World war III

4. Lost.

P.O.V. Levi

Dit hebben ze niet verdiend. Ik moet naar ze toe, Dacht ik. Ik had inmiddels al aan de rest uitgelegd dat daar waar de bom insloeg in de buurt mijn kamp lag. LAG ja, denk ik tenminste...  "Zij waren de enigen die ik over had. " mompelde ik. Ze kwamen naar me toe en gaven me een knuffel. "dankje." zei ik toen. "Je staat er niet alleen voor, Echt niet! Wij zijn er voor je" Zei Marieke toen. Ik zag hoe Berber Marieke meetrok en iets in haar oor fluisterde, Marieke leek pittig geïrriteerd door wat ze zei en kwam teruggelopen. "Je kunt zo lang blijven als je wilt Jarno " Zei ze en ze glimlachte. "Oke, dankje " Antwoordde ik, en ik liep richting de tenten.

 Terwijl ik mijn spullen pakte kwam Jooz naar me toe gelopen. "Hey" Zei ze. "Hoi, is er iets? " antwoordde ik. " Nou, eigenlijk. Ja, Ja er is iets." zei ze. Ik keek haar aan met een vragende blik. " Wat is er dan? " vroeg ik. "Nou, misschien moeten we met z'n allen opzoek naar je vrienden. Misschien leven ze nog, je weet nooit zeker. " Zei ze. " Ja dat was ik eigenlijk ook al van plan, maar ik ga wel alleen. ik wil jullie niet in gevaar brengen." zei ik. Eerlijk gezegd had ik het best fijn gevonden als ze allemaal meegingen, maar ik kon het gewoon niet. Toen kwam Bo aangelopen. "Heyoo wat is er aan de hand hier ? " zei ze. "Levi wilt niet dat we meegaan zoeken naar z'n vrienden" zei Jooz. "Dat is het niet... Het is gewoon dat..." ik wist even niet wat ik moest zeggen. "Het is gewoon dat ik niet wil dat jullie gewond raken door mij." zei ik. " Onzin wij gaan met je mee! " Zei Bo toen.

Nadat we met z'n allen een plan hadden gemaakt, moesten we wachten tot het donker werd. Anders werden we te makkelijk gezien. Toen het eindelijk tijd was pakten we onze 3 fietsen en gingen op pad, er waren alleen maar 3 fietsen dus ging Marieke achterop bij mij en Berber achterop bij Toby. Na ongeveer een halfuur fietsen kwamen we aan bij het dorpje. "Vanaf hier moeten we lopen" Fluisterde ik. Ze liepen allemaal achter me aan toen ik een steegje in ging, het steegje kwam uit bij een bos. " Aha, Medebosbewoners dus " Zei Marieke en ze begon te lachen. De anderen begonnen fel te SST'en. Marieke stopte met lachen en we liepen allemaal stil door. Toen we bij mijn voormalige kamp aankwamen was er niets meer, alles weg. Kapot gebombardeerd, alles. Ineens uit het niets hoorde ik een klik en voelde iets tegen de achterkant van mijn hoofd geduwd worden, ik draaide me om om vervolgens een geweer uit de persoon's handen te slaan, en tot mijn verbazing zag ik Dave.

"DAVE, man wat ben ik blij om jou te zien!" zei ik.  " Ja man, ben ook blij om jou weer te zien!" antwoordde hij. "Waar zijn de anderen?" vroeg ik. "Die zijn plunderen, aangezien alles hier weg is." Antwoordde hij. " Maar hoe hebben jullie dit ooit overleefd?" Vroeg ik weer. Dave ging zitten en keek me aan. "Nou, nadat we gingen plunderen kwam jij niet terug, dus lieten we rookwolken op voor het geval je misschien verdwaald was. Toen je nog niet kwam gingen we eerst in dit dorp naar je opzoek en later gingen we nog in een dorp verderop naar je opzoek. En toen we daar waren werd ons kamp platgebombardeerd." vertelde hij. Ik wilde net gaan zitten toen ik de andere twee aan zag komen lopen. " Melvin, Aiden! Jongens ik ben zo blij dat jullie oké zijn! " zei ik. " Gast we dachten dat je dood was! Goed dat je er weer bent! Wie zijn je vrienden? " Zei Aiden. 

We hebben hen het hele verhaal uitgelegd, hoe ik bij hen terechtkwam en hoe we zagen dat het kamp werd opgeblazen. 

"Hebben jullie nu nog wel een plek om te slapen? want jij mag wel in een tent met mij hoor." vroeg Berber knipogend naar Dave. "Nou nee eigenlijk niet, zouden we heel misschien met jullie mee mogen?" Antwoordde Dave die Berber met een vies gezicht aankeek. Iedereen keek naar Marieke sinds zij een beetje de leiding had genomen. "Ja tuurlijk, we zullen wel opzoek moeten naar extra tenten." Zei ze. "Er zit hier toch vlakbij een kampeerwinkel?" zei Melvin. Ik bedacht me dat ik daar langs was gelopen en daar nog één tent had zien liggen, dus nadat Melvin dat had verteld gingen we die tent halen en kijken of er nog ergens voedsel was. Nadat we alles hadden hebben we nog fietsen van straat gehaald, en gingen op weg naar ons kamp. Daar aangekomen hebben we de tent opgezet een nieuwe verdeling gemaakt. Marieke en ik moesten een tent delen, Jooz en Aiden moesten een tent delen Toby en Dave moesten een tent delen en Bo en Melvin moesten een tent delen. Berber sliep alleen aangezien niemand het aandurfde bij haar te slapen. Niemand had echt iets te zeuren, dus gingen we allemaal naar bed.