Yazar; Luyeol6
Karşısında oturan minik bedeni süzdü Chanyeol. Gerçekten de üniversite öğrencisi miydi? Daha çok liseliye benziyordu oysa.
"Gerçekten de üniversite öğrencisi misin? "
"Gerçekten de üniversitede psikoloji bölümü öğrencisiyim. Görünüşümden dolayı inanması zor biliyorum. Kimliğimi gösterebilirim." Yüzündeki gülümsemeyle montunun iç cebinden kimliğini çıkardı ve masaya koydu Baekhyun. Ellerinin kızları kıskandıracak kadar narin olduğunu ilk farkedişiydi uzun olanın. Kimliği eline alıp doğum tarihinin yazılı olduğu yere baktı. '06.05.1992'. Kendisinden sadece dört yaş küçük olan çocuğa bakışlarını çevirdiğinde izlediğini fark etti.
"Pekala Baekhyun sana bir şans vereceğim ama unutma ki Sehun biraz " kimliği sahibine uzatırken duraksadı biran " birazdan biraz daha fazla huysuzdur. Küçüklüğünde geçirdiği bir rahatsızlıktan beri dilsiz. Aslında tedavisi var ama aşık olduğu kişiyi kaybettikten sonra tedaviden benden herşeyden vazgeçti." derin bir nefes aldı ve devam etti cümlelerine." Telefonda konuştuğumuzda da belirtmişitm. Ben kardeşime bir psikologtan çok bir arkadaş arıyorum. Onun kalbini kazanabilecek misin? " Chanyeol ciddiyetle bakmaya devam ederken Baekhyun kimliğini alıp tekrar cebine koydu ve yüzünden düşmeyen gülümsemesiyle kafasını hafifçe salladı.
"Ben herkesin kalbini kazanırım. Hiçbir kuşkusuz olmasın." Bu özgüvenle kurulduğu açıkça belli olan cümleler Chanyeol'un daha kolay ikna olmasını sağlamıştı. Ufak bir not kağıdına birşeyler yazdı ve Baekhyun'a uzattı.
"Adres bu. Yarın başlayabilirsin. Ben bugün Sehun'la konuşurum" Baekhyun kafasını sallamakla yetinip önce odadan sonra da şirketten çıkıp Park kardeşlerin hayatına ilk adımını attı. Chanyeol ise ne yaptığından bi'haberdi. Farkında olmadan kendi hayatını mahvetmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Broken Hearted Man
RandomBaşını yasadığı omuzdan kaldırdı. Adamın gözlerine içini okumak istermiş gibi uzun uzun baktı. Kafası karışıktı ve olanlar çok karmaşıktı. Çaresizlik en derinlerine kadar işlemişti sanki. "Şimdi ne olacak? " Aldığı sessizlikten ibaret olan cevaba...
