"BYUN BAEKHYUN! " Bu Chanyeol'un Baekhyun'a ilk bağırışıydı. Son olmayacaktı.
Baekhyun hemen oturduğu kucaktan kalktı. Ayakta dikildi, Chanyeol'un yanına gitmedi. Sehunsa bakışlarını yere çekmişti.
Chanyeol içindeki Baekhyun'u kolundan tutup kendine çekme duygusunu bastıramadı. Baekhyun'u bileğinden kavrayıp peşinden sürükleyerek odadan çıkardı, kendi odasına getirdikten sonra sesinin duyulması ihtimaline karşı kapıyı kapattı.
"Siz...siz gerçekten ne yapıyordunuz? Siktir! Kardeşimin kucağında ne işin vardı Baekhyun?! Seni sürtüklük yap diye almadım bu işe. Onun sadece arkadaşı olacaktın " Baekhyun duyduğu cümlelere gözlerini kocaman açıp bir adım geriledi. Sürtüklük... Baekhyun'un bu eve gelme sebebine çok uzaktı.
"S-Sen... Ne saçmalıyosun? " Baekhyun boğazımdaki yumruyu yutkunarak gidermeye çalıştı ama başarısız oldu. İçine öküz sürüsü oturmuştu sanki. Gözlerini dolmasını istemediği için kapattı sıkıca.
"Onun kucağında ne yapıyordun Baekhyun. Çok hızlı çıktın. Daha dün bir bugün iki fahişeliğini hemen belli etmemilydin. Ah ama böyle para kazanıyorsun değil mi? Başka adamları ayartarak falan? " Chanyeol sırıtsa da sesindeki öfkeden dolayı kendini ele veriyordu.
"Ben hakkında atıp tutacağın lanet bir fahişe değilim Park Chanyeol! Ben sadece kitabı alacaktım! Ayrıca böyle odanıza getirip hakaret etmenize gerek yok. Kovmak o kadar zor değil! " Baekhyun sinirden titreyen elleri ve saklamaya çalıştığı dolan gözleriyle Chanyeol'a bağırırken Chanyeol boş boş baktı. Lanet bir kitap için mi kucağına çıkmıştı.
Chanyeol tam ağzını açmıştı ki Baekhyun hızlı adımlarıyla odadan çıktı, Sehun'un odasına girdi -ve Sehun'unla buluşan bakışlarıyla birkaç saniye oyalandıktan sonra- çantasını alıp alt kata indi, kapıyı açtı. Evden çıkacakken Chanyeol -yine- onu bileğinden kavrayıp durdurdu.
"Bırak! " Baekhyun öfkeyle boğuk ve titrek çıkan sesine lanet yağdırırken Chanyeol açık olan kapıyı kapattı.
"Baekhyun... Ben yanlış anladım. Ama odaya girince gördüğüm o görüntü- "
"Beni fahişe yerine koymak için fazlasıyla yeterliydi. Bakın Park Chanyeol insanların hayatlarıyla ilgili ileri geri konuşup sonra da yanlış anlamışım diyerek işin içinden sıyrılamazsınız" Sakinleşmek için birkaç derin nefes alıp bileğini tutan elli diğer eliyle çekti. Uzun olanın yüzüne bakmadan kapıyı açtı ve çıktı.
Plan: başarılı. Ah tam da oyuncu olacak insanım be! Ve Baekhyun yüzündeki sırıtmasıyla otobüs durağına yürüdü. Daha herşey yeni başlıyordu.
[İç sesler eğik ve altı çizili şekilde yazılmıştır]
ππππππππππππ
Baekhyun duştan çıktığında çalan telefonunu görmezden gelerek giyinmeye başladı. Tam saçlarını kurutacağı sırada çalan kapıyla odasından çıktı, kapıyı açtı. Karşılaştığı bedenle hiç şaşırmasa da şaşırmış gibi yapmalıydı. Bilirsiniz işte. Saf, masum, İyi çocuklar böyle yapardı.
"Ne işin var burda? "
"Artık hyung demiyor musun? " Baekhyun sakinleşmek ister gibi derince nefes alıp burun kemerini sıktı.
"Ne işin var burda? " Chanyeol içeri girip kapıyı kapattı. Evi bilmediği için girişte durdu. Burası kendi evinden çok... farklıydı. Baekhyun'un, loş ışığın aydınlattığı yüzüne baktı. Kelimeleri aklında toparlamaya çalıştı. Buraya gelirken aklında söyleyeceklerini düşünmüştü oysa. Ama şimdi hiçbirini hatırlamıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Broken Hearted Man
De TodoBaşını yasadığı omuzdan kaldırdı. Adamın gözlerine içini okumak istermiş gibi uzun uzun baktı. Kafası karışıktı ve olanlar çok karmaşıktı. Çaresizlik en derinlerine kadar işlemişti sanki. "Şimdi ne olacak? " Aldığı sessizlikten ibaret olan cevaba...
