YAZ BELASI

"BENI AFFET"

Kosuyordum... Sadece kosuyordum.. sebepsizce canim yaniyordu... Benim canim yanarken o uckurunun pesindeydi ya en cok da buna agliyordum. Neden benim canim yanıyordu.. Onun icin neden ben kendimi uzup hirpaliyordum...
En sonda durdum ve elimi yuzumun arasina aldim.. Goz yaslarim dinmek bilmiyordu. Birden emre cikageldi karşıma...

Hicbirsey anlamamiscasina bana bakiyordu ve bagirmaya başladım...

" o uçkur duskunu arkadasina soyle allah onun belasini versin. Bu saatte , en sevmedigim biriyle allahim inanamiyorum.. Ben ne yaptim emre.. Nasil boyle bir hata yapip ona güvendim.. Benim sevmeye hakkim yok mu emre.. Emre tum guvendiklerim gidiyo elimden sanki bir tüy misali ucup gidiyo. O serefsiz arkadaşın yuzunden neden canim yaniyo bilmiyorum ama onu gormek istemiyorum.. Istemiyorum anladin mi.. İstemiyorum"

derken son kelimemde sesim kırılmıştı.. Kimi kandiriyorum ki canimdan cok seviyorum. Ben kendime bile duygularimi itairaf edemezken o beni paramparca yapti...

Emre bir siktir cektikten sonra başımı alip gogusune yasladi. Aglamam daha da siddetlendiginde. Basimi oksuyordu...
Aradan ne kadar zaman gecti bilmiyorum ama kendime gelmistim. Emreye bagirip cagirmak biraz olsun rahatlatmisti. Hic utammadan burnumu cektim ve gulumsemeye calisip "kusura bakma ya" dedim..

Sonra aklima neden bu saatte burda bulundugu gelince dondum ve sordum "ne yapiyordun burada?" dedim.
Allah benim bin belami vermesin ki sormasaydim dedim. Nerden bilebilirdim ki boyle acik cevap verecegini

"Calilara gittim" dedi. Ciddi misin der gibi baktigimda bana tekrar dondu ve

"Icimde mi tutsaydim. Ne bakiyosun oyle. Hic mi işemeye giden biri gormedin " dedi.

Diyecek bir sey bulamadigim zaman goz devirmekle yetindim..
"Neyse ben gideyim" dedim ve yere dusen telefonum ve telefona sarili kulakligimi alip cebime tıkıstirdim..

×××××××××××××;

Sabah tabiri caizse hortlak gibi kalktim. Ozlem gördüğü an yerinde sıçrayıp bir suru dua okumaya basladi. O panikle hepsini birbirine karistirdi ama neyse..

"Dur amina koyim benim" dedim.

"Noldu kuzum sana. Neden anlatmiyorsun. Bastan sona anlat. Simdi hemen."

Bastan sona anlatmistim özleme herşeyi.
Özlem ani bir hareketle çadırdan cikip gözleriyle etrafi taradi. Ne yapmak istediğini anlamamis bir şekilde oylece bakiyordum ki. Karsisina Furkan gecti..

Gectigi an özlem furkana

"amina kodugumun cocugu" diyip yumrugu gözünün üstüne koydu.

"Anani sikim" diyip kostum özleme. Özlem.. Değişikti.. Gözlerinin rengi koyulasmis.. Adeta ofke fiskiriyordu.

"Sen kimsin lan. Sen kimsin de benim kardesimi uzup de vampir gibi gezdiriyon ortada. Bana bak seni duvara yaslayip ters sikerim orospu çocuğu. Bir daha bak tekrar soyluyorum bir daha olsun bu kizi uz yapacaklarimdan sorumlu degilim " dedigi an furkanin gozu benim gozlerimle buluştu.. Kiriklik vardi anlamamak icin mal olmaya gerek yok ama anliyordum onu...
Hak etmemistim ben.

Eve gelmeye sadece 3 gun vardı ve ben bu 3 gunumu zehir bir bicimde gecirmek istemiyordum. Gecirmeyecegim de...

××××××××××××××× ;

Yemekten sonra ağaçları tanimaya ciktik. Cok gerekiyo sanki ama müdürümüz her gordugu agaca meşe agaci diyo. Anasini satayip tum agaclar meşe zaten artik dayanamadim bir sonraki agaca geldigimizde
"Hocaağağağam" dedim. Bildiğin haykirdim ama neyse herkez bana dondu ve o malum soruyu sordum.

"Bu da meşe agaci dimi?" dedim. Herkez kikirdamaya basladi. Ama hoca anlamamisti.

"Evet de sen nerden bildin yavrum " dedi mudur bey.

"Burdaki agacin hangisine gittiysek meşe ağaçiydi. Mantik yuruttum ve buldum" dedigim an herkezden bir övgü cumlesi çıktı.

×××××××××××;

Hocayi bozduktan sonra daha fazla agac tanimaya gerek olmadigini düşünüp teker teker ayrildik. Kodugumun hocasi ozel okulda ne diyebilecek sanki..

Oturup ateşi izliyordum..
Omzumda bir el hissettim ve
"O elini gotune sokup ters sikilmek istemiyosan cek " dedim .
Gelen cevap soka ugramami sagladi.

"Eger sen ters sikeceksen raziyim. Lutfen gamze tek kelime soyleyecegim beni affet. Ozur dilerim.." dedi.