Rüzgar Öncesi

122 8 3
                                    

Uyuyordu gece. Sigara çoktan uyanmış,kibritin de uyanmasını bekliyordu. Birden birden gözleri takıldı bembeyaz ay'a. Acaba o da görüyor mu ? diye ic geçirdi.Aklina geliyor muyum diye kendi kendine sorduğu esnada bir tıkırtı geldi. Uyanan kibritti.Kibrit uyanıp da sigarayı sararken vakit, gecenin kederli yüzünden dökülen gam ve kederdi. Bu saatte dışarısı bile üşüyordu; karincalar,kuşlar,böcekler çoktan yuvalarına çekilip yavrularına sarılmış,kimbilir kaçıncı rüyalarında mutlu bir aile portresi çiziyorlardı kara kalemle. Oysa onun için çizilecek ne bir portre ne de bir yol vardı. Öylece kalmıştı kaldığı yerde,bıraktığı yerde.

Bahr-i GönülHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin