Belki yeni durağı hazırdı belkide geleceği şekillenmişti bensiz,bizsiz. Oysa kendinden çok beni inandırmıştı bugüne.Aslında ben onu kaybetmekten korkmadım çünkü ben onun geldiğine hiç inanmadım. Gelseydi önüne ne çıkarsa çıksın iki elim kanda olsa bile benim arkamda olur beni çiğnemezdi, gelseydi bişeyler için kendi çapında değilde bizim çapımızda çözümler bulmaya çalışırdı, gelseydi sevgisini gösterirdi bahanelerle gelmezdi, gelseydi onun için kurulan onca ütopyayı,sevgi dolu kelimeleri,ona dokunmak için yanıp tutuşan insanı mum gibi yavaş yavaş eritmezdi. Gelmedi.
-O gelmeyince hatıralar yandı birer birer yanan küller ciğerlerime doldu, taştı sonrasında harladığım sigaranın dumanıyla beraber o karanlık gecenin havasına karıştı.
-O gelmeyince bütün o şarkılar sustu,filmler gösterimden kaldırıldı, mekanlar kapatıldı,banklar yakıldı, semtlerin adı ihanetle şehrin adı yanlızlıkla değişti.
-O gelmeyince o imparatorlukta veba bulaştı herkes kendi kendini yedi bitirdi zavallılar bir devri böyle acıyla kapattılar.
-O gelmeyince, o sayı sıfırla çarpılıp anlamsızlaştı oysa nerde baksa görürdü ama şimdi sadece anlamsız siluetlere dönüştü.
O gelmedi ya, bugün verilen kitaplar yanacak.Bugün şarkınız çalmayacak bugün çılgınlar gibi film izlenmicek, kafeler sokağı açılmayacak, büyük ötüken parkındaki her bankı her yolu toprak yutacak,bugün bir semt bir semte düşman olucak,bugün semtlerin düşmanlığı koskoca semti yıktı.En acısıda bu'nun kafasında kurduğu hayallerin bu'gün tam anlamıyla vebalı bir vücutta taşınması.Bugünden sonra iki isim aynı cümlede geçmedi, birbirleri ağzından isimleri sessizce, gözlerinden çığlık atarmışcasına çıktı. Gözleri birbirlerine kör olmuştu.Kokuları birbirinin laneti haline gelmişti. Duyulduğu, görüldüğü anda birbirlerinin suçlusu yada kurtarıcısı olacaklardı ama nasip olmadı,olamazdı.
Bugün bir sayı anlamsızlaşmıştı.Bugün ''Bugün'' kelimesi iki insanı son sefer karşılaştırmıştı.
Bugün mutsuz sonsuz olarak noktalandı.
