Two ~ Zayn/Niall

306 19 2
                                    

ZAYN'S POV 

Ik snoof, en waste mijn sneeën onder de kraan. Ik droogde ze voorzichtig erna af. Ik ontsmette de twee nieuwe sneeën en wikkelde ze in een verband. Ik rolde mijn mouw weer omlaag, en wrijf in mijn ogen.

Ik deed mijn lenzen uit, wreef even over mijn arm en legde ze weg.

Ik ging naar mijn slaapkamer, en deed mijn bril op.

Ik stortte in mijn bed, mijn ogen stonden al vol tranen van de pijn die net op mijn huid was.

Maar... Ik moest wel, ik kan het niet vergeten wat ik heb gedaan. Ik was verslaafd, ik probeerde te stoppen, de sneeën waren niet meer zo diep.

Wanneer ze bang werden, deed ik er Bio-Olie op en verdwenen ze. Het leek dan alsof ze er nooit waren.

Ik verdiende het om mezelf pijn te doen. Ik heb mijn kleine zusjes pijn gedaan... Nu zijn ze weg.

Ik keek naar het fotolijstje waar ze op stonden en zuchtte, misschien als ik mijn ogen op de weg had gehouden, waren ze nog levend.

Het is niet dat ik depressief was of zoiets, ik was daar allang al voorbij. De sneeën herinneren me eraan wat ik deed.

Het deed pijn, het is duidelijk als je jezelf snijd en pijn doet. Maar ik doe het, omdat de sneeën op mijn lichaam me precies eraan herinneren wat ik bij mijn pleegzusjes heb gedaan.

Ik heb ze gedood, ik was diegene achter het stuur, ik was degene die de auto liet omdraaien.

Ik mopperde en kleedde me uit tot mijn boxers. Ik pakte mijn roman, Doll Bones van de boekenplank af.

Ik las het een anderhalf uur, steeds mijn bril om de paar minuten omhoog schuivend.

Ik keek over naar mijn laptop, wetend dat er vast wel een porno-tabblad opstond... Maar ik was er niet voor in de stemming.

Ik vertelde mezelf dat ik het wel morgenavond deed, en legde zo mijn boek weg, terwijl ik mijn licht uit deed.

De maan scheen door mijn raam, het zag er mooi uit. En ik vroeg me af als ik beneden nog ramen open had staan.

Ik keek toe hoe het maanlicht op mijn bed scheen, zoals het altijd deed rond elf uur. Kort daarna viel ik in slaap, met voetstappen in mijn huis.

NIALL'S POV.

"Je bent zo mooi, my love" Fluisterde ik en keek naar het bed.

Mijn vingers streelde zijn wang. Hij liet een snurk vrij, eentje die ik leuk vond,

"Goed dromen mijn kleine edelsteen" Ik drukte voor een paar secondes mijn lippen op de zijne. "Ik kom terug om je te zien"

Ik pakte mijn camera en maakte een foto van mijn liefde die sliep. Hummend wachtte ik tot de kleine foto uit de camera kwam.

Hij bewoog, en trapte zijn deken van zich af. Zoals hij iedere avond deed voor middernacht, zijn lichaam blootstellen.

Hij draaide zich om, alweer, jammerend.

"Het is oké" Fluisterde ik. "Ik ben hier my love, je liefde is hier"

Ik keek toe hoe hij kalmeerde. Zijn lippen waren een klein beetje getuit, en zijn handen waren relaxed voor zijn borst.

Ik kwam in zijn bed, en trok de dekens omlaag. Zijn afgezwakte dijen, en zijn grote lengte die ik door zijn witte boxers kon zien.

"Damn, alsof het is als ik je nat maakte" Mompelde ik, en kuste de binnenkant van zijn dij.

Het was warm, net zoals iedere nacht. Ik liet mijn vingertoppen in zijn boxer glijden, en bevroor toen ik voetstappen hoorde.

Ik verstopte me onder het bed, en hoorde een zucht.

"Zaynie?" Ik hoorde een jongens stem.

Woede kookte in me op, wie komt hier nou in hemelsnaam in middernacht?

Ik voelde het bed zinken... Oh shit.

"Zayn, het is Haz"

"Huh?" Hoorde ik Zayn. "Oh hey baby"

"Hey" Zei hij zacht.

Kort daarna vulde kreunen de kamer. Dat was dus voor mij de kans om te ontsnappen.

Ik verliet het huis via de deur, en maakte hem achter me dicht, terwijl ik naar mijn auto rende.

Die vriend gaat nog dood als hij de hele tijd bij Zayn blijft rondspoken.

------------------

Vote, comment, share, follow.

XXNoëlla.

Stalker z.h (Translate Dutch.)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu