"kül"
iki parmağımın arasında aksesuar gibi. her kapısını çalıp iki tıklattığımda, o da benimle eksiliveriyor. ortak yönlerimiz var evet. mesela kan ağlayan yerlerimiz alev alırken hiç bir parça bir anı gibi birbirini bırakmak istemez. fakat eksilir parçalar birbirilerinden yavaş yavaş çünkü ucunda, iki dudak arasından bir nefes acılarla aldığında kendini bedene fırtınalar, hortumlar başlar ve dağıtır en duru anıları.
...
"duman"
yine bulutlar yaklaşıyor sanki yer yüzüne. havada ağır sis var galiba. kazalar oluyor, göz gözü görmüyor ama farklı bir şey daha var. öhö öhö! göz acıtan bir bulanıklık var hemen burnumun ucunda. arada bir gelip gidiyor. galiba her nefes alıp verişimde gözüm sızlar gibi. evet evet tamda bu.
