Broken Hearted Man

Bölüm 1

Baekhyun Park kardeşlerin evinin -normal ev standartların oldukça üstündeki evin - ziline bastı ve beklemeye başladı. Kapıyı beyaz gömlekli -gömleğini vicdanına kadar açmış - siyah mini etekli çakma olduğu bir kilometre öteden anlaşılabilecek sarışın genç bir kız açtı.

"Byun Baekhyun? " Baekhyun kafasını sallayınca kız geri çekilerek kapıyı iyice açtı ve içeri girmesini bekledi. Baekhyunsa şaşkınlıkla evin görebildiği kısmına bakakaldı. Açıkta kalan ağzını zorla da olsa kapatmayı başarıp içeri girdi. Zengin olduklarını biliyordu ama bu ev zenginlikten fazlasıydı. Duvarlar altın kaplama mı diye merak etti Baekhyun. Tam kıza Chanyeol'un nerde olduğunu soracağı sırada kafasını sağa çevirdi ve kendisini izlemekte olan Park Chanyeol'u fark edip korkuyla çığlık atmamak için dudaklarını birbirine bastırdı ve elini hızlı hızlı atan kalbinin üstüne koydu.

"Korkuttum mu? " Bay Park tamamen ilgiden yoksun sesiyle sorduğunda Baekhyun gözlerini devirmek istedi ama daha ilk günden bir sorun çıkmasın diye çenesini kapalı tuttu.

"İyiyim. Kardeşiniz... nerde? " Baekhyun nefeslerini düzenleyip sorduğunda Chanyeol eliyle takip et işareti yapıp girişin solunda kalan uzun gösterişli merdivenlerden çıktı. Baekhyun da takip ederken rüyada olup olmadığını anlamaya çalışıyorudu.

Sonunda merdivenlerden çıktığında karşılaştığı koridor otel koridorlarından farksızdı. Oldukça geniş koridorun sol tarafında iki sağ tarafında bir oda vardı. Uzadıkça uzayan koridor sağa doğru dönüyordu. Duvarlarda tablolar vardı. Koridor boyunca duvarlardaki tabloları inceledi Baekhyun. Sağa döndüklerinde kısa bir koridor ve tam karşıda bir oda vardı. Kapının önüne geldiklerinde Chanyeol duraksadı ve arkasını dönüp Baekhyun'un kulağına eğildi. Neden bilmiyordu ama karnına kırap girmişti sanki Chanyeol'un. Derin bir nefes alıp fısıldadı.

"Sehun'a eski bir arkadaşımın kardeşi olduğunu yani tanıştığımızı falan söyledim. Bana hyung de ve bir şey belli etme "

"Neden böyle bir yalan söyledin? " Baekhyun boynunu gıdıklayan nefesle rahatsızca geri çekilip sorduğunda Chanyeol'un hipnotize olmuşcasına gözlerine baktığını fark etti.

"Samimi bir şekilde tanışın diye. Her neyse, madem böyle iddialısın çal onun kalbini Byun Baekhyun " Chanyeol geri çekilip sırtını dikleştirirken söylediği şeylerden sonra bilmişçesine gülen çocuğa ufak bir bakış atıp kapıyı çaldı ve ardından açtı. Baekhyun tamamen maviden oluşan -mavinin her tonunun kullanıldığı odaya- bakarken büyülenmiş gibi hissediyordu. Hissettiği tek şey huzurdu. Chanyeol'un önünden geçip odaya girdiğinde etrafına o kadar odaklanmıştı ki Sehun'u fark etmemişti bile. Sehunsa odaya giren küçüğün etrafına şaşkınlıkla bakmasıyla kaşlarını kaldırdı. Niye öyle garip garip bakıyordu?

Baekhyun'un gözleri sonunda pencere kenarında elinde kitapla mavi koltukta oturan sarışını bulduğunda gözlerini kocaman açtı ve ardından samimi bir gülümsemeyle Sehun'a doğru yürüdü. Chanyeol samimi olmasını istiyordu değil mi? O zaman samimi, içten eğlenceli çocuğu oynayacaktı. Sehun kendine doğru gelen bedenle yüzünü ifadesiz tutmaya devam etti. Abisinin bulduğu bu çocuk da diğerleri gibi sıkılıp gitmeyecek miydi zaten? Tanışma gibi saçma şeylere gerek olmadığını düşünüyordu. Kitabına geri döndü.

"Merhaba Sehun. Benden Chanyeol hyung bahsetmiştir zaten ama şu tanışma klişesi için ben yine de kendimi tanıtayım. Ben Byun Baekhyun. Sen kısaca mükemmelliyetin beden bulmuş hali de diyebilirsin." Baekhyun tek nefeste hızlı hızlı konuşunca da Sehun kafasını kitabından kaldırmadı. Daha önce Baekhyun gibi samimi olmaya çalışan onlarcasını görmüştü. Ve o samimi yada mükemmel değildi. Sadece iticiydi.