1.Bölüm
Karanlık sisli bir istanbul gecesi,bomboş sokakta bir başıma bankta oturuyordum.Aslında buralar tekin yerler değildir.Alkol,uyusturucu içenlerle doluydu.Ama artık umrumda değildi.Yetimhanede psikolojim altüst olmuştu.Kimsem yoktu.Ne ailem ne sevgilim ne de arkadaşım vardı.Sadece İrem vardı.Canımdan çok sevdiğim.Kendimi bildim bileli o vardı.Başka da kimsem yok.Bankta otururken uzakta insan gölgesi belirdi.Bana yaklaşmaya başladı.Elim direk olarak sırt çantamın içine gitti.Elimde biber gazını sıkı sıkı tutuyordum.Yüzü gözükmüyordu.Kapşonunu kapatmış bana dogru geliyordu ama bir anda durdu ve bana doğru bir şey fırlattı.İlk başta kaçıcaktım ama sonradan orta boyda bi kutu olduğunu gördüm ve kutunun yanına gittim.İçini açtığımda ağzım şokla açıldı.Bu da nesiydi?!Biri bana şaka yapıyor olmalıydı.Ağzına kadar çikolata doluydu.Hemde en sevdiğim çikolatadan.Kutunun içinde kücük bir not gözüme ilişti.Notu açıtığımda;
Şimdi sorucaksın bu kim?Evet ben kimim?Bunu daha sonra öğreneceksin.Herşeyin sırası var.Herneyse sana küçük tatlı bir süpriz yapmak istedim çikolata canavarım.
Biri bana şaka yapıyor olmalıydı.Birazdan gizli kameralar çıkacak değil mi?Hadi ama!!
*****
"Sence kim göndermiş olabilir?
" İrem bizim kimsemiz yok hatırlatırım."
"Ama gerçekten güzel fikirmis çikolata dolu kutu."
"ya ne demezsin!"
"evet bence güzel fikir."
"tamam onu bırakta konuya dön."
"Bence sana hoşlantı duyan birisi.Yoksa çikolata dolu kutu niye versin sana?"
"olabilir."
"hadi gel yemekhaneye inelim."
"olur."
******
"Of bir dahaki ders ney?"
"İrem! Bunu kaçıncı soruşun?Biyoloji işte."
"Peki peki bir daha sormam."
"Ba-"
"Tamam."
"Am-"
"Tamam ya bir daha bisi sormucam."
"Sö-"
"Of tamam sus."
"Ayy ikide bir sözümü bölme hemen tribe bağlıyon ya." bunu hem cok hızlı hemde sesimi bir tık yükselterek söylemiştim ki kendim bile kendime şaşırmıştım.
"Ta-tamam.Allah Allah ne bağırıyosun?"dedi ve sırtını döndü.Aradan 2 dakika geçtiktenten sonra
" of hadi barışalım sıkıldım."
"Bende diyodum nerde kaldı?"dedim ve
" öhöm öhöm kızlar çay kahve?"
"Aa hocam görmemişiz sizi." dedi irem hemen.Ne ara gelmişti bu kadın?
"Her neyse herkes kitaplarını açsın."
******
"Şu cocukta kim?"
"Hangi çocuk?"
"Bak banklarda oturuyo."dedi ve yetimhanemizde ki bankları gösterdi.
" Bilmiyorum ki."
"Acaba yetimhaneye yeni biri mi geldi?"
"Olabilir yoksa burda ne işi olsun?"
Yeyimhaneye gelme olasılığı olabilirdi çünkü yetimhane 4 kata ayrılıyordu.İki kat erkeklerin,iki kat ise kızlarındı.Yani karışıktı.
"Berfu ve irem..."
"Efendim." Beni yetimhanede çalışan anne olarak saydığımız nurten teyze çağırıyordu.
"Sizi Nur hanım çağırıyor."dedi ve aynı anda iremle birbirmize baktık.
" Tamam.Geliyoruz hemen."dedim ve nurten teyzede gitti.
"Niye çağırıyor acaba bizi?"
"Bilmiyorum irem.hadi gidip bi bakalım."
"Hadi gidelim." dedi ve coktan yola koyulmuştuk.yetimhaneye girip Nur hanımın odasının önüne geldik.Kapıyı tıklatıp içeri girdiğimizde ise hemen nur hanım güler yüzle karşıladı bizi.Nur hanım yetimhanedeki bütün çocuklara çok iyi davranırdı ve hep güleryüzlü olurdu.
"Hah kızlar gelin oturun sizinle önemli bir şey konuşucam."
"Nedir?"
****
Bölüm burda bitiyor.Bölümler her pazartesi saat 18.30da koyulacak.İnşallah begenirsiniz yeni başladım.Yorum ve votelerinizi bekliyorum.Okudugunuz icin tesekkur ederim...
