Wszystko, co stłumione

Rozmowa z lustem

Czemuś taki żałosny,

Samotny, przez życie zapomniany?

Nie cieszy cię najpiękniejszy kwiat wiosny.

Obojętny, odrzucony, zapomniany.

Ufałeś? To głupich piętno.

Sprytniejszy ma zawsze plan drugi.

Piękne oczy pokierowały na dno.

Nie wszystek umrzesz, lecz otrzymasz rugi.

Powiadasz, że masz potencjał?

Czuję się jakbyś starał się mnie zanudzić.

Liczy się czyn, nie intencja.

Zasnąłeś? Czy warto cię kiedyś obudzić?