One Last Cry

Chapter 12

Trinity Lane POV

"Nicollette! Can you be my date tommorow?" Tanong ni zathan kay ate nicollette. Nabasag nanaman ang puso ko.

"Haha! Sige pero hindi ako sure kasi baka yayain ako nang kuya mo eh." Sagot ni ate nicollette.

"Moon. Date tayo bukas i have suprise to you! Alam ko mabilis pero mas okay nayon." Sabi ni troy.

"Hindi man ako sangayon sige na. May mahal nako eh." Sabi naman ni jacob.

*0* sino mahal nya? Pero teka.

"Im happy for you jacob pero, anong suprise sun?" Tanong ko.

"Basta! May suprise bang sinasabi? Diba wala?" Tanong nya.

-.- sungit nito

"Thanks lane kaso mukhang demonyo este masungit eh, laging may period." =__= sino bayon?

"Sino yon?" Tanong ko.

"Tch. Wag monang alamin be ready nalang bukas pfft. Ge bye sa inyo good luck troy!" Sabi ni jacob at lumabas na sa room break time na kasi.

"Waahh! Ano ba kasi yon?" Tanong ko. Kinakabahan ako eh.

"Moon naman suprise nga eh. Basta bukas pag niyaya ka ni jacob sumama ka okay? Wag kang tatanggi dahil pag tumanggi ka hindi mona ko makikita. Basta bukas natatakot man ako na baka hindi, basta ge yun lang see you tommorow moon. May laban pa kami eh. I love you" Sabi ni troy at hinalikan ako sa pisngi at umalis na.

Ano ba kasi yon? Ako ay kinakabahan ha? Letse.

"KIDDO!"

"Ay kabayong lumipad!" Sigaw ko.

=___=

"Seriously kiddo? May kabayo bang lumipad? Saan makakakita non nang makabili at hindi na tayo mag sayang nang gaas!" Sabi ni kuya na ikinapoker face ko.

"Psh!! Walang ganong hayop, nagulat lang ako at saka bakit ang lapad nang ngiti mo?" Tanong ko. Minsan lang to si kuya ngumiti eh.

"Nothing kiddo. Sasabihin kolang na get ready tommorow, sana hindi pumalpak si smith so wag monang isipin yong zathan nayon okay? Basta bukas kita kits nalang sa private ressort ni steven bye kiddo." Sabi ni kuya at umalis narin.

Anong nang yayari? Jusko.

*****
A/N: pabitin ba? Hahaha dahil rizal day este valentine's day bukas may gagawin ako hohoho. *evil smile*

#TroySuprise