Stalker z.h (Translate Dutch.)

Five ~ Niall

Ik reed met mijn auto naar Zayn zijn huis, maar dan tegenover zijn straat.

Ik leefde hier niet, maar de eigenaar had zogezegd dezelfde auto als de mijne.

Iedere nacht kwam de eigenaar met een matchende auto, zijn vrouw dus, precies om 2 uur 's nachts. Dus ik kon zo lang blijven als ik wou.

Op een gegeven moment kwam Zayn aan skate op de stoep. Hij veegde steeds in zijn ogen met zijn handen, die daarna naar zijn jeans gingen om zijn broek op te trekken.

Hij probeerde het skateboard te stoppen, maar het raakte het cement. Ik sprong op, en mijn hart raasde met de minuut.

"Oh my god" mijn vingers pakte het dashboard vast. 

Hij liftte zijn hoofd op en begon weer te huilen......... Waarom was hij zo gehecht aan iemand, zo egoïstisch.

Hij stond op en gooide zijn skateboard op straat. Hij schreeuwde voor hij in tranen uitbarstte.

Hij ging naar zijn huis, en ik ging uit de auto. Ik pakte zijn skateboard op en knuffelde het tegen mijn borst aan.

Ik zette het in mijn auto en rende naar zijn huis. Ik keek toe hoe hij naar boven liep.

Hij was snel uit mijn zicht, en de deur sloeg hij dicht.

Ik klom over het hek, en sprong op het eerste dak. Ik verplaatste mezelf naar het raam, het was een routine voor me. Ik liep verder naar de andere daken, tot dat ik die van hem bereikte.

Ik staarde in de raam waar ik hem zag, snikkend op de grond.

"Niet huilen.... Niet huilen.." Fluisterde ik.

Ik wou naar hem toe gaan, en hem knuffelen. Hem zien huilen, maakte mij aan het huilen.

"Ik hou van je... Maak je geen zorgen baby" Mompelde ik.

Hij stond op en ik dook weg, slikkend. Wat als hij me zag?...

Ik herinnerde me, mijn bal in mijn zak. Ik haalde hem uit mijn zak en plaatste hem hard in de goot.
Het pakte waarschijnlijk zijn aandacht, maar toen ik mijn hoofd optilde zag ik dat hij in de badkamer was, met een mesje die langzaam over zijn arm naar onder gleed.

Het begon snel te bloeden, over de wasbak, de tegels.... Ik zou het beter maken... Ik zou het beter maken als alle andere mensen uit zijn leven zouden zijn.

Maar eerst, wil ik Oliver vermoorden voor mijn Zayn pijn te doen. Voor mijn baby aan te raken, voor mijn liefde aan te raken, voor mijn eigendom aan te raken.

Mensen zouden mijn baby boy beschuldigen.... Wat een probleem zou zijn want dan zou hij de verdachte zijn, en dan zou hij nog verdrietiger zijn.

Dus moet ik het doen wanneer, mijn prachtige jongen uit de publiek zou zijn, zonder dat er getuigen waren.

Ik snakte naar adem toen hij oogcontact maakte. Shit. Shit. Shit. Shit.

Hij liep naar het raam, en maakte het sniffend open. "Wi-Wie ben je?"

"Ik... Ben me bal kwijt geraakt" Zei ik stilletjes. "Ik was hem aan het gooien, maar hij is op je dak beland"

"Hoe ben je hierop geraakt?" Vroeg hij, zijn ogen rood en glanzend.

"Uhm... Geklommen denk ik?" Ik moest onschuldig spelen.

Hij keek uit zijn raam naar de grond. "Dat is een lange weg om te klimmen"

"Ik... Het is niet zo hard" Zei ik. "Klimmen is.. Leuk"

"Wel... Haal je bal" Hij gaf me een zwakke glimlach.