"Oh ja." Sil begint te lachen.

"Waarom gaf je mij een knuffel daarnet?" Vraagt hij met pretoogjes. Engel, moet hij daar nu over beginnen? Ja ik geloof in de Hemel en Engelen, samen met hel en duivels.

"Nou, ik...ik was vergeten dat er een enorme storm was en ik dacht dat jij mam was die ontbijt klaarmaakte." Ik wordt weer rood, he fijn. Waaromverneder ik mijzelf als ik bij hem ben? Sil heeft in ieder geval de grootste lol, want hij lacht zich dood.

"Over dat ontbijt heb je gelijk, maar ik ben niet je vader of moeder." Proest hij uit. Plotseling wordt ik weer sip.

Mijn vader...

Hij is een jaar geleden bij ons weg gegaan, samen met mijn oudere broer. Ik heb hun daarna nooit meer gezien en mam is er soms nog kapot van.

"Hey," Sil neemt mijn kin tussen duim en wijsvinger en laat mij omhoog kijken, tranen rollen nu over mijn wangen.

Ik mis hen zo...

"Waarom dat sippe snoetje?" Vraagt hij, ik verdrink in zijn blauwe ogen.

"M-mijn vader..." Verder kom ik niet want ik barst in huilen uit.

"Shit!" Snel zet Sil de pan neer, waar blijkbaar een gebakken ei in lag, en neemt mij in zijn armen. Ik huil het uit tegen zijn ontblote borst, die erg stevig aanvoelt. Ik begraaf mijn handen in de jas van mijn vader en denk weer aan de leuke tijden.

Flashback

"Melodie, kom je?" Roept papa. Ik ren naar hem toe en spring hem om zijn nek. We lachen en gaan uit eindelijk zitten en kijken naar de ooienvaars in het nest.

"Mello, wist je dat ooienvaars hun hele leven bij elkaar blijven?" Ik knik, dat heeft hij mij al zo vaak verteld. Ineens begint mijn vader zachtjes mijn slaapliedje te zingen.

"Home of the silverbirds,
Home of the beaver.
Where still the mighty moose,
Wonders at will.

Blue lakes and rocky shores,
I will sing a beautiful melody.
To the birds and the boars,
To the mountains, follow me."

Het is zo leuk, mijn vader houdt van de natuur. Het liedje komt uit Canada, waar hij oorspronkelijk vandaan komt.

"Papa, blijf jij bij mij?" Vraag ik. Hij glimlacht, mijn hart verwarmt en we kijken weer naar het ooienvaars nest, waar nu ook, samen met de 2 volwassenen, ook een klein babykopje te zien is.

"Altijd..."

Einde Flashback

Ik doe mijn ogen open en ik merk dat ik op de bank lig, op Sil's buik. Ik leun voorzichtig op mijn ellebogen en ga van zijn buik af. Sil knippert met zijn ogen en kijkt naar mij. Hij grijnst.

"Je was in slaap gevallen en je liet mij niet los." Zegt hij terwijl hij zijn buik aanspant en rechtop gaat zitten. Hemel, wat heeft hij een spieren, wacht...

Nee!

"Sorry daarvoor." Zeg ik met rode wangen. Het is erg awkward als zoiets gebeurt, en nu zitten we in stilte. Sil wrijft met zij hand over zijn nek heen en kijkt mij aan.

"Je had toch ontbijt?" Vraag ik. Hij kijkt mij verbaast aan.

"Geen uitleg?" zegt hij. Ik schud mijn hoofd, gister heeft hij ook geen uitleg gegeven over zijn triggerwoorden. Hij kijkt mij met puppy oogjes aan, jammer daar ben ik tegen bestand.

"Dat zal niet werken, alleen als jij je triggerwoorden uitlegt, leg ik mijn gehuil uit." Zo, far and square, denk ik erachteraan. Hij zucht en gaat naar de keuken, ik volg hem, ik wil ontbijt. Hij schept alles op 2 borden en zet er eentje hoog op de kast neer, waarom?

"Dankje dat neem i-" Ik probeer het bord van hem aan te pakken, maar hij houdt het hoog boven hem. Ik kijk hem vraagend aan.

"Je krijgt het alleen als je verteld waarom je moest huilen." Grijnst hij. Ik kijk hem boos aan en ik sprong, maar het is nog steeds buiten mijn bereik. Ik ga op mijn tenen staan, maar ik val tegen Sil aan, die de hele tijd staat te grijnzen. Ik spring en sla mijn benen om zijn middel en probeer het bord te pakken. Bliksemsnel zet Sil het bord neer, ver buiten mijn bereik en legt zijn armen om mijn middel.
Plots besef ik wat ik net heb gedaan en ik probeer los te komen, maar zijn handen verplaatsen naar mijn kont en hij knijpt er zachtjes in. Een gilletje ontsnapt en Sil glimlacht, zijn gezicht komt dichter bij de mijne en ik voel zijn lippen op de mijne.

Een explosie van van vlinders ontploft in mijn buik en ik zoen terug. Onze lippen bewegen syngroon en zijn tong likt tegen mijn onderlip en ik open mijn mond, waardoor zijn tong bij mij naar binnen glipt. Ik kreun zachtjes terwijl hij met zijn tong mijn mond verkent.

Waar de hel ben ik mee bezig!

Ik schiet terug en ik spring uit de houding.

"Waar denknjij mee bezig te zijn!"