Günlerden salıydı. Her şey her zamanki gibi ilerliyordu. Luke saf mutluluğuyla insalara gülümserken ; Michael insanlara iğrenirmişcesine bakıyordu. Okullarına adım atana kadar her şey normaldi. Michael telefonundan şarkı değiştirmeye çalışırken birine çarpmıştı. Önemsemedi. Çarptığı kişininde önemsemeyeceğini sanmıştı. Bu tişortümü eve gidince yıkamalıyım diye geçirdi içinden. Düşüncelerini bölen birinin onu serçe çevirmesiydi. Kim olduğuna baktığında şu selam ben bad boyum herkesi sikerim havasındaki çocuğu gördü. Ona bir şeyler söylüyordu. Kızgın olduğu belliydi. Michael müziğin sesini biraz daha açtı. Karşısındaki çocuk bunu fark edince kulaklıkları sertçe çekti. Siktiğimin çocuğu ne yapıyor böyle.
Ashton ile konuşarak yürüyen Luke kalabalığı fark etti. Sanırım kavga var. Ashton onu kolundan çekerek kalabalığın arasına soktu. Luke renkli saçlı çocuğu gördü. Bunun ne işi var burada ?
Michael arkasını dönüp gidecekken çocuk arkasından bağırdı. "Ne o koşarak orospu annene mi gideceksin ?" Michael bir anda mosmor olmuştu. Bu siktiğim çocuk anneme nasıl laf atabilirdi. Luke korkmaya başlamıştı. Çünkü renkli saçlının morardığını görmüştü. Michael hızla arkasını döndü. Çocuğa öyle sert yumruk atmıştıki çocuk yere kapanlanmıştı. Üstüne oturdu. Yumruklarıyla beraber çocuğa haddini bildiriyordu. "Eğer-yumruk- annemin adını-yumruk- ağzına alırsan-yumruk- ayrıca bide ona senin siktiğin kızların adını söylersen-yumruk- senin o götünü sikerim.-yumruk- Anladın mı ?" Çocuk çaresizce başını sallamıştı. Kalabalık geriye çekilmişti. Herkes ondan korkuyordu. Luke hariç. Çünkü ona göre renkli saçlı çocuğun bunu yapmasînda bir sebebi vardı. Bunu çözeceğim. Renkli saçlının yanına gidecekken onun kulaklıklarını yerden alıp yürümeye başladığını gördü. Az önce okulun en popülerini öldüresiye dòvmüştü. Tek düşüğü kulaklığımıydı ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soulless/Muke
FanfictionEtrafta yaşadıklarından ötürü ruhsuz gibi dolaşan Micheal Clifford'un ve onun hayatına renk katan ruhun hikayesi... "Peki biz nasıl bir araya geldik ?" Ruhsuz çocuk cevabı bekledi. Karşışındaki çocuk gülümsedi. "Ruhlarımız...Onlar bizi bir araya ge...