Sonunda Ölüm Var

Zamani Geldi

Gözümü açtigimda evdeydim. Eve kadar nasil gelmisim bilmiyorum. Sanirim yasadiklarimi gözümde canlandiriyordum. Kalbim onu düsününce deli gibi atiyor. Kendime sebep diye soruyorum susuyo. Onu düsününce sersemlesiyorum , aptallasiyorum hemde fazlasiyla. Ben yine saçmalamaya basladim kendi kendime... Sadece normal bir erkek. Ne için beni bu kadar heyecanlandiriyordu. Böyle düsünmem beni tedirgin ediyordu. Annem aniden odama girdi. Ben hissetmemistim bile neden bu kadar dalgin oldugumu sordu beni dürterek. Sinav sitresimin oldugunu söyledim fakat bu dogru degildi ama bende dogru cevabi bilmiyordum... biraz facebook ta takilayim diye girdigimde Tan' in durum paylastigini gördüm. " Ben rüzgari severim, esince montumu giyerim... Ben günesi severim, günes çikincada gölgeye giderim... ben yagmuru severim, yaginca sapka takarim...Ben seni seviyorum fakat üzmekten korkarim" ne anlama gelihordu tüm bunlar??? Tek ögrenmek istedigim cevap beni seviyor mu? Sevmiyor mu? Off kafam daha çok karismisti. Onunla gidip konusacaktim. Cesaretimi topladim ve telefonumu alip onu aradim "alo, Tan bulusabilirmiyiz? Annem bu gün ise gitmemisti. Evdeydi. Yarin dogum gunum için hazirlik yapiyordu... hemen hazirlandim annemin yanina gittim ve arkadasimla bulusacagimi söyledim. Annem geldikten hemn sonra kimleri çagiracagina dair bir liste hazirlamam sartiyla gidebilirsin dedi . Bunu yapmak zorundaydim... tamam dedim. Tan evimizin yanindaki parktaki bankta oturuyordu... bu sefer yüzünün gülmesi beni sevindirmisti. Yanina gelerek "selaaam" dedim. Oda bana ayni seyi söyledi. "Birsey mi söyleyeceksin?" Dedi." Evet "dedim "sana karsi bir seyler hissediyorum. Fakat bu duygunu adini bilmiyorum. Seninle saatlerce , günlerce hatta yillarca konusmak yüzüne bakmak istiyorum. Nedenini bilmiyorum senin bana karsi ne hissettigini bilmiyorum ama nedense se..." derken aniden sözümü kesti " bu duygunun adi ASK çünkü ayni seyleri bende hissediyorum. Nedenini bilmedigim bir agri okuyor kalbimde."dedi. "Gitmem lazim" dedim ve kosar adimlarla eve gittim. Saatlerce aglamak istedim... agladimdaa... onu sevmemeliydim. Eski günleri hatirladikça kahr oluyordum... beni üzenler o kadar çok olmustuki simdi Tan'i seviyorum ama bunu yapmamaliydim kendime gelmeliydim... uzun bir süre disari cikmayacaktim. Tan'in aramalarina cevap vermeyecektim olacak ve bitecekti hepsi bu kadar kolay miydi yani yoksa ben kendimi mi kandiriyordum? Kafayi yemeden listeyi hazirladim birazda olsa kafamı dağıtmam gerekiyordu. Herşeyin güz3l olmasını istiyordum. Başka birşey değil. Saat geç olmuştu ama benim uykum yoktu. Gelmesin zaten uykum isteyen yok üstü kalsın. Ben uyumak istemediğim için her ihtimâle karşi bir kupa kahve içtim. Uykum daha dirençli hale gelmişti. Biraz bilgisayara girdim. Karşıma direk Tan çıktı. En son ona bakmışım ve cikis yapmadan kapatmisim. Direk geri tuşuna bastim. Bizim kuzenler olarak face grubumuz var orada biraz kafa dağıtmak istedim. Slm yazdim mübarek herkez yazdı. Millette yani birinin yazmasını bekliyormuş demekki . Neyse buraz konuştuk. Zaman geçirdik. Saat geç olmasına ramen nerdeyse çoğu kişi açıktı. Oha Tan açtı. Bende direk çıkış yaptım. Korktum çünkü her an birşey yazabilirdi. Yada ben kendimi tutamayıp birşey yazabilirdim. Kendimden beklerim böyle bir ekşın. Benden beklenir. Ben kendimden beklerim yani.