Aradan zaman geçti işte hem de baya bi zaman artık kavgalarimiz arttı birbirimize çok kırıcı sözler söylemeye basladik. İkimizde yapamadık ayrildik. Ben ayrılığı kaldıramadım. Her gece sabahlara kadar ağladım. Onun için acı dolu yazılar yazdım. Yeri geldi cahillik ettim kollarıma kesikler attigim oldu. Hep ariyordum yapamiyorum diyordum gel artık diyordum. Ama beni Dinlemiyordu. Bizden olmaz kendi yolunu çiz diyordu. Yalvarıyordum tıpkı bir yüzsüz gibi durmadan yalvariyordum. Arada mahallesine gidiyordum sırf onu gormek için konuşmak için. Gittiğim zaman hep benimle konuşuyordu çok egleniyorduk. Ama evlere ayrılınca hiçbirşey o anki gibi olmuyordu. Ne bi mesaj ne de bir arama. Telefonum resmen yalnızlık çalıyordu. Kalabalık cevremde yalnızlık cekiyordum. Canım yanıyordu su kalbim utanmasa paramparça olacak parça birakmayacakti. Her gece dua ediyordum Allahim bu acı bitsin artık yeter. Aramadigim anda bulduğum insan resmen hayatımı yerle bir etmişti. Aradan zaman geçti bu sefer sık sık konuşmaya basladik. Bana çok karışmaya başladı. Dar giyme makyaj yapma gezme. Bir dediğini iki etmiyordum. Ama yinede yaranamadim. Sonra birgün beni aradı dediki sana söylemek istediğim birşey var. Dinliyorum dedim. Bana eski sevgilisini anlattı. Ona yeniden aşık olduğunu unutamadığını söyledi. Dünyam basıma yıkıldı yerle bir oldum. Dedim sevdiğin vardı da benim neden duygularımı yok ettin ? O günden sonra hiç aramadim onu mesajda atmadım.
