SENFONİ

48 9 0
                                    

Oturduğum bankın üstünde bıraktım umutlarımı
Son hayallerimi kimsesiz martıların kursağına bıraktım
Yürüdüğün yollar ağıtlar yakarken
Ardından akıttıkları göz yaşları üzerime damladı
Simsiyah geceyi kırmızıya çevirirken gözyaşları
Bulutlar haykırıyordu
Kapattım kendimi içime
İçimdeki sen
Valizini toplamış yolluğunu hazırlamış kapıya doğru yürürken
Son ayak seslerin en güzel senfoniydi
Karanlık ve korkunç gecenin kıyısında
Sessizliğin sensizliğin kimsesiz senfonisi gibi..

Bahr-i GönülHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin