Uwięzieni

#14

Coraz bliżej... Już niedługo.

- I jak ci smakowało młody? - odezwał się Piotr po skończonym posiłku (kanibali)

- Chyba zmienie swoją dietę - odpowiedział Damian

Obaj wybuchli śmiechem.

Godzina 20:19 ;czterdzieści dziewięć godzin sześć minut w zamknięciu

-Ilu ludzi już zjadles? - spytał Damian po chwili ciszy

- Szczerze?

- Oczywiście.

- Trzech. Pierwszy raz kogoś zjadlem właśnie tutaj. Szok co nie?

Damian się nie odezwał. Był zszokowany. Ten bezlitosny morderca, psychopata i kanibal w jednym, dopiero kilkadziesiąt godzin temu zjadł pierwszego człowieka. Przecież zdawał się być wprawiony. Jakby robił to już setki razy. Widok krwi go nie ruszał. Z kamienną twarzą zabił dwoje ludzi. W tym małą dziewczynkę. To nie możliwe, że nigdy wcześniej tego nie robił.

- Ej? Żyjesz? - rozmyślania Damiana przerwał ochrypły głos Piotra

- T-tak. - odpowiedział jakajac się Damian

- Na prawdę szkoda tej laski. Z chęcią bym ją przeleciał. - mówi wpatrujac się w ciało Klaudii

- To po cholerę ją zabijales.

- To nie ja! - krzyczy Piotr

- Jak nie ty ? Przecież przed chwilą ją zadzgales i udusiles! - Damian również krzyczy. Nie tyle co ze złości co ze zdezorientowaia

- To nie ja, to głód mną kierował!

- Japierdole... Weź się lepiej Zamknij.

Zapadła cisza. Mijały minuty. Powietrze stało się ciężkie. Atmosfera napięta. Cisza i jeszcze raz cisza.

Jeszcze parę kroków. Jestem już tak blisko. Nie mogę się zdradzić. Nie teraz. Nie tutaj. Kurwaaa!!

Nagle nad głowami mężczyzn rozbrzmiał głośny dźwięk. Obaj wpadli w panikę. Damian podbiegł do Piotra i się do niego przytulił. Piotr natomiast był tak przerażony, że nie zwrócił na to uwagi.

Przecież miałem się nie zdradzić. Jak to możliwe? Byłem już tak blisko. Teraz wszystko zniszczone. Muszę się wycofać. Ale nie mogę! Muszę to dokończyć. Nie mam już czasu. Nie mogę przerwać w tym momencie! Muszę dojść do końca planu. Zostało już tylko kilka punktów to zrobienia. Nie mogę przerwać! Nie mogę zrezygnować! Muszę... Muszę się najeść!

Godzina 21:01 ; czterdzieści dziewięć godzin, czterdzieści siedem minut w zamknięciu