Yetimhanedeki Esrarengiz Sesler

Yetimhanede ilk gün

Güneş kendini yeni yeni göstermiş ,hafifçe esen rüzgarı kulaklarımda hissediyordum. BEN ilk defa bu kadar kararsizdim. "ONLAR" artik yoktu...
Benim adım Enda. Sarışın orta boy ve orta kilodaydım. İyi kötü geçen hayatımda artık ne "Anne" diye seslenebileceğim ne de "Baba" diye seslenebileceğim birileri olacaktı. Babamın böyle bir şey yapacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Biz aslında birbirimizi kırmaktan bile çekinen bir aileydik." Ne olduda bu hallere düştük?". Ben yetimhane yolcusu annem ve babam ise şuan hiç kendilerini göremeyeceğim yerlerdeydiler.Lise iki öğrencisiydim. Okuluma çok hevesle başlamıştım ,bu heves iki yıl içinde karartı hislerle kaybolmuştu belkide hayallerimden vazgeçmiştim bilmiyorum.Okul hayatımla ev hayatim arasinda ucurumlar kadar fark vardi yoksa ikilimi oynuyordum evde gulucukler sacarken okulda aglamakli ne yaptigini bilmeyen birimiydim yoksa?
Evet
Evet okulda biraz mazarattim aslinda notlarim hic de dusuk degildi. Sadce yasadiklarim ve kendime guvenim azalmisti.Evde yasananlar sanki bir gun intihar sebebim olacak gibiydiler. Annem bana asla kiyamazdi kokusunda huzur bulurdum onun...
Babam cok icerdi yogun bir ise sahipti. Ne benimle ne de annemle ilgilenebilecek vakit bulabiliyordu. Hatta onun yuzunu goremedigim gunler bile olabiliyordu kendisini bir odaya kitleyip gunlerce cikmiyordu ne yapiyordu peki bu adam?..
Kafam allak pullak olmustu babami annemin bogazina yapismis ona "seni oldurecegim" diye bagirislari kulaklarimda cinliyordu. Yapamadim onu babamin ellerinde kurtaramadim..
Annem artik gucsuz direnen kollarini babamin ellerinde cekmis olmali ki artk sessiz bir sey kaplamisti her tarafi. babam bana bakarak kendine iyi bak diyerek silahini kafasina dogrultup bir kursunda kendisinide oldurmustu.
Komsularimiz silah seslerine evimize yıgılmisti ben gozlerime inanamamistim...
O Gun...Yetimhanenin kapisindan arabayla girmistik. Korkuyla endise arasinda gidip, geliyordum.
"BUNDAN sonra ne yapacagim?"
Gibi bir cok soru aklimda.
Yetimhanenin kocaman kapisi vardi, mudure hanimin yanina getirmislerdi beni. Odama ve yatagimi gosterip yerlesmemi istedilerdi.
İki tane kiz ile tanismistim. Onlarin adi Beril ve Deniz'di.
Bana uzun uzun bakarak aglamami izliyorlardi...
Sonunda gece olmustu.
Bunlarin bir ruya olmasi icin her seyi feda edebilirdim...