SON NOTA

5.BÖLÜM ''KALDIRIM''

Bölüm Şarkısı:Breathe me - sia

Nasıl yani ben bu çocukla aynı gruptayım birlikte çalışıcaz öyle mi?Hayır,bu olamaz saçma ben rüyada olmalıyım değil mi.Sakin ol Masal derin bir nefes al gözlerini kapa bu bir rüya açtığında o çocuk karşında olmayacak.Ben bunları içimden söylerken kendime verdiğim komutu gerçekleştirdim gözlerimi kapattım ve yine içimde konuşarak..Bir, iki , üç...Gözlerimi açtığımda yine o çocuk karşımdaydı.

''Olamaz bu rüya değilmiş.''bunu dışımdan söylediğime eminim çünkü o çocuk yine sırıtıyordu.Kolumu birden cimdikledi ani bir acı ile çığlık attım.''Ne yapıyorsun be manyak?''

''Rüya da olmadığını kanıtlıyorum güzelim.''Kahkaha atarak her hareketimi izliyordu.Ona ölümcül bakışlar atıyordum.Bu çocuk gerçekten problemli.Hem gülüyor hemde beni rüyada olmadığıma inandırmak için canımı acıtabiliyordu.Gıcık şey.Ayla hoca yanıma geldiğinnde ''Masalcım tanıştın mı grup arkadaşınla.''

Tam Ayla hocaya ben eş değiştirmek istiyorum diyecektim ki isminin Ekin olduğunu öğrendiğim uyuz çocuk.''Evet,tanıştık.İkimiz de aynı grupta olduğumuz için mutluyuz.Bir an önce çalışmalara başlamak için için sabırsızlanıyoruz.''

Bunları söylerken gözlerini benden kaçırmıyordu.Daha fazla ne kadar saçmalayacak diye merak ediyordum doğrusu.Sözünü bitirdikten sonra Ayla hocaya bu uyuz çocukla aynı grupta olmak istemediğimi söylemek için konuşma girişiminde bulunuyordum ki Ayla hoca ''böyle düşnmenize sevindim sizi özellikle Adnan hoca ve ben seçtik ne kadar başarılı olduğunuzu bildiğimiz için birbirinizi tamamlayacağınızı düşündük o yüzden yüzümüzü kara çıkarmayın size güveniyorum şimdi gitmem gerek Adnan Bey beni çağarıyor.''

Ayla hoca giderken bana göz kırptı ve gülümsedi hızlıca yanımdan geçti arkasından sadece ''ama'' kelimesi çıkmıştı.Sonra arkama dönüp kaşlarımı çatarak ''Kendi adına nasıl kararlar alırsın.Sürekli konuşmak için hamle yaptığımda engel oldun.Biz seninle aynı grupta falan olamayız tamam mı bunu kafana sok.''Ses tonum gayet kararlı ve emindi.

Çenesini kaşıdı sonra elini hırkasının cebine yerleştirdi ve bir adım atarak kulağıma doğru eğildi ''Sadece pişman olmaman için''sesi çok ciddiydi benimkinden de bile ciddi çıkmıştı.Sonra eski haline geri döndü o ciddilik kayboldu yüzünü yüzümden uzaklaştırdı ve sırttı ''sonuçta buradaki herkesten daha zeki ve yetenekliyim ayrıca yakışıklıyımda yani benimle çalışmaman için hiç bir neden yok derste görüşürüz.''

Kapıya doğru yürüdü ben ise tamamen şaşırmış hale kala kaldım sinirden sırıtıp dişlerimi sıktım bir an herkesi unutup tek ayağımı yere vurarak arkasından ''Ya seni ukala aptal!Kendini ne sanıy...'' diye bağırdığımda herkes bana bakıyordu.

Yine beni utandırmıştı.Yüzümün kızardığını hissederek buradan uzaklaşmanın iyi bir fikir olacağı aklıma geldi ve hızlı adımlarla odadan çıktım.Kapıyı sertçe kapattım.Kapının önünde durup düzensiz olan nefes alıp verişimi kontrol etmeye çalışıyordum.

Öfke tüm bedenimi kaplarken kendimi kontrol edemiyorum.Duvara elimi yaslayıp nefes alış verişimi düzene koymaya çalışıyordum.Beni bu derecesine öfkelendiren şey neydi?Gülüşü mü?Yoksa garip bir şekilde ona olan duygularımın karmaşasımıydı?Neydi? Beni delice öfkelendiren şeye anlam vermiyordum.

Elimi duvardan çektim ve yürümeye başladım kafamı yerdeki çizgilerden alı koyduktan sonra karşıdan gelen Derin'i gördüm.Derin elindeki fotokopileri düzeltmeye çalışmaktan beni fark etmemişti.O da en az benim kadar sinirli gözüküyordu.Elindeki dosya aniden yere düştü.Elleri şakaklarına kayarak ovaladı hala beni fark edememişti.Oflayarak yerdeki fotokopi kağıtlarını toparlamaya başladı bende bir kaç adım attım ve yanına vardım eğilip bir tane kağıt aldım kağıtlarda çizimler vardı.