Sonunda Ölüm Var

VARMI CESARETIN HA?

Bugün çok yorgunum. Birkaç gündür kendimi yorgun halsiz hissediyorum ha bide kafamdaki uyultu ve ağrı. Cok can yakıcı. Bugün pazar oldugu için doktora gideceğim yarın. Sürekli uyumak istiyorum. Lan ben yoksa depresyondamıyım yok bee"he abla he" ne depresyonu be mal ben.
* * *
Yarın olmustu. Uykudan yeni uyandım bugün doktora gidecektim. Hastanenin yolunu tuttum. Bir anda başım döndü. Arabayı sakin bir yere park ettim ve kendimi toparladım. Neydi ki bu şimdi? Hastaneye ulaştım. Doktor beni odasına çağırdı. Birçok kere tahlil yaptı. 6 tane iğne yaptı ve ben ne oluyo bilmiyorum. Doktorun suratı asık. Ne oluyo ya? Doktor konusmaya basladi. "Sinem hanım bunu size söylemeyi ben istemezdim ama kansersiniz" dediği anda başından aşağı kaynar sular aķıyordu. Herşeyi uğultulu duymaya basladim. O an sadece sıcacık bir anne kucağına ihtiyacım vardı. Tüm bunlar bir şaka mıydı? Doktor o uğultulu sesi ile konusmaya basladı."üzgünüm. Tedavisi henüz yok fakat yabancı ülkeler bu ilaç üzerinde çalışıyor. Ilaç sayılı ve az miktarda olduğu için çok pahalı kutusu 30.000 kan örneğinizi Fransa'ya göndereceğiz artık biz sonucu bekleyeceğiz kan 10 gün içinde ulaşır. Bu kadarlık elimizden gelen bu. Geçmiş olsun unutmayın hiçbirşey için geç degil." Bu laflar biraz ağır koymuştu bana bee...ağlayarak çıktım odadan. Ben bu kadar ağır bir yükü taşıyamazdım ki. Üzgünüm hayat ben tanıdığın ve bildiğin kadar güçlü degilim.
            *   *   *

  Yataktan kalkmak istemiyordum. Tek kelimeyle depresyon denilen pis lanete kapıldım galiba. Ay bu ne iğrenç bir duygudur. Telefonum çaldı. Allah etti ya yakın telefon uzak olsaydı üşenirdim almaya. Neyse oow annem arıyor.  Açtım telefonu doğal olarak. " kızım aramasaķ sesimizi duyamayacaksin." Gibimsi espiri ile karışık bir laf etti. Bende "yok anneciğim derslerden falan zaman olmuyor ki diye geçiştirdim. " bana " o zaman biz geliriz "dedi. Bende ne diyim " tabi cok mutlu olurum" diye cevapladım sonra biraz daha konusup kapattık. Üç güne gelirler galiba. Ve ben hastalıktan falan bahsetmedim. Duyunca özellikle annemin kalbine inmezse iyidir. Neyse nihayet yataktan attım kendimi. Evi turladım odalara baktım saf saf. Ama şunu kabullenmek lazım ki ayağımdaki kocaman pembe tavşan pandifler cok tatlı duruyor. Uzun zamndır facebook a girmiyorum. Telefonu elime alarak koltuğa çullandım. Klasik şeyler var yine. Bikaç istek bildirim mesaj falan. Dur bir dakika Tan nesaj atmis. Görüşebilirmiyiz diye. Ama olmaz ki hastayim ben yeniden aşık olursam eğer bakamam gözlerinin içine onun bir daha. Moralim yerle bir olmuştu. Zaten moralim yoktu iyice ezdi geçti oda. Sonra hayir diye mesaj attim. Ama nedense klavyeye evet olarak basip yollamisim. Kafa iyice gitti bence bende. Hormonlarımın dengesi bozuldu manyak parmaklarım eglence istiyordu . Iyi simardim ve sacmaladim. Her neyse. Bugün buluşalım dedi ve konum attı. E doğal olarak hazirlanmam gerekiyordu. Üşenerek açtığım dolabımdan sıfırkol göbeği açık alttan bağlamalı turkaz gömleğimi ve altına siyah darpaça pantolonumu onun altınada lacivert spor ayakkabımı alarak dolabı kapattım. Giyinmek cok zamanımı almadı. Saçlarım zaten topuzdu. Topuzumu açtım ve ellerimle sacımı düzelttim. Hafif dalgalı fena durmamıştı. Askıdan siyah yandan asılmalı çantamı aldım. Evin kapısını kapattım. Sahildeymiş Tan zaten fazla uzak degil. Gidişim on dakikayı buldu. Tan taşlarda oturuyordu. Sessizce yanına oturdum selam vemeden. Denize bakarak söyledi cümlesini "ne kadar güzel degil mi. ?"  "Evet "  diyebildim sadece. Ne diyebilirdim ki zaten. Önce konuya o başladı ama bu sefer yüzüme bakıyordu. "Hastalığını biliyorum. Ama sıkma canını ben halledeceğim. Dedi. Sustum. Cünkü birsey diyemedim. Sonra birden gülümsedi bende gülümsedim bana neden gülmsedin diye sordu. "gülümseyişine gülümsedim" dedim. Sonra bir anda enerji doldu galiba içi. Tuttu elimden kaldirdi beni hizli adımlarla pamuk şekercinin yanina gittik pamuk şeker aldık hızlı hareket ediyordu. Fazla deli doluydu. Hemen sonra kendimi lunaparkta dönme dolapta buldum. Yüzümüz gülüyordu. Ve ben farkettim ki Tan 'ın yanında cok mutluyum...